ماجراجویی اودیسه بر روی ماه

به نوشته روزنامه نیویورک‌تایمز، فرودگر که اودیسه نام دارد و کمی بزرگ‌تر از یک باجه تلفن است، پنج‌شنبه به وقت ایالات شرقی آمریکا، در ساعت ۶:۲۳ بعدازظهر به منطقه قطبی جنوبی ماه رسید. زمانی که فرود آمد، همه در سکوت کامل بودند و کنترل‌کنندگان پرواز منتظر شنیدن تایید موفقیت بودند.

به گزارش دنیای اقتصاد، یک مکث کوتاه ارتباطی انتظار می‌رفت، اما دقایقی گذشت خبری نشد تا اینکه تیم کرین، مدیر ارشد فناوری Intuitive Machines، شرکت مستقر در هیوستون که اودیسه را ساخته است، گزارش داد که سیگنال ضعیفی از فضاپیما شناسایی شده است. او گفت: «(سیگنال) ضعیف است، اما آنجاست؛ بنابراین آماده باشید. خواهیم دید چه اتفاقی می‌افتد.» اندکی بعد اعلام کرد: «آنچه می‌توانیم تایید کنیم، بدون شک این است که تجهیزات ما روی سطح ماه است و در حال انتقال هستیم. پس تبریک می‌گویم.»

او بعدا افزود: «هوستون، اودیسه خانه جدید خود را پیدا کرده است.»، اما از آنجا که هنوز توانایی فضاپیما برای برقراری ارتباط صحیح مشخص نیست، هنوز خبری از هورا کشیدن و دست و جیغ زدن نبود. بعد از ظهر، این شرکت اخبار امیدوارکننده‌تری را گزارش کرد. Intuitive Machines در بیانیه‌ای گفت: «پس از عیب‌یابی ارتباطات، کنترل‌کننده‌های پرواز تایید کردند که اودیسه مستقر است و شروع به ارسال داده‌ها کرده است. در حال حاضر، ما در حال دانلود اولین تصاویر از سطح ماه هستیم.» درحالی‌که این ماموریت بسیار ساده‌تر از ماموریت‌های آپولو بود که منجر به راه رفتن فضانوردان روی ماه شد، امید ناسا این است که بتواند به آغاز یک دوره انقلابی‌تر کمک کند؛ یعنی اینکه حمل‌ونقل در اطراف منظومه شمسی، تا آنجا که به پرواز‌های فضایی مربوط می‌شود، مقرون به صرفه شود.

کاریسا کریستنسن، مدیر اجرایی BryceTech، یک شرکت مشاوره فضایی گفت: «من فکر می‌کنم این کار هوشمندانه‌ای است که ناسا در حال تلاش برای انجام آن است.» «Intuitive Machines» یکی از چندین شرکت کوچکی است که ناسا برای انتقال ابزارهایش به آن امید بسته است. این ابزار‌ها پیش از بازگشت فضانوردان ناسا به آنجا که برای اواخر این دهه برنامه‌ریزی شده است، باید در محل‌های مشخص مستقر شود. برای این ماموریت، ناسا ۱۱۸ میلیون دلار به «Intuitive Machines» تحت برنامه‌ای به نام «خدمات باربری ماه تجاری» پرداخت کرد تا شش ابزار را به ماه تحویل دهد، از جمله یک دوربین استریو که هدف آن تصویربرداری از وزش گرد و غباری بود که اودیسه هنگام نزدیک شدن به سطح ماه به زمین می‌فرستاد. یک گیرنده رادیویی هم برای اندازه‌گیری اثرات ذرات باردار بر سیگنال‌های رادیویی همراه این بار‌ها است.

محموله‌ای از مشتریان دیگر نیز وجود داشت، مانند دوربینی که توسط دانشجویان دانشگاه هوانوردی «امبری ریدل» در «دی‌تونا بیچ» در فلوریدا ساخته شده بود و یک پروژه هنری توسط جف کونز هم در این وسایل وجود دارد. اودیسه در اوایل ۱۵فوریه با موشک اسپیس‌ایکس زمین را ترک کرد و روز چهارشنبه وارد مدار ماه شد. پس از اینکه فضاپیما وارد مدار ماه شد، «Intuitive Machines» گفت که در ساعت ۵:۳۰ بعدازظهر پنج‌شنبه روی ماه فرود خواهد آمد. صبح پنج‌شنبه، این شرکت اعلام کرد که فضاپیما در ارتفاع بالاتری حرکت کرده و در ساعت ۴:۲۴ بعدازظهر پنج‌شنبه فرود خواهد آمد.

سپس بعدازظهر پنج‌شنبه، زمان فرود دوباره تغییر کرد و شرکت اعلام کرد که یک دور اضافی در اطراف ماه قبل از ساعت ۶:۲۴ بعد از ظهر لازم است. بعدا سخنگوی این شرکت گفت که کار نکردن یک ابزار لیزری روی فضاپیما که قرار بود اطلاعاتی درباره ارتفاع و سرعت آن ارائه دهد، موجب شده است اطلاعات دقیق نباشد. اما در نهایت در همان ساعت ۶:۲۳ دقیق بعد از ظهر اودیسه در یک منطقه مسطح در نزدیکی دهانه مالاپرت A، در حدود ۱۸۵ مایلی شمال قطب جنوبی ماه فرود آمد. مناطق قطبی ماه در سال‌های اخیر به‌دلیل وجود آب یخ‌زده در سایه‌های دهانه‌ها، توجه زیادی را به خود جلب کرده است.