دهکده سلتی ۲۳۰۰ ساله که در محوطهای در حومه شمالی مونیخ کشف شد.
باستانشناسان یک دهکده سلتیک باستانی را در ایالت باواریای آلمان کشف کردهاند. محل ستونهای چوبی خانههای این روستا هنوز به شکل حفرههایی در شنها قابل تشخیص است.
به گزارش فرادید، این دهکده سلتی ۲۳۰۰ ساله که در محوطهای در حومه شمالی مونیخ کشف شد، نخستین روستای سلتی کاملاً منسجمی است که در ایالت باواریا کشف شده است.
سلتهای تمدن La Tène که اواخر عصر آهن، یعنی حدود ۴۵۰ قبل از میلاد دوران اوج و رونق خود را سپری میکردند، تا سال ۱۰۰۰ پس از میلاد در این سکونتگاه میزیستند. مردمان سلتیک ابتدا در منطقهی باواریای امروزی ساکن شدند، اما رومیها در نهایت بر آنها چیره شدند و آن منطقه را با امپراتوری خودشان ادغام کردند.
کاوشها قبل از اجرای یک پروژۀ ساخت و ساز انجام میشود
در جریان یک بررسی باستانشناسی به عنوان بخشی از پروژه توسعه یک منطقه مسکونی جدید، شمار زیادی بقایای خانه کشف شدند. این تیرچالها که اکنون به شکل دایرههایی در شن قابلمشاهده هستند، آخرین بقایای آن خانههای روستایی عهد باستان هستند. آنها شواهد قابلتوجهی هستند که نشان میدهند حدود ۵۰۰ نفر در منطقه فِلدموچینگ امروزی در اوایل عصر آهن میزیستند، رقم بسیار زیادی برای آن زمان.
یک قلاب برنزی کشف شده در این کاوش
کارل گودِرز، باستانشناس و مدیر کاوش گفته است آنها به ندرت میتوانند چنین سایت ساخت و ساز بزرگی را به یکباره بررسی کنند.
ظرف سفالی دوران باستان
یک سازه عظیم به ابعاد ۶۵ در ۶۵ فوت در مرکز این منطقۀ مسکونی قرار داشت و با طاقهای چوبی ستونمانند احاطه شده بود. به گفته ماتیاس پفیل، مردم محلی احتمالاً برای عبادت آنجا جمع میشدند. این ظاهرا نوعی ساختمان شهرداری برای مردم آن دوران بوده است.
داسی که در یکی از گورها پیدا شد
خانهها اندازههای مختلفی داشتند و نقشههای ساختمان متفاوتی به چشم میخورد. این سکونتگاه که اغلب خانههایش را سازههای چوبی تشکیل میدادند، مدت زمان زیادی دوام یافت. باستانشناسان دو گروه گور مربوط به اواخر عصر آهن (۴۵۰ تا ۱۵ قبل از میلاد) و امپراتوری روم (قرن ۳/۴ میلادی) را نیز در این محل کشف کردند.
کوزه و بشقاب دوران باستان متاخر، منطقه حفاری لرچناور فلد
این گورها ثابت میکند این منطقه قرنها حاصلخیز بوده و کشاورزی هم رونق داشته است. در پایین پای فردی مدفون از اواخر دوره رومی، قطعاتی از ظروف شامل یک بشقاب، یک کوزه دستهدار تقریبا سالم و یک فنجان از جنس سنگ صابون پیدا شد. یک یافته غیرمعمول، تیغه داس است، چون ابزار به ندرت در این قبرها یافت شدهاند. این گورها متعلق به یک سکونتگاه پراکنده رومی از قرن سوم و چهارم هستند.
باستانشناسان یک سنجاق میناکاری شده، سرامیکهایی در یکی از گورها و یک قلاب برنزی زیبا را در یکی از چاهها کشف کردند.
سرامیک دوران باستان، منطقه حفاری Lerchenauer Feld
اینکه چرا در پایان امپراتوری روم همه به طور ناگهانی منطقه را ترک کردند و هیچکس تا به امروز یک سکونتگاه بزرگ آنجا نساخت، میتواند به تغییرات آب و هوایی آن منطقه مربوط باشد. از این رو، کاوشهای فلدموچینگ اطلاعات تازه و مهمی را در اختیار رشتههای مختلف تحقیقاتی قرار میدهد.