افزایش تردد مردم، کالاها و خدمات، تقاضا برای سفرهای جادهای را افزایش میدهد و مانند یک شاخص اقتصادی، فعالیت اقتصادی زیربنایی را منعکس میکند. اما زمانی که این تقاضا از ظرفیت راهها موجود فراتر رود، منجر به ازدحام، اتلاف وقت در ترافیک و اغلب افزایش ناامیدی میشود.
ترافیک و ازدحام، ساعتها از وقت و بهرهوری اقتصادی رانندگان در سراسر جهان را هدر میدهد.
به گزارش روزیاتو، افزایش تردد مردم، کالاها و خدمات، تقاضا برای سفرهای جادهای را افزایش میدهد و مانند یک شاخص اقتصادی، فعالیت اقتصادی زیربنایی را منعکس میکند. اما زمانی که این تقاضا از ظرفیت راهها موجود فراتر رود، منجر به ازدحام، اتلاف وقت در ترافیک و اغلب افزایش ناامیدی میشود.
نمودار زیر، ۱۵ شهری که در سال ۲۰۲۳ بدترین ترافیک در جهان را داشتند را نشان میدهد. این رتبه بندی بر اساس میانگین تعداد ساعات از دست رفته در ترافیک به ازای هر راننده هنگام رانندگی در ساعات پیک رفت و آمد در مقایسه با رانندگی در ساعات خلوت در سال ۲۰۲۳ رتبهبندی شدهاند.
جدول زیر، ۱۵ شهر جهان را با بدترین ترافیک در ساعات پیک رفت و آمد نشان میدهد. اعداد، ساعات از دست رفته در ترافیک در طول ساعات اوج رفت و آمد در سال ۲۰۲۳ را نشان میدهند.
در سال ۲۰۲۳، رانندگان در نیویورک بدترین وضعیت را داشتند. به طور متوسط، رانندگان در این شهر بزرگ، ۱۰۱ ساعت را در ترافیک از دست دادند که بیش از ۱،۷۰۰ دلار هزینه در زمان و بهرهوری از دست رفته را به همراه داشت. این زمان از دست رفته به طور متوسط ۷۳۳ دلار برای هر راننده هزینه داشته است. به طور کلی، در سال ۲۰۲۳ ترافیک در سراسر این کشور بیش از ۷۰ میلیارد دلار هزینه داشت.
برخی از بزرگترین مراکز اقتصادی کشورها، اکثر شهرهایی را تشکیل میدهند که با بدترین ازدحام ترافیکی دست و پنجه نرم میکنند، از جمله: نیویورک، لندن، پاریس، مکزیکوسیتی، رم، استانبول و کیپ تاون.
این مراکز اقتصادی با جمعیت زیاد، تراکم بالای کسب و کارها و ترافیک روزانه قابل توجه، مشخص میشوند.
در سال ۲۰۰۳، شهر لندن طرح ترافیکی را انجام داد. بر اساس آن خودروهایی که در ساعات مشخصی در منطقه پر رفت و آمد مشخص شده در مرکز لندن تردد میکنند، باید روزانه مبلغ ۱۵ پوند پرداخت کنند. اگر رانندگان این مبلغ را پرداخت نکنند، جریمهای به مبلغ ۱۶۰ پوند برای آنها در نظر گرفته میشود.
سال گذشته شهر لندن نتایج طرح ترافیک را به اشتراک گذاشت. طبق آن گزارش ازدحام ترافیکی شهر ۳۰٪ کاهش یافته و همزمان استفاده از حمل و نقل عمومی همراه با پیادهروی و دوچرخهسواری افزایش یافته است.