قصه نامگذاری کوچه هفت تن/ آن هفت نفر چه کسانی بودند؟

عمارت زیبای انتهای کوچه هفت تن آنقدر معروف است که بسیاری به اشتباه تصور کنند کوچه هفت تن در راسته مسگر‌ها نام خود را از این عمارت گرفته است. اما نام این کوچه به تکیه‌ای قجری در همین گذر اشاره دارد؛ تکیه‌ای که نشانی از آن باقی نمانده و جای خود را به مسجد و مدرسه علمیه داده است.

به گزارش همشهری آنلاین، کوچه هفت‌تن، یکی از کوچه‌های آشتی‌کنان تهران است. از آن کوچه‌های تنگ و ترش که قدم زدن در آن حال و هوای تهران قدیم را به رهگذران منتقل می‌کند. برای رمزگشایی از نام متفاوت این کوچه قدیمی باید تا انتهای کوچه قدم زد.

از میان بازار معروف به مسگر‌ها که حالا دیگر نشانی از مسگر‌ها ندارد و با پارچه‌فروشی‌ها و لباس‌فروشی‌ها احاطه شده گذشت و در پایان مسیر از یک مسجد و مدرسه علمیه قدیمی در دل این کوچه سراغ گرفت که هویت کوچه هنوز هم با این نام قدیمی گره خورده است.

در انتهای این کوچه و در میان مغازه‌های پارچه و لباس‌فروشی، ناگهان عمارتی زیبا متعلق به «محمدحسن اعتمادالسلطنه» نویسنده و مترجم مشهور دوره ناصرالدین‌شاه قاجار پیش روی رهگذران قرار می‌گیرد که آن عمارت هم مانند خود کوچه با نام عمارت کوچه هفت تن شناخته می‌شود.

«علیرضا زمانی» تهرانشناس درباره علت نامگذاری کوچه هفت تن می‌گوید: «کوچه هفت تن نام خود را از یک تکیه قدیمی گرفته است؛ تکیه‌ای که در دوره قاجار توسط هفت نفر از اهالی صالح و خوشنام محله ساخته و به نام آن‌ها به تکیه و مسجد هفت تن مشهور شد. اکنون نام مسجد و مدرسه علمیه هفت تن به مسجد و حوزه علمیه امام محمد تقی (ع) تغییر کرده است، اما هنوز اهالی قدیمی محله این کوچه قدیمی و حتی عمارت مشهور انتهای کوچه را نیز با نام تکیه خاطره‌انگیز کوچه می‌شناسند.»

مسجد امام محمد تقی(ع)

عمارت کوچه هفت تن