«در واقع در پس تحلیل نبوی از اوضاع کنونی کشور این نکته ظریف نهفته است که عقلای اصلاحات نگراناند که طرح رفع حصر سران فتنه و بیرون آمدن آنها از حصر، به رادیکال شدن فضا بینجامد و رشته امور از دستشان خارج شود. موضوعی که میتواند گفتمان «وفاق ملی» را با چالش اساسی مواجه کند که دود این اختلافات بیش از هر کسی به چشم مدعیان اصلاحات خواهد رفت.»
رسانهی اصولگرای جوان آنلاین در مطلبی به موضوع رفع حصر پرداخت.
در این مطلب آمده است: از فردای پیروزی دکتر پزشکیان در انتخابات ریاست جمهوری که به اذعان بسیاری از تحلیلگران سیاسی، حمایت اصلاحطلبان از وی علت تامه پیروزی در انتخابات نبوده است، با این توصیف برخی از رادیکالهای این جریان سیاسی، ذیل شعار «وفاق ملی» کوشیدهاند با جابهجایی مطالبات مردم و انحراف این مفهوم به سمت اهداف سیاسی خاص، برخی پروژههای خود را دنبال کنند که البته نسبتی با مواضع رئیسجمهور هم ندارد.
یکی از این پروژهها، مسئله رفع حصر سران فتنه است که هر از گاهی از سوی فعالان تندرو این جریان مطرح و در رسانههای آنها به عنوان یک مطالبه مردمی و امر ملی دروغین ضریب میخورد. بهزاد نبوی، اما از فعالان سیاسی اصلاحطلب که طی سالهای اخیر کوشیده است با طیف تندرو و مبارزهجوی اصلاحات مرزبندی کند، در جدیدترین اظهار نظر خود، اولویت کنونی کشور، مردم و بلکه همه جریانهای سیاسی را نه رفع حصر که حل مشکلات اقتصادی میداند.
پیشتر بهزاد نبوی و در کسوت رئیس جبهه اصلاحات در مصاحبهای با روزنامه هم میهن گفته بود: «قطعاً نمیتوانیم با معترضان کف خیابان که شعارهای براندازانه میدهند، همسو شویم. بحث محافظهکاری نیست؛ ما شعارهای آنان را قبول نداریم… امروز به این نتیجه رسیدهام که مردم از رفتارهای رادیکال خوششان نمیآید و مورد تأیید اکثریت نیست.
من از سال ۸۸ این نقد را داشته و دارم که اصلاحطلبان به جای آنکه خطدهنده و هدایتکننده مردم باشند، دنبالهرو مردم شدهاند. مردم به خیابان میآیند، ما هم پشت سرشان میآییم. مردم به آمدن پای صندوق تمایل ندارند، ما هم در انتخابات شرکت نمیکنیم.»
این فعال سیاسی اصلاحطلب اکنون و در گفتگو با روزنامه اعتماد، برخلاف برخی تندروهای اصلاحات که مطالبات حزبی خود از جمله رفع حصر را ذیل «وفاق ملی» پنهان کردهاند، به عکس از وفاق ملی تعریفی به دست داده که اتفاقاً نسبتی با رفع حصر ندارد. چه آنکه او همسو با دکتر پزشکیان معتقد است: «هدف دکتر پزشکیان از طرح شعار وفاق ملی، در واقع آشتی و نزدیکی طیفهای مختلف سیاسی حول منافع ملی است.»
بدیهی است امروز هیچ یک از جریانهای سیاسی کشور ادعا ندارند که دال مرکزی وفاق ملی که میتواند همه طیفهای سیاسی را به هم نزدیک کند، رفع حصر است. بلکه به عکس این مسئله محل اختلاف و تعارض جریانهای سیاسی است. بنابراین یک نقطه افتراق و تعارض نمیتواند محل عزیمت گروههای سیاسی به سوی تفاهم و نزدیکی باشد.
از این رو، هسته عاقل و میانهرو اصلاحات هیچ گاه دنبال طرح این مطالبه انحرافی نبوده و نیستند، چنانکه وقتی بهزاد نبوی مورد پرسش روزنامه اعتماد در خصوص این مسئله قرار میگیرد، با صراحت از حل مشکلات اقتصادی به عنوان یک اولویت فراگیر یاد میکند: «این موضوع بحث جدیدی است که شخصاً هنوز به جمعبندی کاملی درباره آن نرسیدهام. رفع حصر هم مطالبه و خواسته بسیاری از ایرانیان است. منتها من کماکان اولویت بنیادین و فراگیر کشور را تجدید نظر در حوزه سیاست خارجی برای حل مسائل اقتصادی و معیشتی میدانم.»
در واقع در پس تحلیل نبوی از اوضاع کنونی کشور این نکته ظریف نهفته است که عقلای اصلاحات نگراناند که طرح رفع حصر سران فتنه و بیرون آمدن آنها از حصر، به رادیکال شدن فضا بینجامد و رشته امور از دستشان خارج شود.
موضوعی که میتواند گفتمان «وفاق ملی» را با چالش اساسی مواجه کند که دود این اختلافات بیش از هر کسی به چشم مدعیان اصلاحات خواهد رفت. اینکه بهزاد نبوی اذعان میکند که پزشکیان نمیخواهد تصمیماتش مانند حسن روحانی با مخالفت روبهرو شود، شاید ناظر بر همین چالشها باشد.