پزشکیان خوب میداند که برخلاف آنچه که گفته میشود اسب زین شدهای برای سواری در اختیارش نیست و باید برای راه، اسبهای بسیاری را زین کرده و راهوار کند و برای این کار به همه احتیاج دارد.
روزنامه اطلاعات در مطلبی به بررسی کابینه پیشنهادی پرداخت.
این روزنامه در این رابطه نوشت: رئیس جمهور پزشکیان و اعضای کابینه پیشنهادی او این هفته روزهای شلوغی داشتهاند. نمایندگان پارلمان هم همین طور و شاید حتی شلوغتر و پرکارتر، از صبح شنبه تا دیروز در دو نوبت صبح و عصر نمایندگان موافق و مخالف هر وزیر پیشنهادی صحبت کردند و وزرا هم به دفاع پرداختند و آنطور که به نظر میرسد امروزچهارشنبه با بررسی صلاحیت دو سه وزیر باقی مانده احتمالاً در نوبت عصر تکلیف کابینه معلوم خواهد شد.
آنچه که مایه امیدواری است اینکه با توجه به مجموع بحثهای مطرح شده، کل کابینه یا با کمترین ردی بتواند از مجلس رأی اعتماد بگیرد؛ زیرا با توجه به مباحث مطرح شده و نوع برخورد نمایندگان، به نظر میرسد که پارلمان هم با در نظر داشت همراهی و عزم رئیس جمهور برای جلوگیری از تشتّت و جزمیت حزبی یا گروهی در انتخاب وزرا و اصرار بر ایجاد نوعی وفاق در حکمرانی که ضرورت حیاتی امروز ایران است، قصد همراهی و همگامی دارد و چندان مایل به تقابل نیست.
البته گروهی از نمایندگان با دیدگاه کاملاً حزبی و جریانی، شاید چنین اندیشهای در سر نداشته باشند و شاید بخواهند شکست خود را در عدم توفیق در انتخابات ریاست جمهوری به این شکل تلافی کنند، اما کاملاً پیداست که از وزن کافی برای جلوگیری از تشکیل کابینه مورد نظر رئیس جمهوری برخوردار نیستند و تلاش آنان چندان مثمر ثمر نخواهد بود حال بهتر میتوان دریافت که چرا رئیس جمهوری در انتخاب اعضای کابینه دیدگاه صرفاً حزبی را کنار گذاشت و سعی کرد ترکیبی را در معرض تماشای پارلمان و عموم بگذارد که تا حد امکان نشان از تلاش او برای ایجاد وفاق در ارکان حکومت برای عبور از بحرانهای سخت پیش رو دارد و در این راه حتی حاضر شده برخی گلایههای هم حزبیهای خود را هم به جان بخرد تا بتواند به وعدهای که برای بهترشدن امر حکمرانی حداقل در حوزه اجرائیات و نحوه اداره دولت داده عمل کند.
واقعیت این است که دکتر پزشکیان این حقیقت را دریافته که با توجه به موقعیت و وضعیت کشور به ویژه در حوزه اقتصاد و لزوم کم کردن شکاف اجتماعی و ضرورت مقابله جدی با بحرانها و ابربحرانهایی که با آن روبرو هستیم، زمانی برای دعوا و لجاج نمانده و چارهای جز بیشترین استفاده از ظرفیتهای مادی و معنوی کشور نیست. او حتماً عمق خستگی مردم از مجادلات و دعواهای سیاسی و گاه از سر حب و بغض و قدرتطلبی را درک کرده است و به خوبی میداند که دیگر ادامه و استمرار این تنشها و کشمکشها راه به جایی نمیبرد و آبی از آن برای مردم گرم نمیشود و نانی بر سر سفرههای کوچک شدهشان، نمیآورد و نیز خوب میداند که برخلاف آنچه که گفته میشود اسب زین شدهای برای سواری در اختیارش نیست و باید برای راه، اسبهای بسیاری را زین کرده و راهوار کند و برای این کار به همه احتیاج دارد؛ به همه قدرتها و عوامل تاثیرگذار در قدرت و جلب بیشترین همکاری و دیگر فرصتی برای دعوا و مجادله نیست حتی اگر عدهای بخواهند بیتوجه به ضرورتهای کشور و مشکلات مردم از سر قدرت طلبی یا لجاج یا بدفهمی بر تنور اختلافات بدمند و بازار دعوا و تنش و مجامله را گرم نگه دارند و همچنان پس از آلوده کردن آب، ماهیهای درشت خود را بگیرند.
اتفاقاً این رویکرد، نیاز امروز جامعه ماست که تا حد قابل توجهی نسبت به کارآمدی و توانایی عبور نظام از گردنههای سخت اجتماعی و اقتصادی موجود و اصولاً تغییر وضع موجود دچار شک و تردید شده است که این تشکیک یک خطر جدی سر راه امیدواری جامعه نسبت به آینده و وضع خود و کشور و نظام است. امیدواریم امروز روز خجستهای هم برای مجلس و هم برای دولت باشد؛ روزی که در پایان آن شاهد رای اعتماد نمایندگان به تمامی اعضای کابینه و آغاز کار رسمی دولت پزشکیان باشیم.
نویسنده: فتح الله جوادی