انیمیشن «ربات وحشی»؛ شاهکاری تماشایی دربارۀ تکنولوژی و طبیعت

انیمیشن سینمایی «ربات وحشی» (The Wild Robot) که از روز جمعه ۲۷ سپتامبر اکران آن آغاز خواهد شد، از نظر منتقدان یک شاهکار بی‌نقص است؛ خیلی‌ها آن را بهترین انیمیشن و حتی بهترین فیلم سال ۲۰۲۴ می‌دانند؛ از آن فیلم‌هایی که احتمالا بیش از یک بار آن را تماشا خواهید کرد. در اینجا گزیده‌ای از نظرات برخی منتقدان را دربارۀ این فیلم می‌خوانید.

به گزارش فرادید، کارگردان «ربات وحشی» کریس سندرز است؛ همان کسی که در سال ۲۰۱۰ انیمیشن «چگونه اژد‌های خود را تربیت کنید» را ساخته بود. داستان فیلم در آینده‌ای نزدیک و در یک جزیره‌ی خالی از سکنه اتفاق می‌افتد؛ جایی که فقط حیوانات مختلف در آن زندگی می‌کنند.

یک محمولۀ متعلق به شرکت یونیورسال داینامیکس در اثر طوفان در جزیره سقوط می‌کند؛ در یکی از این جعبه‌ها یک ربات فوق‌العاده هوشمند و قوی به اسم «راز» (Roz) قرار دارد که برای انجام هر کاری که ممکن است انسان به آن نیاز داشته باشد برنامه‌ریزی شده است؛ بنابراین هدف «راز» خدمت کردن است. اما او وقتی از جعبه بیرون می‌آید و در جزیره سرگردان می‌شود، هیچ اربابی برای خدمت کردن پیدا نمی‌کند.

هیچ چیز در برنامه‌ریزی این ربات وجود ندارد که او را برای زندگی در جزیره آماده کرده باشد. اما او قادر به یادگیری و تطبیق دادن خود با محیط اطراف است؛ بنابراین پس از اینکه پاسخ رضایت‌بخشی به سوالاتی مانند «آیا شما ارباب من هستید؟» و «آیا به کمک نیاز دارید؟» نمی‌یابد، تصمیم می‌گیرد قدم بعدی را بردارد. او می‌نشیند و محیط جدیدش را مشاهده می‌کند تا یاد بگیرد چگونه با ساکنان دیگر ارتباط برقرار کند. نقطه عطف داستان نجات دادن یک تخم غاز یتیم توسط «راز» است؛ تخمی که پس از یک حادثه تنها مانده و در معرض خطر است. ربات در ابتدا نمی‌داند که چگونه از تخم مراقبت کند، اما وقتی تخم باز می‌شود و جوجه کوچک، ربات را به عنوان مادر خود می‌پذیرد، او بالاخره یک مأموریت پیدا می‌کند: اینکه درست مثل یک مادر همۀ آموزش‌های لازم را به پرندۀ کوچک بدهد تا او قبل از سرد شدن هوا آماده مهاجرت باشد.

مارک کندی منتقد آسوشیتدپرس این فیلم را یک ماجراجویی انیمیشنی خوانده که پر از احساسات شیرین و تلخ است و شما را گاهی به گریه می‌اندازد، گاهی می‌خنداند و گاهی به فکر فرومی‌برد؛ از نظر این منتقد، این فیلمی است که قطعا بار‌ها و بار‌ها دیده خواهد شد. کندی به جلوۀ بصری بی‌نظیر فیلم نیز اشاره کرده است:

«از نظر بصری، این فیلم فوق‌العاده است؛ جهانی رنگارنگ و لطیف که تقریباً شبیه نقاشی به نظر می‌رسد. شما می‌توانید دانه‌های برف را که روی خز خالدار حیوانات می‌نشیند، خزه‌های روی صخره‌ها و برگ‌های افتاده در لانه‌ها را ببینید. یکی از صحنه‌های فیلم که درختی پوشیده از پروانه‌ها را نشان می‌دهد، چنان خارق‌العاده است که می‌تواند به عنوان یک پوستر زیبا قاب گرفته شود».

پرسش نهایی این منتقد این است که «آیا این بهترین فیلم انیمیشنی سال است؟» و خود او پاسخ می‌دهد که «تا امروز، بله قطعا! حتی شاید حتی بهترین فیلم سال باشد».

امیلی زملر، منتقد نشریۀ آبزرور نیز اینگونه از فیلم تمجید کرده است: «این فیلم از استودیوی انیمیشن دریم‌ورکس، یک نمونه عمیقاً تأثیرگذار و زیبا از آن چیزی است که یک فیلم انیمیشن می‌تواند باشد. این فیلم بر اساس مجموعه‌ای از کتاب‌های کودکان نوشته پیتر براون ساخته شده و ظاهراً مخاطب اصلی‌اش کودکان هستند، اما در واقع نشان می‌دهد که چگونه این ژانر می‌تواند فراتر از فیلم‌های کودکانه برود و به مضامین پیچیده و عمیقی بپردازد که برای تماشاگران در هر سنی تاثیرگذار هستند».

زملر علاوه بر اینکه به زیبایی بصری فیلم اشاره می‌کند، احساسات اصیل و عمیق فیلم را هم ستایش کرده و صداپیشگی‌های هنرمندانۀ آن را نیز که به عهدۀ کسانی مانند پدرو پاسکال و بیل نای است مورد توجه قرار می‌دهد.

در نهایت به نظر می‌رسد این فیلم نوعی ادای احترام زیبا و تاثیرگذار نسبت به طبیعت و حیات وحش است؛ همان چیزی که امروز به خاطر پیشرفت تکنولوژی و صنعت در معرض خطر قرار گرفته است؛ در این فیلم، تکنولوژی در پیشرفته‌ترین شکل خودش به طبیعت برمی‌گردد و تبدیل به بخشی از آن می‌شود. این را زمانی احساس می‌کنیم که «راز» در یکی از صحنه‌های فیلم فریاد می‌زند: «من یک ربات وحشی هستم».