یک بام و دو هوای کیهان

افشین امیرشاهی در هم میهن نوشت: روزنامه کیهان در تیتر یک دیروز خودش این پرسش را مطرح کرد که قوه قضائیه و نهاد‌های نظارتی چگونه می‌توانند از اسرائیل انتقام بگیرند؟ سپس در یک نتیجه عجیب و شگفت‌آور توصیه کرد دستگاه قضایی با رسانه‌های مخالف جریان حاکم برخورد کند. کیهان در تحلیلی وارونه نوشت: «درحالی‌که بدون شلیک یک گلوله از طرف ایران، اقتصاد شکننده رژیم صهیونیستی به تلاطم افتاده، ساکنان اراضی اشغالی هراسان شده و از امکان شکل‌گیری موج جدیدی از مهاجرت معکوس صحبت می‌شود؛ یک جریان رسانه‌ای در داخل ایران سعی می‌کند شرایط را به نفع اسرائیل وارونه کرده و با انتشار اخبار جعلی برای تشدید انتظارات تورمی و ملتهب کردن افکار عمومی کشور، تصمیم‌سازان را از پاسخ احتمالی و پشیمان‌کننده ایران به رژیم صهیونیستی منصرف کند.

حال باید دید قوه قضائیه و سایر مسئولان نظارتی در حمایت از امنیت روانی جامعه با شایعه‌پردازان و منتشرکنندگان این اخبار کذب که نشان دادند سرمایه‌های حقیقی اسرائیل در ایران هستند، برخورد خواهند کرد؟ چنین اقدامی در صورت وقوع، مسلماً مکمل پاسخ نظامی ایران به رژیم صهیونیستی خواهد بود.»

۱- واقعاً پاسخ دادن به آسمان‌ریسمان بافتن‌های کیهان، گاهی دشواری‌های خاص خودش را دارد. البته نه از باب اینکه نمی‌توان پاسخ مناسبی تهیه کرد، بلکه از این منظر که مسئله طرح‌شده از سوی کیهان را از هر جنبه که بررسی کنیم، فاقد منطق درست، اصولی و قابل پذیرش است. درواقع برخی مطالب در این روزنامه صرفاً برای برچسب زدن و فضاسازی رسانه‌ای تهیه می‌شود.

سال‌ها پیش و در زمانی که تلویزیون مجموعه آگهی‌های بازرگانی آقای ایمنی را برای کاهش مصرف گاز تهیه می‌کرد، یک کلیپ هم درست شده بود که جنبه طنز داشت. طنز این‌طور بود که شیلنگ گاز یک خانه قطع شد و صدا‌ها و بو‌هایی در خانه پیچید. پدر خانواده که از صدا و بو خیلی عصبانی شده بود، یک سیلی محکم به پسر نوجوانش می‌زند و می‌گوید چرا این صدا‌ها و بو‌های ناجور را از خودت درمی‌آوری؟

ناگهان آقای ایمنی ظاهر می‌شود و به پدر می‌گوید این بو و صدا که از بچه‌ات نیست، منشأ همه این‌ها از قطعی شیلنگ گاز است. حالا نقل روزنامه کیهان است که ظاهراً متوجه نشتی گاز نیست و به‌جای اینکه به منشأ آن توجه کند، موضوعی را تیتر یک کرده که هیچ ربطی به هیچ چیزی ندارد.

۲- روزنامه کیهان با تیتر دیروز خود، در واقع تاکید می‌کند که رسانه‌های جریان حاکم که از منابع و امکانات گسترده‌ای هم برخوردارند، از توانایی پاسخ دادن برخوردار نیستند. اما اگر توانایی پاسخ دادن ندارید، دیگر چرا مسئله را به برخورد قوه قضائیه با رسانه‌ها ربط می‌دهید؟

در واقع، مطلب دیروز کیهان دو حالت دارد، یا تیتر یک این روزنامه درست است یا غلط. اما از نگاه خود کیهان که قاعدتاً تیتر یک خود را درست و روا می‌پندارد، معلوم می‌شود که رسانه‌هایی که به آن‌ها اشاره کرده، قوی‌تر و تاثیرگذارتر هستند و نتیجه اینکه کیهان و رسانه‌های رسمی که پول و امکانات فراوانی دارند، دیگر نمی‌توانند کمک درخوری به سیستم صورت دهند.

درواقع، کیهان به لحاظ رسانه‌ای در مسیر تولیدات مبتذل حرکت کرده، تاثیرگذاری خودش را از دست داده، قافیه را باخته و دیگر نمی‌تواند روی افکار عمومی تاثیر بگذارد و حتی به سیستم یکدست کشور هم کمک کند. اما اگر محتوای کیهان غلط باشد، این یعنی زورتان به طرف مقابل نمی‌رسد و سعی می‌کنید با منحرف کردن اذهان عمومی مسئله را به داخل بکشانید. درواقع می‌خواهید زمین بازی را عوض کنید و به جای اسرائیل با رسانه‌های مستقل و تاثیرگذار داخل کشور برخورد کنید. تیتر یک دیروز کیهان در واقع اعلام شکست خودشان است، جریانی که این تعداد رسانه، امکانات و پول در اختیار دارد، اما در عمل کاری از دستش برنمی‌آید.

حتی در مقابله با رسانه‌های مستقل داخل کشور که از نظر امکانات قابل مقایسه با رسانه‌های جریان رسمی نیستند هم قافیه را باخته‌اند. خُب این پرسش مطرح می‌شود شما که این مقدار ضعیف هستید، چگونه می‌خواهید در تقابل با کشور‌های دیگر موفق باشید؟

۳- کیهان نوشته است، مردم اسرائیل هراسان شده و در حال فرار هستند. آیا فرار اسرائیلی‌ها به دلیل جریان‌های رسانه‌ای صورت گرفته یا فرار و رفتن‌شان یک امر طبیعی است؟ آن هم زمانی که خطر جنگ را حس می‌کنند؟ اگر فرار آن‌ها به عملکرد جریان‌های رسانه‌ای مربوط می‌شود که چگونه یک جریان رسانه‌ای توانسته آن‌ها را تشویق به فرار کند؟ این مسئله با محتوای دیروز کیهان در تعارض است. اگر رفتن‌شان یک امر طبیعی است که چنین رفتار طبیعی را در داخل ایران نیز باید بپذیریم.

۴- در پایان جای طرح این نکته است که در شرایطی که کشور در شرایط بسیار حساسی قرار گرفته است، تیتر دیروز کیهان به جای پرداختن به اتحاد ملی و توصیه کردن به همدلی و اتحاد همه نیرو‌های سیاسی و اجتماعی با یکدیگر، در قالب سیاست یک بام و دو هوا، اصل قضیه که حمله اسرائیل به فرماندهان نظامی ایران را رها کرده و توصیه کرده با رسانه‌های داخلی ایران برخورد شود، به نظر می‌رسد که، چون نمی‌توانند مسئله اصلی را حل کنند، با منحرف کردن اصل مطلب سعی می‌کنند تنش‌های داخلی را افزایش بدهند.