آغاز پایان ژنرال؟

هنگامی که شاعری در یک راهپیمایی تحت حمایت دولت این هفته در «مرصع مطروح»، شهری در سواحل دریای مدیترانه مصر روی صحنه رفت، آهنگ‌هایی در ستایش ارتش مصر به صدا درآمد و بنر‌هایی با چهره رئیس‌جمهور عبدالفتاح السیسی به اهتزاز درآمد. معمولا شاعر در عروسی‌ها اجرا می‌کند. این‌بار، او در حال ادای احترام به رئیس‌جمهور بود که ساعاتی قبل با هیاهوی زیادی اعلام کرده بود که برای سومین‌بار در انتخابات ریاست‌جمهوری دسامبر نامزد خواهد شد؛ رایی که با وجود محبوبیت به‌شدت رو به افولش مطمئنا او را پیروز خواهد کرد.

به گزارش دنیای اقتصاد؛ «ویویان یی» در گزارش ۵اکتبر در نیویورک‌تایمز نوشت، پس از یک دهه دستگیری منتقدان، بستن دهان رسانه‌ها و خفه کردن اعتراضات، السیسی راه زیادی برای جبران حمایت ضعیف از خود دارد. در آستانه مهلت ۱۴اکتبر برای آماده شدن در رای گیری، مقامات از تاکتیک‌های اجبار استفاده کرده‌اند که شامل دستگیری و ضرب و شتم حامیان محبوب‌ترین رقیب السیسی قبل از ارائه تاییدیه‌های مورد نیاز او برای ورود رسمی به رقابت می‌شود. دولت همچنین تظاهراتی را در سراسر مصر برای تقویت کمپین السیسی ترتیب داده است. با این حال، در «مرصع مطروح»، بر اساس ویدئو‌های منتشرشده در رسانه‌های اجتماعی و به گفته یک صاحب مغازه محلی که تظاهرات را دیده بود، جشن برنامه‌ریزی‌شده - پر از مقامات محلی و آنچه گروه‌های حقوقی می‌گویند اتوبوس‌های حامل مصری‌ها برای این مناسبت بود- به سرعت از مسیر خارج شد.

این مغازه‌دار که خواست نامش فاش نشود، گفت: مردان جوان شروع به پرتاب بطری‌های پلاستیکی آب به سمت شاعر روی صحنه کردند و فریاد زدند: «برو سیسی.» برخی از آن‌ها به صحنه رفتند تا ماموران امنیتی آن‌ها را تعقیب کنند. ویدئو‌ها نشان می‌داد که معترضان بنر‌ها را پاره می‌کنند و آن‌ها را به آتش می‌کشند. برخی از مردان جوان که در خیابان‌های فرعی پراکنده شدند، نام احمد الطنطاوی، معروف‌ترین رقیب السیسی را سر دادند. برخی دیگر از جمعیت معترضان که تعدادشان به صد‌ها نفر می‌رسد، شعار معروف انقلاب بهار عربی۲۰۱۱ مصر را فریاد می‌زدند: «الشعب یرید اسقاط النظام: مردم خواهان سقوط رژیم هستند.»

هنگامی که این سخنان در سال۲۰۱۱ در شهر‌های مصر پیچید، رئیس‌جمهور این کشور مجبور به کناره‌گیری شد. مصری‌ها در یک انتخابات دموکراتیک رای داده و یک رئیس‌جمهور اسلام‌گرا را به قدرت رساندند، پیش از آنکه السیسی، ژنرال سابق مورد حمایت ارتش، قدرت را در سال‌۲۰۱۳ به‌دست آورد. از آن زمان همه چیز به السیسی ختم می‌شده است. در سال۲۰۱۴، او با کسب ۹۷درصد آرای رسمی، با موجی از تحسین به پیروزی رسید. در سال۲۰۱۸، زمانی که همه رقبای جدی دستگیر یا ترسانده شدند که از شرکت در انتخابات کنار بکشند، او با کاهش حمایت، اما در عین حال با ۹۷درصد از کل آرا دوباره انتخاب شد. در سال۲۰۱۹، یک همه‌پرسی قانون اساسی باعث شد تا او تا سال۲۰۳۰ در قدرت بماند و به او این حق را داد که برای سومین دوره طولانی‌مدت در انتخاباتی که ابتدا انتظار می‌رفت سال آینده برگزار شود، نامزد شود.

اما دولت هفته گذشته اعلام کرد که رای‌گیری در عوض در ماه دسامبر آغاز خواهد شد؛ اقدامی که به گفته تحلیلگران سیاسی و دیپلمات‌ها نشان‌دهنده فشار‌ها بر تلاش مجدد السیسی برای انتخاب مجدد است که نزدیک به دو سال است که به بحرانی تبدیل شده که مصر را تحت فشار و اقتصادش را رو به سقوط آزاد قرار داده است. با وجود وعده‌های فراوان، اما مصر نشانه‌های کمی از انجام تغییرات جدی را نشان می‌دهد که کارشناسان می‌گویند برای اصلاح اقتصاد آن لازم است. السیسی احتمالا در ماه دسامبر فقط برای ریاست بر کشوری که پولی برای پرداخت بدهی هایش یا برای واردات اولیه ندارد، پیروز می‌شود؛ وضعیتی که به گفته تحلیلگران می‌تواند به زودی قدرت او را تهدید کند.

«ماجد مندور»، تحلیلگر سیاسی مصری که کتابی درباره دوران ریاست‌جمهوری السیسی نوشته است، گفت: «این انتخابات آینده پایان نیست، اما ممکن است آغاز پایان باشد.» حتی صدا‌های طرفدار دولت هم هشدار داده‌اند که در صورت عدم بهبود شرایط، مصر با عواقب وخیم و ناآرامی اجتماعی روبه‌رو خواهد شد. دو کاهش قبلی در ارزش پول، ارزش پوند را از مارس۲۰۲۲ به نصف کاهش داده است، آن هم پس از آنکه سرمایه‌گذاران خارجی در پی حمله روسیه به اوکراین، وحشت‌زده مصر را ترک کردند و مصر را با دلار‌های کمی برای پوشش گندم و سوخت وارداتی گران قیمت رها کردند.

تورم بار‌ها و بار‌ها به بالاترین حد خود یعنی بیش از ۳۰درصد رسیده است و طبقه مرفه را مجبور کرده که فرزندان خود را به مدارس ارزان‌تر منتقل کنند و گوشت را کنار بگذارند (امری که تقریبا هرگز قبل از آن دیده نشده بود) و فقرا را در بسیاری موارد مجبور به حذف وعده‌های غذایی کرده است. اگرچه اقتصاددانان می‌گویند ضعف‌های اقتصادی اساسی مصر و بدهی‌های عظیم، علل واقعی بحران و عوامل خارجی تنها محرک آن هستند، اما السیسی جنگ در اوکراین را چندان مقصر نمی‌داند. او همچنین درد را در مقایسه با دستاورد‌های دوران تصدی خود ناچیز تلقی کرده است. وی روز دوشنبه هنگام اعلام کاندیداتوری خود گفت: «به خدای متعال قسم اگر بهای سعادت و پیشرفت یک ملت این است که نخورد و ننوشد، ما نه می‌خوریم و نه می‌آشامیم.»