ضربه مهلک شجاع خلیل زاده به تیم ملی

هرچند پیروزی قطر در ثانیه پایانی مقابل ازبکستان تا حد زیادی به نفع شاگردان امیر قلعه‌نویی شد، اما سرمربی تیم ملی اگر فکر عاجلی برای بحران ساده انگاری دریافت کارت قرمز بازیکنانش نکند معلوم نیست در آینده باز هم تیم ملی از این عادت ناپسند مانند بازی با قطر در جام ملت‌ها لطمه شدید نخورد. جالب اینکه شجاع خلیل‌زاده دو بار از سه بار اخیر در جریان بازی‌های تیم ملی کارت قرمز گرفته و باعث فشار شدید حریفان به تیم ملی شده است.

.قلعه‌نویی اگر همان بار نخست که شجاع مرتکب اشتباه بچگانه شد با تنبیهی اساسی با وی برخورد می‌کرد، شاید صالح حردانی نیز به راحتی در برابر ازبکستان اخراج و دو جلسه محروم نمی‌شد.

یکی از دلایل درخواست کارشناسان فوتبال از کادر فنی برای جوانگرایی و میدان دادن به بازیکنان زیر ۲۵ سال همین عدم آمادگی جسمی و ذهنی ملی‌پوشان پا به سن گذاشته است.

 در بازی با کره شمالی بازی عجیب و شجاعانه بازیکنان سرعتی و دونده حریف در نیمه دوم نزدیک بود تا تمام دستاورد تیم ملی و نتیجه عالی سه برصفر نیمه اول را به باد بدهد. قلعه‌نویی آنقدر شجاعت داشت که بازی حریف را فوق‌العاده توصیف کند و بگوید شانس آوردیم سه امتیاز را گرفتیم. حال باید دید آنقدر شجاعت دارد که روی نام بازیکنی که دو بار اخراج شده و تیم ایران را به دردسر انداخته در اردوی بعدی قلم قرمز بکشد و به جای او به جوانان مستعد و موفق لیگ برتر اعتماد کند. این حرکت یک تیر و دو نشان است اول اینکه ملی‌پوشان می‌فهمند تاوان خطای سنگین و دریافت کارت قرمز می‌تواند به قیمت حذف از اردوی بعدی باشد و دوم اینکه به جای مدافع ۳۴ ساله جا برای یک جوان آینده‌دار که می‌تواند خط دفاع تیم ملی را برای ده تا دوازده سال تضمین کند باز می‌شود.

 مرور صحنه‌های بازی با کره شمالی و دریافت دو گل در دقایق ۵۶ و ۵۹ یعنی تنها چند دقیقه پس از اخراج بی‌دلیل شجاع نشان می‌دهد که هم سایر بازیکنان حتی باتجربه‌ترین لژیونر ما یعنی مهدی طارمی که بهترین بازیکن نیمه اول بود دچار شوک شد. یک گل به خودی زد و یک پنالتی حساس را در دقیقه ۶۸ از دست داد، هم اینکه سایر بازیکنان تا بیرون آمدن از زیر فشارشدید خط حمله و هافبک کره شمالی دو گل دریافت کنند. کره‌ای‌ها هم در کار‌های سرعتی عالی بودند، هم در باز کردن بازی و انتقال توپ از دفاع به حمله.

 کادر فنی بی‌تردید تعویض‌های درست و بجایی انجام داد ولی اگر همزمان با کنعانی‌زادگان در همان دقیقه ۵۳، محمد قربانی و امیدنورافکن را زودتر به زمین می‌فرستاد شاید امکان حمله همه‌جانبه و بازی زیبا و یکپارچه تهاجمی کره شمالی را با اتکا به قدرت جوانی و البته قدرت بدنی و نفس تازه نورافکن و قربانی می‌گرفت.

 آنچه مسلم است این درس عبرت‌آموز اول برای امیر قلعه‌نویی و سپس برای ملی‌پوشان برای ۵ بازی آینده مقدماتی جام جهانی است که اخراج یک بازیکن تا چه حد می‌تواند مخرب و تأثیرگذار باشد. شوک روحی جا ماندن و خطای فاحش و سپس اخراج شجاع ضربه روحی زیادی به تیم زد و در همان دقایقی که تیم کاملاً مسخ شده و در لاک دفاعی فرو رفته بود حریف دو گل از سه گل را در سه دقیقه جبران کرد. این درس فوتبال است که تا آخرین ثانیه احتمال هر رخدادی وجود دارد. دقیقاً مانند بازی قطر و ازبکستان که در ثانیه آخر، قطر بازی را با گلی استثنایی برد و هفت امتیازی شد تا ازبکستان ۱۰ امتیازی بماند و تیم ملی ایران با ۱۳ امتیاز صدرنشین شود.

 تیم ملی پس از بازی سه‌شنبه با قرقیزستان تا ۳۰ اسفند و ۵ فروردین مسابقه رسمی ندارد؛ بنابراین بهترین فرصت برای کادر فنی است تا با آنالیز بازی‌های مدافعان تیم ملی این ایراد اساسی که در مواقع حساس مانند شجاع و صالح حردانی، کارت قرمز دریافت کرده و به تیم شوک وارد می‌کنند را برطرف سازند.

منبع: ایران ورزشی