روزنامه تحت مدیریت حسین شریعتمداری نوشت: جایزه صلح نوبل برای بالا آوردن مسئله اغتشاشات سال گذشته و استفاده علیه جمهوری اسلامی ایران در مجامع بینالمللی بوده است. همین موضوع باید برخی جریانها و افراد داخلی را به فکر وادارد که آیا همچنان باید با رژیم اسرائیل و کشورهایی که علیه ایران هستند همصدا باشند؟
روزنامه تحت مدیریت حسین شریعتمداری نوشت: اگر نگاهی به برندگان گذشته جایزه صلح نوبل داشته باشیم، متوجه سابقه این جایزه خواهیم شد. افرادی همچون هیتلر، کیسینجر (مغز متفکر جنگهای مختلف آمریکا)، چرچیل (نخستوزیر انگلیس در جنگ جهانی دوم)، شیمون پرز (نخستوزیر رژیم غاصب اسرائیل و عامل کشتار غیر نظامیان فلسطینی)، اسحاق رابین (وزیر جنگ رژیم موقت اسرائیل)، جرج بوش (عامل حمله به عراق و افغانستان)، باراک اوباما (بنیانگذار شدیدترین تحریمها علیه ایران_ بمباران و حمله به غیرنظامیان در کشورهای مختلف)، نتانیاهو (نخستوزیر منفور رژیم صهیونیستی و از عاملان قتل عام مردم کشورهای غرب آسیا)، دونالد ترامپ (عامل جنگ و ترور در کشورهای مختلف و ایران)، آنگ سان سوچی (عامل نسلکشی مردم مسلمان روهینگیا در میانمار) و افرادی دیگر که بخشی از آنها نیز علیه حاکمیت و امنیت کشور خود و در راستای حمایت از استکبار جهانی فعالیت کردهاند.
همه این افراد برنده شده نشان میدهند جایزه صلح نوبل نشان از آن دارد که این نمایش و جایزه چیزی جز شوخی و سیاست بازی غرب نیست. سیاستی که در آن سعی دارد تا کشورهای دیگر را با جنگ، فشار، تطمیع، تبلیغ و هر روش دیگری برای رسیدن به اهدافش همراه کند. شیرین عبادی برنده دیگر جایزه صلح نوبل که الان در خارج از کشور به سر میبرد، اقدامات تجزیهطلبانه علیه ایران داشت.
پس از اعلام نرگس محمدی به عنوان برنده جایزه صلح نوبل امسال، شاهد تبریک فتنهگران غربی و جنگطلب هستیم. از تبریک وزیر اطلاعات رژیم موقت اسرائیل تا کشوری مثل آمریکا و سران برخی از کشورهای غربی همچون مکرون، و همچنین ناتو. اما نکته قابل توجه آنجاست که برخی از افراد که خود را ایرانی، دلسوز ایران و مدعی اصلاحات میدانند نیز پیام تبریک فرستادند.
آذر منصوری رئیسجبهه اصلاحات ایران در پیامی به نرگس محمدی که مشوق فتنه ۸۸ و اغتشاشات ایران بوده است، او را خشونت پرهیز خوانده و به او تبریک گفت. بیراه نبود که نتانیاهو از مدعیان اصلاحات با عنوان سرمایههای اسرائیل در ایران نام برده بود.
یکی از فعالین اصلاحطلب در صفحه شخصی خود با کنایه خطاب به نرگس محمدی نوشت: «نمیشود طرفدار تحریم و در عین حال فعال حقوق بشر بود. فعال حقوق بشر یعنی مخالف تحریم!»
نرگس محمدی به نقل از همسرش در خانوادهای بوده است که سابقه فعالیت و عضویت در گروهک تروریستی منافقین را داشتهاند. او به همراه خانواده خود از رامین حسین پناهی، (تروریست تجزیهطلبی که به عضویت گروه کومله درآمده بود و قصد اقدام تروریستی در ایران داشت)، حمایت کردند. از طرفی دیگر نرگس محمدی اقدام به حمایت از تحریمهای علیه ایران کرده و خود را حامی تحریمهای آمریکا بر علیه مردم ایران دانست.
پس از اعلام نرگس محمدی به عنوان برنده جایزه صلح نوبل، رسانههای خارجی اقدام به نشر نام و تصویر این فعال به اصطلاح مدنی کردند. اما معرفی رسانههای خارجی گافی بزرگ داشت. این رسانهها آنقدر با این شخص یعنی نرگس محمدی ناآشنا بودند که تصویر بازیگر ایرانی که همنام او بود را به عنوان برنده جایزه صلح نوبل کار کردند.
در اخبار اولیه شاهد تصویر بازیگر ایرانی به نام نرگس محمدی بودیم نه نرگس محمدی که او را فعال به اصطلاح مدنی خطاب میکردند. این مسئله حاکی از آن است که جایزه صلح نوبل برای بالا آوردن مسئله اغتشاشات سال گذشته و استفاده علیه جمهوری اسلامی ایران در مجامع بینالمللی بوده است. همین موضوع باید برخی جریانها و افراد داخلی را به فکر وادارد که آیا همچنان باید با رژیم اسرائیل و کشورهایی که علیه ایران هستند همصدا باشند؟