شرکت بوگاتی، جورجتو جوجارو را مسئول طراحی نسخهی سدان فول سایز از خودروی اسپرت EB ۱۱۰ کرد. نتیجهی این همکاری، EB ۱۱۲ بود که یک سدان چهار درب فستبک با سبک رترو به شمار میرفت و یادآور مدلهای قدیمیتر بوگاتی مانند Type ۵۷ Galiber مشهور بود.
بوگاتی EB ۱۱۲ یک سدان مفهومی چهار درب است که در سال ۱۹۹۳ توسط واحد طراحی بوگاتی اتومبیلی اس. پی. ای معرفی شد. طراحی این خودرو بر عهده جورجتو جوجارو، طراح مشهور استودیوی ایتالدیزاین بوده است.
به گزارش عصرایران، EB ۱۱۲ از یک موتور ۱۲ سیلندر قدرتمند با توان ۴۵۶ اسب بخار و سیستم دائمی چهار چرخ محرک بهره میبرد.
شرکت بوگاتی، جورجتو جوجارو را مسئول طراحی نسخهی سدان فول سایز از خودروی اسپرت EB ۱۱۰ کرد. نتیجهی این همکاری، EB ۱۱۲ بود که یک سدان چهار درب فستبک با سبک رترو به شمار میرفت و یادآور مدلهای قدیمیتر بوگاتی مانند Type ۵۷ Galiber مشهور بود. بدنهی این خودرو به طور کامل از آلومینیوم ساخته شده بود و از همان شاسی فیبر کربنی استفاده میکرد که در EB ۱۱۰ نیز به کار رفته بود.
قلب تپنده EB ۱۱۲ یک موتور ۱۲ سیلندر است که قدرتی معادل ۴۵۶ اسب بخار و گشتاوری برابر با ۶۴۹ نیوتنمتر را تولید میکند. این موتور در مقایسه با موتور ۳.۵ لیتری EB ۱۱۰، دارای ۵ سوپاپ در هر سیلندر و حجم ۶.۰ لیتر است. برای دستیابی به توزیع وزن بهتر، محل قرارگیری این موتور در عقب چرخهای جلو و نزدیکتر به مرکز خودرو در داخل فاصلهی بین محورها در نظر گرفته شده است.
EB ۱۱۲ همچنین از سیستم دائمی چهار چرخ محرک بهره میبرد. این خودرو قادر است در مدت زمان ۴.۳ ثانیه از حالت سکون به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت برسد و حداکثر سرعت آن نیز به طور رسمی ۳۰۰ کیلومتر بر ساعت اعلام شده است.
بوگاتی برای اولین بار از EB ۱۱۲ در نمایشگاه ژنو ۱۹۹۳ رونمایی کرد. این خودرو به دلیل طراحی غیرمعمول خود، بازخوردهای متفاوتی دریافت کرد. با این حال، مجله اتومبیل، لقب «زیباترین خودروی جهان» را در زمان معرفی به EB ۱۱۲ اعطا کرد.
با توجه به اینکه بوگاتی EB ۱۱۲ یک خودروی مفهومی بود، توسعهی آن در کارخانه انجام شد و خودروی نمایشگاهی نیز بر روی خط مونتاژ تکمیل گردید. زمانی که شرکت بوگاتی اتومبیلی اسپا در سال ۱۹۹۵ ورشکست شد، برخی از داراییهای این شرکت توسط تاجر گیلدو پالانکا پاستور خریداری شد. این داراییها شامل قطعات یدکی و سه دستگاه سدان نیمهکارهی EB ۱۱۲ میشد. دو دستگاه از این خودروها در سال ۱۹۹۸ توسط شرکت موناکو ریسینگ تیم متعلق به پاستور و مستقر در موناکو تکمیل شد. رنگ بدنهی یکی از این خودروها مشکی و دیگری به رنگ ذغالی بود.
هر سه دستگاه EB ۱۱۲ موجود اندکی با یکدیگر متفاوت هستند. چراغهای عقب نمونهی قرمز رنگ بر روی سپر عقب ادغام شدهاند، در حالی که در دو خودروی دیگر، این چراغها بالاتر از سپر عقب قرار گرفتهاند. طرح اولیهی آبی رنگ (که بعدها به همان رنگ قرمز نمونهی اولیه درآمده بود) نیز به دلیل داشتن ویژگیهای آیرودینامیکی بیشتر از دو خودروی دیگر متمایز است. این ویژگیها شامل یک اسپلیتر جلوی ظریف و یک لبهی اسپویلر عقب درست در زیر شیشهی عقب میشود.
EB ۱۱۲ الهامبخش طراحی چندین خودروی دیگر نیز شد که قرار بود تکاملدهندهی طراحی چهار درب آن باشند. اولین خودرو، EB ۲۱۸ با یک موتور W۱۸ و ابعاد بزرگتر بود. دومین خودرو نیز ۱۶C Galibier، یک سدان لوکس مفهومی بود که در سال ۲۰۰۹ طراحی و توسعه یافت.