چه چیزی روی زبان ما موجب لذت بردن از غذا می‌شود؟

تنها مجموعه میکروب‌های کوچکی که روی زبان ما زندگی می‌کنند نیستند که به ما اثر زبانی منحصر به فردی می‌دهند، بلکه ساختار‌های سطحی خود زبان نیز دخیل هستند.

به گزارش ایسنا، جوانه‌های چشایی و لمسی زبان ما خود را در الگو‌های منحصر به فردی از اندازه‌ها و موقعیت‌ها مرتب می‌کنند و برای هر یک از ما حس لامسه و ترجیحات و سلیقه طعمی منحصر به فردی را نیز فراهم می‌کنند.

اکنون پژوهشگران کشف کرده‌اند که تنها یکی از این جوانه‌ها به نام پاپیلا (papillae) می‌تواند برای شناسایی سلیقه ذائقه فرد در یک گروه کوچک با دقت ۴۸ درصد استفاده شود.

ریک ساکار، دانشمند داده در دانشگاه ادینبرو (Edinburgh) توضیح می‌دهد: ما از دیدن اینکه این ویژگی‌های اندازه میکرونی برای هر فردی چقدر منحصر به فرد هستند، شگفت زده شدیم. تصور کنید که بتوانید غذای شخصی‌سازی‌شده را متناسب با شرایط افراد خاص و جمعیت‌های آسیب‌پذیر طراحی کنید و در نتیجه اطمینان حاصل کنید که می‌توانند در عین لذت بردن از غذای خود، تغذیه مناسبی نیز دریافت کنند.

زبان ما اندام پیچیده‌ای است. در میان برجستگی‌های ریز روی سطح آن، ساختار‌هایی به نام پاپیلای قارچی شکل وجود دارد که حاوی جوانه‌های چشایی است که به ما امکان می‌دهد طعم‌های شیرین، ترش یا هر طعم دیگر را به خوبی تشخیص دهیم.

گفتنی است که هر سانتی‌متر مربع از زبان ما تا ۲۰۰ مورد از این جوانه‌های چشایی در خود دارد.

سپس پاپیلا‌های رشته‌ای وجود دارند که به دلیل نداشتن گیرنده‌های طعم، بافت‌های غذا را از طریق لمس تشخیص می‌دهند. این پاپیلا‌ها قادر به اندازه‌گیری میزان اصطکاک و نرم و روان بودن غذا‌ها هستند که با بزاق متفاوت است، بنابراین در آگاه کردن مغز ما از میزان گرسنگی ما نقش دارد.

اکنون یک ابزار آموزش‌دیده هوش مصنوعی با استفاده از اسکن‌های میکروسکوپی سه‌بعدی بیش از ۲۰۰۰ پاپیلای انسانی از ۱۵ شخص تشخیص داد که کدام اشکال با کدام نوع از طعم یا لمس مطابقت دارد.

این برنامه با نقشه‌برداری از شکل‌ها و موقعیت پاپیلا‌ها توانست نوع پاپیلا را با دقت ۸۵ درصد شناسایی کند. همچنین توانست تشخیص دهد که تقریباً نیمی از اوقات یک پاپیلا متعلق به کدام یک از ۱۵ شرکت‌کننده است.

راینا آندریوا دانشمند داده از دانشگاه ادینبرو می‌گوید: قابل توجه بود که ویژگی‌های مبتنی بر توپولوژی برای اکثر انواع تحلیل‌ها بسیار خوب کار می‌کردند و متمایزترین آن‌ها در بین افراد بود.

پژوهشگران همچنین دریافتند که زنان و افراد جوان در گروه خود معمولا پاپیلا‌های نوک تیزتری دارند.

پژوهشگران در مقاله خود آورده‌اند: در تحقیقات گذشته مشخص شده بود که زنان و افراد جوان‌تر دارای تراکم بالاتری از پاپیلا‌های قارچی شکل هستند که به تغییرات در درک طعم نسبت داده شده و مشاهده شده است که زنان طعم‌ها را بهتر تشخیص می‌دهند.

با این حال با وجود تنها ۱۵ فرد برای تشخیص توسط هوش مصنوعی، هنوز مطالعات بزرگتری برای تأیید روند‌های مشاهده شده در این پژوهش مورد نیاز است.

ساکار در پایان می‌گوید: این مطالعه ما را به درک معماری پیچیده سطح زبان نزدیک‌تر می‌کند. ما اکنون در حال برنامه‌ریزی برای استفاده از این تکنیک هستیم که هوش مصنوعی را با هندسه و توپولوژی ترکیب می‌کند تا ویژگی‌های در مقیاس میکرون را در سایر سطوح بیولوژیکی شناسایی کنیم. این می‌تواند به تشخیص زودهنگام و تشخیص رشد غیرعادی در بافت‌های انسانی کمک کند.

این پژوهش در مجله Scientific Reports منتشر شده است.