در صورتیکه یک آشتی مشارکتی شکل بگیرد و گفتمان پزشکیان همانطور که بخشی از آراء خاکستری و طیفهای سیاسی کشور را تاکنون توانسته است جذب کند به همراه و همگام سازی قسمتی دیگر از این افراد مبادرت ورزد با روند رشد کنونی سبد آراء او احتمالا شاهد یک شگفتی انتخاباتی دیگر خواهیم بود.
این یادداشت ارسالی مخاطبان فرارو است که در راستای احترام به نظر مخاطبان منتشر شده است.
محمدسلیم عباسی؛ بدون شک هر عقل سلیم و کنشگر میپذیرد که افول میزان مشارکت مردم در انتخاباتهای اخیر نتیجه تک صدایی شدن انتخابات و محدود کردن نگرشهای مختلف افراد واجد شرایط رای و ناهمگونی و عدم همخوانی لیست افراد تائید صلاحیت شده با سلیقههای گوناکون سیاسی، فکری و ایدئولوژیکی جامعه است.
در این شرایط و با قهر طولانی جمع کثیری از مردم، فعالان سیاسی و کنشگران مدنی در طول چند انتخابات اخیر که کم کم به یک بیماری مزمن سیاسی در کشور تبدیل شده است، باید پذیرفت که به میدان آوردن آراء خاکستری و دمیدن روح شور و نشاط و ایجاد موج امید به انتخابات کار دشوار و سختی است. چه آنکه جناح تمامیت خواه و در اقلیت رقیب نیز طعم شیرین این قهر را با پیروزیهای نمره ناپلونی چشیده است و با در دست داشتن مناصب کلیدی در بزنگاههای ساختار سیاسی کشور به آسانی عرصه را به رقیبان واگذار نخواهد کرد.
البته با وضعیت فوق الذکر و با تائید صلاحیت مسعود پزشکیان کاندیدای بلقوه طیف اصلاحات که توان جذب حمایت جناح اعتدال، مستقلین و حتی بخشی از بدنه هویت طلب اصولگرایی را نیز دارد، در صورتیکه یک آشتی مشارکتی شکل بگیرد و گفتمان پزشکیان همانطور که بخشی از آراء خاکستری و طیفهای سیاسی کشور را تاکنون توانسته است جذب کند به همراه و همگام سازی قسمتی دیگر از این افراد مبادرت ورزد با روند رشد کنونی سبد آراء او احتمالا شاهد یک شگفتی انتخاباتی دیگر خواهیم بود.
با وجود کاندیدایی در قامت و قدرت پزشکیان که توانسته است منطبق بر خواستههای بخش عظیمی از جامعه سیاسی ایران سخن بگوید. تنها راه پایان دادن به وضعیت موجود شرکت فعال و همه جانبه در انتخابات و استقبال از صندوق رای است.
در هشتم تیرماه اضافه شدن هر رای به معنی: *پایان حاکمیت اقلیت بر اکثریت جامعه است* و صد البته در حال حاضر شاهد تشکیل این موج استقبال هستیم و انتظار میرود با نزدیک شدن به روز انتخابات هر روز بر کمیت و کیفیت آن افزوده شود.
آیا سیاهی تحریم با تنفس نسیم امید تغییر و اصلاحات در دستگاه دیپلماسی از کشور رخت برخواهد بست؟ آیا عرصه مدیریت کشور از میدان آزمون و خطای مدیران دست چندم رهایی خواهد یافت؟ آیا با انتصاب مدیران اقتصادی کاربلد و مجهز به دانش روز جهانی ثبات اقتصادی به اقتصاد ایران برخواهد گشت؟ آیا دست کاسبان تحریم و هوچیگران از سفره نفت و مالیات و منابع ملی کوتاه خواهد شد؟ بدون شک با اخذ رای بالای مسعود پزشکیان در هشتم تیرماه زلزله سیاسی در پاستور دور از ذهن نیست! زلزلهای که برخلاف سایر زلزلههای گذشته نه تنها ویران نمیکند بلکه آباد میکند و میسازد...