عضو هیاتمدیره انبوه سازان استان تهران: متاسفانه یک فرهنگ اشتباهی هم که در ایران نهادینه شده، این است که وقتی با کاهش قیمت مواجه هستیم، متقاضیان استقبالی نمیکنند، اما با افزایش قیمتها به بازارها هجوم میآورند. از طرفی عدهای دیگر هم دست نگه میدارند تا تکلیف رکود بازار مشخص شود یا به عبارتی منتظر رسیدن قیمتها به کف هستند.
طی چند ماه اخیر به دنبال کنترل نقدینگی، بازارها در رکود به سر میبرند. بازار مسکن هم از این قاعده مستثنی نبوده و از تیرماه ترمز افزایش قیمت کشیده شده است.
به گزارش دنیای اقتصاد، کارشناسان در پیشبینی بازار مسکن معتقدند رکود حاکم بر این بازار در نتیجه به کارگیری سیاستهای انقباضی است، اما در ماههای پایانی سال به دنبال کسری بودجه، دولت دیگر توان کنترل نقدینگی را نخواهد داشت و با افزایش قیمت مواجه خواهیم شد. در مقابل عدهای دیگر بر این باور هستند که بازار مسکن وارد شرایط رکود تورمی شده است و تا پایان سال تغییرات مختصری خواهد داشت.
در همین زمینه حسن محتشم، عضو هیات مدیره انبوهسازان استان تهران گفت: دولت پس از افزایش افسارگسیخته قیمت مسکن، نقدینگی را کنترل کرد. به همین دلیل شاهد هستیم حدودا چهار ماه است بازار مسکن در رکود به سر میبرد. این رویکرد در دولتهای قبلی هم تکرار شده، به طوری که هر زمان قیمت ارز بالا میرود، از طریق بانکها نقدینگی را کنترل میکنند و اجازه نمیدهند معاملهای انجام شود.
این کارشناس مسکن توضیح داد: وقتی رکود بر بازارها حاکم میشود، یک عده فروشنده هستند و در مقابل خریداری وجود ندارد. به همین علت تا حدودی شاهد برگشت قیمتها هستیم و متعاقبا مسئولان خبر از ارزانی قیمت مسکن میدهند.
وی تاکید کرد:، چون عرضه و تولید متناسب با نقدینگی رشد نکرده، وقتی نقدینگی توسط دولت کنترل نشود، شاهد جهش قیمتها هستیم. برای مثال از سال ۹۱ تا ۹۶ بازار مسکن در رکود به سر میبرد و نقدینگی تحت فشار کنترل میشد. زمانی که فنر قیمتها به یکباره رها شد، در سه مقطع شاهد افزایش قیمتها بودیم و دلار از ۴ هزار تومان به ۵۰ هزار تومان رسید. به همین میزان قیمت مسکن هم ۱۲ برابر شد.
محتشم افزود: فرمول حبس نقدینگی نهتنها در این دولت، بلکه در تمام دولتها تکرار شده و گویا نسخه دیگری برای کنترل تورم ندارند.
این عضو هیاتمدیره انبوه سازان استان تهران در این باره بیان کرد: متاسفانه یک فرهنگ اشتباهی هم که در ایران نهادینه شده، این است که وقتی با کاهش قیمت مواجه هستیم، متقاضیان استقبالی نمیکنند، اما با افزایش قیمتها به بازارها هجوم میآورند. از طرفی عدهای دیگر هم دست نگه میدارند تا تکلیف رکود بازار مشخص شود یا به عبارتی منتظر رسیدن قیمتها به کف هستند.
وی تصریح کرد: از آنجا که کنترل دستوری قیمتها، موجب آسیب به اقتصاد و بیکاری یک عده خواهد شد، از طرف دیگر به علت قفل شدن نقدینگی، بانکها دیگر توان بازپرداخت سود را نخواهند داشت. دولت زمانی که دست از کنترل نقدینگی برمیدارد، به دلیل اینکه یک مدت حبس بوده، یکباره در بازارها سرازیر شده و موجب افزایش قیمتها میشود. این در حالی است که دولت باید سرمایههای کلان و سرگردان را به سمت تولید هدایت کند و امتیازاتی را برای سرمایه گذاران قائل شود تا به جای خرید و فروش ملک و سوداگری، مسکن تولید کنند.
محتشم گفت: به نظر من حبس نقدینگی به علت کسری بودجه، تا آخر سال دوام نخواهد آورد. حتی اگر دولت مقداری دست از کنترل نقدینگی بردارد، به همان نسبت موجب افزایش قیمت مسکن خواهد شد.
ایرج رهبر، رئیس هیاتمدیره انجمن صنفی کارفرمایی انبوه سازان مسکن و ساختمان استان تهران نیز به «دنیایاقتصاد» گفت: رونق و رکود در مسکن با توجه به قدرت خرید مردم و میزان عرضه و تقاضا، یک تا دو بار در سال ایجاد میشود؛ لذا در حال حاضر چهار ماه است که بازار مسکن و صدور پروانه ساخت وساز با رکود روبه رو بوده است. همچنین پیشبینی میشود که این رکود تا پایان سالجاری ادامه داشته باشد.
رهبر با بیان اینکه وضعیت مسکن در تمام مقاطع زمانی به صورت سینوسی بوده است، مطرح کرد: شرایط بازار مسکن هیچ وقت ثابت نبوده است؛ بنابراین در بعضی از موارد وضعیت مسکن با رکود و برخی دیگر با رونق مواجه بوده است.
همچنین جمشید برزگر، رئیس کانون انبوه سازان مسکن و ساختمان ایران به «دنیایاقتصاد» گفت: صدور پروانه ساخت مسکن نه تنها در تهران، بلکه در سراسر کشور کاهش یافته است. امروزه بازار مسکن همچنان در حالت رکود است و این رکود در بازار فولاد نیز به نوعی تحول ایجاد کرده است، چراکه بازار فولاد بر پایه میزان عرضه و تقاضا است. به عبارتی، هر چقدر تولید و ساخت مسکن کم شود، به همان میزان، تقاضا نیز برای خرید فولاد با کاهش مواجه خواهد شد.
برزگر در رابطه با اینکه یکی از وظایف دولت ساخت یک میلیون واحد در سال بوده است، اما گزارشها چنین شاخصی را تایید نمیکنند، مطرح کرد: متاسفانه این برنامه هنوز عملی نشده و فقط کمتر از ۱۰ درصد از آن موفقیت آمیز بوده، چراکه ساخت این پروژه از ابتدا با برنامه ریزی و اصول مناسب پیش نرفته است. از طرفی چند بار طی نشست و جلساتی با مدیران و مسوولان دولتی نکاتی را در راستای بهبود این طرح، پیشنهاد دادیم و در جلسات مورد استقبال قرار گرفت، اما متاسفانه عملیاتی نشد.