روایت پولتیکو از محرمانه‌های سفر شویگو به ایران؛ سوغات سفیر پوتین برای ایران چه بود؟

در باب سفر سرگئی شویگو به ایران آن هم در میانه تنش‌ها در خاورمیانه گمانه زنی‌ها بسیار است. در همین راستا نشریه پولتیکو با انتشار گزارشی به ابعاد تازه این سفر پرداخته و مدعی است که در صورتی که داده‌هایش حققیت داشته باشد، جبهه غرب در شرایط دشواری قرار خواهد گرفت.

به گزارش اقتصادنیوز، هفته گذشته، زمانی که سرگئی شویگو، دبیر شورای امنیت روسیه وارد تهران شد، گزارش‌هایی (ادعایی) منتشر شد مبنی بر اینکه روسیه سامانه‌های موشک‌های بالستیک کوتاه برد اسکندر و سامانه‌های جنگ الکترونیک مورمانسک-بی‌ان را در اختیار ایران قرار داده است.

در صورت تایید این ادعا، انتقال چنین تجهیزاتی نشان می‌دهد که ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه تا چه اندازه به جنگ خود علیه اوکراین امیدوار است. اسکندر با بردی در حدود ۳۱۰ مایل و توانایی پرتاب کلاهک‌های متعارف یا هسته ای، جزء اصلی توانایی موشک‌های بالستیک روسیه است. این در حالی است که مورمانسک-BN برای اولین بار در سال ۲۰۱۴ به کار گرفته شد و یک سیستم مدرن است که بدون شک داشتنش برای ایران با اهمیت خواهد بود.

عطش مسکو برای پهپادهای ایرانی

آنگونه که نشریه پولتیکو مدعی است، نقل و انتقالات چنین تجهیزاتی - همراه با احتمال دستیابی ایران به هواپیماهای جنگنده سوخو-۳۵ به وضوح نشان دهنده بهای بالای فناوری پیشرفته‌ای است که روسیه در راستای همکاری نظامی‌اش با ایران در اختیار تهران قرار داده است. این نشریه در ادامه گزارش ادعایی‌اش آورده که تجهیز ایران به جنگده‌های پیشرفته‌تر برای ایالات متحده و متحدانش در خاورمیانه به تهدیدی (ادعایی) تبدیل شده است.

به ادعای پولتیکو از آنجایی که روسیه نه تنها به طور فعال به ایران در تقویت مواضع دفاعی‌اش در برابر حملات ادعایی کمک می‌کند، فن آوری‌های نظامی پیشرفته به تهران فرصت می‌دهد تا توان بازدارندگی‌اش را تقویت کند. گسترش همکاری‌های نظامی تهران و مسکو به تبادل قوای نظامی و صنعتی دفاعی بین دو بازیگر موجب خواهد شد تا این جبهه مخالف غرب بیش از هر زمان دیگر در موضع قدرت بماند.

ایران و روسیه پیش از فوریه ۲۰۲۲ روابط دفاعی قدرتمندی داشتند. با این حال، (انگونه که پولتیکو مدعی است) این رابطه عمدتاً حول محور خرید تسلیحات روسی توسط تهران تعریف می‌شد. از آن زمان، تحولات جدید پارادایم حاکم بر روابط دو کشور را تغییر داده و نه تنها توانایی مسکو برای جلوگیری از دستیابی تهران به فناوری پیشرفته را تضعیف کرده، بلکه در برخی موارد، موجب شده تا روسیه خود در جستجوی تجهیزات پیشرفته ایران باشد.

به ادعای پولتیکو طی دو سال گذشته، هواپیماهای بدون سرنشین به عنصر اصلی روابط دفاعی تهران و مسکو تبدیل شده‌اند. ایران در آگوست ۲۰۲۲ انتقال پهپادهای نظارتی به روسیه را آغاز کرد. از آن بازه زمانی روابط دو کشور بالاخص در حوزه نظامی ارتقا یافته است.

به ادعای پولتیکو، روسیه برای کاهش هزینه هر واحد و افزایش تعداد پهپادهای موجود، به دنبال دانش ایرانی است و کارخانه‌ای را برای تولید داخلی در منطقه تاتارستان راه اندازی کرده است. بنابراین، روسیه اکنون شاهد مونتاژ می‌کند و بسیاری از قطعات - البته نه همه - را به صورت بومی تولید می‌کند، در حالی که ورودی‌ها برای کارخانه، قطعاتی چون موتور، میکروالکترونیک و اپتیک، یا در چین تولید می‌شوند یا در این کشور تامین می‌شوند. طبق گزارش‌ها، مسکو اکنون قصد دارد تا تابستان آینده سالانه ۶ هزار فروند از این پهپاد تولید کند.

به ادعای پولتیکو، شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد مهندسان روسی جنبه‌های خاصی از طراحی پهپادهای خود را بهبود بخشیده‌اند، از جمله پوشش‌هایی که آن‌ها برای رادار لحاظ کرده اند. روسیه علاوه بر استفاده از نیروی کار نوجوان از یک مدرسه مجاور برای مونتاژ این پهپادها، از تبلیغات ضد غربی، دستمزدهای بالاتر و همچنین روابط با افراد قدرتمند در مناطقی مانند اوگاندا جهت جذب استعدادهای مهندسی از آفریقا برای تقویت محصول خود استفاده می‌کند. با این همه پوتین در این مسیر با چالش‌هایی روبرو است، بالاخص در ارتباط با ایران روبرو است. چالش‌هایی که در قاب تصاد تنش‌ها در خاورمیانه قابل تبیین است.