ماجراجویی تیم نوجوانان ایران در جام جهانی زیر ۱۷ سالههای اندونزی به پایان رسید. این تیم که امید زیادی به آن میرفت تا دستکم یک مرحله بالاتر برود، روز گذشته در تقابل با تیم نه چندان قدرتمند مراکش در ضربات پنالتی شکست خورد و از گردونه جام کنار رفت
ماجراجویی تیم نوجوانان ایران در جام جهانی زیر ۱۷ سالههای اندونزی به پایان رسید. این تیم که امید زیادی به آن میرفت تا دستکم یک مرحله بالاتر برود، روز گذشته در تقابل با تیم نه چندان قدرتمند مراکش در ضربات پنالتی شکست خورد و از گردونه جام کنار رفت.
شاگردان حسین عبدی که در یکهشتم نهایی به مصاف صدرنشین گروه A رفته بودند در نیمه نخست نمایش درخورتوجهی داشتند و حتی ابتدا به گل اول هم رسیدند، ولی هرچه زمان جلوتر رفت، این تیم عقب نشست تا اینکه سرانجام در وقتهای اضافی بازی، در شرایطی که بیش از ۹۰ دقیقه از زمان بازی گذشته بود، مراکش گل مساوی را زد و کار را به ضربات پنالتی کشاند. در ضربات پنالتی هم ایران شکست خورد.
تیم نوجوانان که پیش از این از گروه مرگ صعود کرده و تا حدودی قدرتنمایی کرده بود برای دومین بار در این جام دچار سندرم دقیقه ۹۰ شد؛ آنها پیش از این در مرحله گروهی و در جدال برابر انگلیس هم درحالیکه یک بر صفر جلو افتاده بودند در ثانیههای پایانی گل دوم را خوردند و بازی برده را با شکست عوض کردند. این سندرم در حالی نوجوانان ایران را دچار کرده که پیش از این در سطوح حرفهای و در سایر رشتهها، خاصه کشتی، گریبان ورزشکاران را گرفته است. چندی پیش در رقابتهای جهانی بلگراد بود که تعدادی از کشتیگیران ایرانی در شرایطی که فاصله چندانی با برتری نداشتند در ثانیههای پایانی شکست خورده و از رسیدن به مراحل بالاتر باز ماندند.
به نظر میرسد این موضوع که ارتباط مستقیمی با تمرکز بازیکنان دارد، اگر حل نشود، در مقاطع حساس اثر منفیاش را بیش از پیش بگذارد.
به هر روی، نوجوانان ایران که پیش از این با اعتمادبهنفس بالای حسین عبدی، از لحاظ آمادهسازی ذهنی برای قهرمانی در جهان مهیا شده بودند، در یکهشتم نهایی شکست خوردند تا این ناکامی، تکراری شود. به غیر از یک بار، نوجوانان ایران هربار که در جامهای جهانی حاضر شده بودند از مرحله گروهی صعود کرده بودند و به غیر از یک بار، تماما در همین مرحله یکهشتم نهایی از گردونه بازیها کنار رفتند. تیم نوجوانان فقط یک بار با عباس چمنیان طعم حضور در مرحله یکچهارم نهایی جام جهانی را چشیده بود.