دومینیک مارکیویچ، عضو لاتبرا گفت: «همه تعجب میکردند که ممکن است در آنجا چه اتفاقی افتاده باشد… ما سعی کردیم چیزی را تصور کنیم، اما هیچ ایدهی منطقیای به ذهن نمیرسد. ما اصلاً نمیدانستیم با چه چیزی سر و کار داریم. آیا این مراسم عرفانی طرفداران رایش سوم بود؟ ما واقعاً ایدهای نداریم.»
محققان در بررسیهای خود در یک ویلای ویران شده متعلق به هرمان گورینگ، رهبر حزب نازی در محدوده مقر نظامی مخفی آدولف هیتلر، معروف به لانه گرگ (Wolfschanze) بقایای ۵ جسد از جمله یک کودک نوزاد را پیدا کردند.
به گزارش روزیاتو، گزارشها حاکی از آن است که بنیاد لاتبرا (Latebra) که با مجوز رسمی چندین سال است که محل لانه گرگ را میکاود، اجساد سه بزرگسال، یک کودک بزرگتر و یک نوزاد را زیر کف خانهای که احتمالاً کف ویلای گورینگ بوده، کشف کرده است. در سال ۱۹۳۹، هیتلر، گورینگ را که در آن زمان فرمانده نیروی هوایی آلمان بود، به عنوان جانشین خود تعیین کرد.
این کشف در این محل، سوالات رعبآوری را در مورد آنچه در دهههای گذشته از سقوط رایش سوم در زیر ویرانههای این ویلا اتفاق افتاده است، به وجود میآورد.
دومینیک مارکیویچ، عضو لاتبرا گفت: «همه تعجب میکردند که ممکن است در آنجا چه اتفاقی افتاده باشد… ما سعی کردیم چیزی را تصور کنیم، اما هیچ ایدهی منطقیای به ذهن نمیرسد. ما اصلاً نمیدانستیم با چه چیزی سر و کار داریم. آیا این مراسم عرفانی طرفداران رایش سوم بود؟ ما واقعاً ایدهای نداریم.»
لاتبرا پلیس را خبر کرد که منجر به تحقیقات و بررسی پزشکی قانونی از بقایای به جا مانده شد. اگرچه این پرونده بعداً بسته شد، اما یک گزارش جدید سرنخهای بیشتری در مورد منشا احتمالی این اجساد ارائه کرده است.
در حالی که بنیاد لاتبرا سال هاست که محل لانه گرگ را جستجو میکند، عمدتاً دکمههای یونیفرم، ابزار و قطعات ماشینآلات را پیدا کرده است. به گفته رویترز، باستانشناسان به تازگی بر روی ویلای گورینگ تمرکز کردهاند. ویلا تنها یکی از حدود ۲۰۰ ساختمان پراکنده در سراسر این مجتمع بزرگ بود که مساحتی بیش از ۶۱۷ هکتار زمین را پوشش میداد.
ورود به لانه گرگ نزدیک به ۵۰ سال پس از جنگ جهانی دوم برای عموم ممنوع بود. این مجموعه توسط نازیها آسیب قابل توجهی دیده بود که نمیخواستند مسئولیت آن به گردن نیروهای پیشرونده شوروی بیافتد. هیتلر کمی پس از آخرین بازدید خود در نوامبر ۱۹۴۴ دستور تخریب آن را صادر کرد و تخریب واقعی در اواخر ژانویه ۱۹۴۵، با نزدیک شدن واحدهای ارتش سرخ در حال پیشروی صورت گرفت.
در همان روزی که نیروهای شوروی، اردوگاه آشویتس را آزاد کردند، آنها لانه گرگ را بدون شلیک یک گلوله تصرف کردند. تحت کنترل شوروی، این محل رها شده باقی ماند و برای هرگونه کاوش یا حفاری ممنوع بود. عموم مردم تا فروپاشی کمونیسم در لهستان در سال ۱۹۹۰ نمیتوانستند به این محل دسترسی داشته باشند که شاید توضیح دهد چرا این جنازهها انقدر طولانی پنهان ماندهاند.
علاوه بر این، باستانشناسان لزوماً انتظار پیدا کردن بقایای انسانی در لانه گرگ را نداشتند، زیرا این محل یک اردوگاه مرگ نبود. این مجموعه بسیار محرمانه که به عنوان مقر نیروهای جبهه شرقی هیتلر طراحی شده بود، به عنوان مرکز راهبردی رهبر نازی برای هماهنگی کمپین نظامی خود علیه اتحاد جماهیر شوروی عمل میکرد.
بر اساس گزارشی جدید که برخی سرنخها از تحقیقات اولیه را بررسی میکند، این پنج نفر، احتمالاً افرادی بودند متعلق به دوران بین دو جنگ جهانی یعنی سالهای ۱۹۱۸ تا ۱۹۳۹:
بر اساس گزارش پزشکی قانونی، به نظر میرسد این اسکلتها با توجه به سن آنها متعلق به سالهای بین دو جنگ از ۱۹۱۸ تا ۱۹۳۹ باشند و شرایط بد بقایای به جا مانده به این معنی است که اکنون تعیین علت مرگ آنها غیرممکن است.
با توجه به اینکه ساخت این مجموعه در ژوئن ۱۹۴۱ به پایان رسید، ممکن است این اجساد قبل از ساخت لانه گرگ در این محل دفن شده باشند.
از آنجایی که گفته میشود برخی چهرههای برجسته نازی مانند هاینریش هیملر در آیینهای عرفانی شرکت میکردند، برخی کارشناسان این اجساد را به قربانیهای مراسمی عرفانی مرتبط میدانند. آنها به وجود سنگهای بلمنیت در نزدیکی اجساد اشاره میکنند که گفته میشود گاهی در مقابر بتپرستانه به عنوان «طلسم خوش شانسی» قرار داده میشدند. اما بلمنیت به طور طبیعی نیز در آن منطقه یافت میشود. در نتیجه نمیتوان نتیجه قطعیای از آن گرفت.
با توجه به اینکه این اجساد به دوره زمانی بین سالهای ۱۹۱۸ تا ۱۹۳۹ بازمی گردند، بنیاد لاتبرا قصد دارد با استفاده از روش تاریخ گذاری با کربن رادیواکتیو، زمان دقیق مرگ این افراد را مشخص کند. این تجزیه و تحلیل قصد دارد تا زمان مرگ این اجساد را با دقت بیشتری، حتی در یک بازه چند ساله محدود کند. اما همانطور که پیشتر اشاره شد، حتی اگر این سه بزرگسال و دو کودک قبل از ورود نازیها به لانه گرگ در آنجا دفن شده باشند، این موضوع عجیبتر میشود:
این اسکلتها در کف زمین و تنها چند سانتیمتر زیر سطح و در کنار لولههای آبرسانی مربوط به دهه ۱۹۴۰ این خانه دفن شده بودند. این بدان معنی است که اگر واقعا قبل از اسکان گورینگ در اینجا دفن شده باشند، کارگران ساختمانی باید بقایای آنها را پیدا کرده و آنها را در همان جا رها کرده باشند.