تفال به حافظ شنبه ۲۳ دی ۱۴۰۲؛ راهیست راه عشق که هیچش کناره نیست...

فرارو- فال گرفتن از آثار ادبی، از باور‌های کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان می‌بردند بهره‌ای از کلام حق دارند رجوع می‌شد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است.

راهیست راه عشق که هیچش کناره نیست
آنجا جز آن که جان بسپارند چاره نیست

هر گه که دل به عشق دهی خوش دمی بود
در کار خیر حاجت هیچ استخاره نیست

ما را ز منع عقل مترسان و می‌بیار
کان شحنه در ولایت ما هیچ کاره نیست

از چشم خود بپرس که ما را که می‌کشد
جانا گناه طالع و جرم ستاره نیست

او را به چشم پاک توان دید، چون هلال
هر دیده جای جلوه آن ماه پاره نیست

فرصت شمر طریقه رندی که این نشان.
چون راه گنج بر همه کس آشکاره نیست

نگرفت در تو گریه حافظ به هیچ رو
حیران آن دلم که کم از سنگ خاره نیست

شرح لغت: استخاره: از خداوند خیر و راه صواب خواستن./ منع عقل: آنچه عقل آن را منع کرده است/شحنه: داروغه، مدعی العموم/ طالع: برآینده، طلوع کننده و در اصطلاح نجوم جزئی از منطقه‌البروج است.

تفسیر عرفانی:

۱- این نیت راهی سخت و طولانی در پیش دارد. بویژه رقیبان زیادی در کمین می‌باشند که آنان نیز منتظر فرصت و حاسد موفقیت این راه می‌باشند. پس اگر قصد کامیابی داری، باید بر سرعت کار و تلاش خود بیفزایی و از اراده و علاقه خود حقیقاً کمک بگیری.

۲- در مسیر پیشرفت و تعالی گام بر می‌دارید. پس لحظه‌ای درنگ را جایز نمی‌دانم، چون رقبا گوش به زنگ می‌باشند و اگر بر اسب تلاش و علاقه سوار شوی، پیروزی و کامیابیتان، حتمی است. ابداً تردید نداشته باش که نگرانی شما بی مورد و بی جهت می‌باشد، زیرا در کار خیر، حاجت هیچ استخاره‌ای نمی‌باشد.

تعبیر غزل:

راه عشق رهی پرخطر است و در جولانگاه عشق عقل راه ندارد. راهی که تو انتخاب کرده‌ای اگرچه راهی سخت و دشوار است، ولی بهترین انتخاب است. پس بی آنکه درنگ کنی و فرصت را از دست بدهی کارت را به انجام برسان و به سرزنش‌های دیگران توجه نداشته باش که همه این حرف‌ها از روی نادانی است. اگر می‌خواهی به گنج‌های مادی و معنوی برسی وقت عمل فرا رسیده است.