در سال ۱۳۸۷ یعنی یک سال پس از حادثهای که شاهوردی دچارش شد و زمانی که از بیمارستان مرخص شده بود، تصور خانهنشینی ۱۶ ساله برای این هنرمند وجود نداشت و بسیاری از همکارانش سراغ او را میگرفتند تا روحیه بخش او هم باشند.
داریوش مهرجویی در حالی امروز به خانه ابدی خود رفت که بسیاری از همکارانش به بدرقه او آمده بودند و در میان آنها حضور یک نفر نشان از رفاقتی ویژه داشت.
اصغر شاهوردی که از بنیانگذاران صدابرداری سرصحنه سینمای ایران شناخته میشود، صدابرداری چند فیلم داریوش مهرجویی از جمله «اجارهنشینها»، «هامون»، «سارا» و «بمانی» را برعهده داشته، اما بیش از ۱۶ سال است که براثر یک حادثه در یک پروژه سینمایی خانه نشین شده و ناتوان از هر حرکت و گفتوگویی است.
در سال ۱۳۸۷ یعنی یک سال پس از حادثهای که شاهوردی دچارش شد و زمانی که از بیمارستان مرخص شده بود، تصور خانهنشینی ۱۶ ساله برای این هنرمند وجود نداشت و بسیاری از همکارانش سراغ او را میگرفتند تا روحیه بخش او هم باشند.
داریوش مهرجویی در آن مقطع یادداشتی را خطاب به اصغر شاهوردی نوشت که در آن آمده بود: «اصغر عزیزم، خیلی خوشحالم که تو را این چنین سالم و سر حال میبینم. هیچ وقت روزهای لذتبخشی را که با هم سر فیلمهایمان داشتیم فراموش نمیکنم. من همیشه لیاقت و پشتکارت را برای کار صدابرداری از یاد نمیبرم.
من سعی میکنم هرطور شده بکوشم از مراکز دولتی مثل وزارت ارشاد و سازمان صداوسیما بخواهم، همراه البته با سایر دوستان و همکاران که جبران این خسارت بزرگ به تو و خانوادهات باشد.
انشاءالله خدا پشت و پناهت. امیدوارم که هرچه زودتر نیز این نوشتهها را بخوانی و بهکارت برگردی.
قربانت داریوش مهرجویی»
اصغر شاهوردی در شرایطی که میتوانست در کنار فیلمهای «هامون»، «پری»، «لیلا»، «قرمز»، «باشو غریبه کوچک»، «اجارهنشینها»، «شاید وقتی دیگر»، «کیمیا»، «سارا»، «بانو»، «زیر پوست شهر» و «خانه دوست کجاست؟» آثار دیگری را هم در سابقه حرفهای خود ثبت کند، به ناگاه براثر یک حادثه خانهنشین شد.
او آذرماه سال ۱۳۸۶ وقتی که در پروژه سینمایی «چراغی در مه» مشغول کار بود، هنگام برگشت به سمت تهران در یک حادثه رانندگی دچار عارضه مغزی شد و از آن روز تا به حال زمینگیر مانده است.
داریوش مهرجویی شامگاه ۲۲ مهرماه در منزل خود به همراه همسرش به قتل رسید و چهارشنبه، ۲۶ مهرماه در قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) به خاک سپرده شد.