(تصاویر) تکان‌دهنده‌ترین ایده‌های فرار از زندان؛ از حفر تونل ۱.۶ کیلومتری تا مالیدن لوسیون بدن

فرارو- پلیس بریتانیا به تازگی جستجوی خود برای یافتن «دانیل عابد خلیفه» ۲۱ساله که صبح چهارشنبه از زندان وندز ورث در جنوب غربی لندن فرار کرد را آغاز نموده است. گفته شده که او با بیرون رفتن از آشپزخانه زندان که در آن مشغول به کار بود خود را به زیر یک خودروی ون تحویل غذا چسباند و توانست از زندان خارج شود.

به گزارش فرارو به نقل از سان، این فرار توسط کارشناسان امنیتی به عنوان فراری توصیف شد که صرفا انتظار دارید در «فیلم‌های قدیمی جنگ جهانی دوم» ببینید. خلیفه در آشپزخانه زندان مشغول به کار بود. افسران زندان ظاهرا تا یک ساعت پس از فرار خلیفه موضوع را به پلیس اطلاع ندادند. این فرار تازه‌ترین مورد از فرارهای متوالی از زندان بوده است.

برای مثال، «رضوان فاید» سارق و مجرم سابقه‌دار الجزایری‌تبار فرانسوی سال ۲۰۱۸ میلادی موفق شده بود به سبک فیلم‌های هالیوودی با استفاده از بالگرد از زندانی در پاریس فرار کند. این زندانی طی پنج سال دو بار موفق به فرار از زندان شده بود و در نهایت بازداشت و محاکمه شد. در دادگاه ۱۱ نفر دیگر به ظن همدستی با فاید در تدارک فرار نیز محاکمه شدند.

همدستان رضوان فاید که فرانس پرس از آنان تحت عنوان یک گروه کماندویی یاد کرده بود بالگرد را به بهانه تمرین پرش هوایی اجاره و سپس ربوده بودند. زمانی که بالگرد در حیاط زندان به زمین نشست یکی از اعضای باند فرار سلاحی را روی سر خلبان نگه داشت و دو تن دیگر با به دست داشتن اسلحه کلاشنیکف وارد محوطه زندان شده و پس از پرتاب بمب‌های دودزا به درون اتاق ملاقات وارد شده و رضوان فاید را به همراه خود بردند.

یکی از همدستان ادعایی فاید از یک اره برقی استفاده کرد تا دروازه راهروی سلول زندان را باز کند. این مجرم سابقه‌دار فرانسوی در حال گذراندن حکم ۲۵ساله برای سرقت ناموفق بود که طی آن یک افسر پلیس کشته شد و به مدت ۹۵ روز در حال فرار بود تا این که توسط پلیس دستگیر و به زندان بازگردانده شد. فاید اولین بار در سال ۲۰۱۴ میلادی تنها ۳۰ دقیقه پس از ورود به زندان از زندان سکودین در شمال فرانسه خارج شد. این پادشاه فرار از زندان چهار نگهبان را گروگان گرفت و از آنان به عنوان سپر انسانی استفاده کرد و پنج در را با دینامیت قاچاقی وارد زندان شده منفجر کرد. او چند هفته بعد دستگیر و به ده سال زندان محکوم شد.

زندانیانی که موفق به فرار از زندان شده‌اند طیف وسیعی از تاکتیک‌ها را برای انجام این تصمیم به کار گرفته‌اند. برای مثال، «خواکین گوزمن» ملقب به «ال چاپو» ثروتمندترین قاچاقچی مکزیک در سال ۲۰۱۵ میلادی با استفاده از یک تونل ۱.۶ کیلومتری که به سمت دوش موجود در سلول‌اش در زندان متصل بود از زندانی با حداکثر امکانات امنیتی فرار کرد.

خواکین «ال چاپو» گوزمن از سلول خود از طریق یک تونل یک مایلی به دنیای خارج رسید

ویدئوی منتشر شده توسط شبکه خبری «ای بی‌سی» یک یک گذرگاه زیرزمینی با نور مناسب را نشان می‌دهد که به دنیای بیرون متصل است و مناسب قد ۱۶۷ سانتی متری گوزمن ساخته شده بود. مقام‌ها تخمین زدند افرادی که این تونل را حفر کردند باید حدود ۳۷۹ کامیون خاک را جابجا کرده باشند.

در موردی دیگر «چوی گپ بوک» ۵۰ساله بود که به ظن ارتکاب سرقت در سپتامبر ۲۰۱۲ میلادی بازداشت شد و از شکاف غذای زیر در که در ابعاد ۱۵ در ۴۵ سانتی متر بود فرار کرد. البته این تلاش بی‌فایده بود زیرا او تنها پس از پنج روز دوباره گرفتار شد. چوی از آنجایی که ۲۰ سال تمرین کرده بود در یوگا مهارت بالایی داشت و به تازگی زندانی نشده بود.

او پیش‌تر ۲۳ سال در آنجا بود و وقت خود را صرف تمرین یوگا در داخل زندان می‌کرد. او پس از پنج روز در داخل سلول بودن سرانجام تصمیم خود را گرفت. او مقداری لوسیون به قسمت بالای بدن‌اش زد و خود را از طریق شکاف غذای زیر در آزاد کرد. چوی این کار را در کمتر از یک دقیقه انجام داد و مانند یک اختاپوس انعطاف‌پذیر حرکت کرد. او بدن خود را از شکاف غذا بیرون آورد و از کنار سه افسر که خواب بودند عبور کرده و از یک پنجره فرار کرد.

در موردی دیگر، «هودینی» کره‌ای بالش‌هایی را زیر پتوهای روی تخت‌اش گذاشت تا نگهبانان را فریب دهد تا فکر کنند هنوز داخل سلول است اما شش روز بعد مشخص شد که او در یک جعبه مقوایی در حدود ۳۰ کیلومتری جنوب دئگو پنهان شده بود.

در نمونه‌ای دیگر، کیت رز، اندرو راجر و متیو ویلیامز در سال ۱۹۹۵ میلادی تصمیم گرفتند یک نردبان فولادی ۷ متری و ابزارهایی از جمله اسلحه و کلید رهایی از زندان را برای اجرای نقشه فرار بسازند. این سه نفر منتظر ماندند تا زمان تعیین شده آنان فرا رسید و نگهبانان زندان حواس‌شان پرت شد تا در پشتی حیاط را باز کنند. آنان مستقیما بیرون رفتند حصار داخلی زندان را سوراخ کردند و از نردبان خود برای بالا رفتن از حصار بیرونی استفاده کردند و تنها چهار روز از آزادی لذت بردند تا این که در آلونکی که پنهان شده بودند پیدا شدند.

اندرو راجر، کیت رز و متیو ویلیامز ابزارهایی را ساختند که برای بیرون آمدن از زندان پارکورست استفاده کردند

در موردی دیگر فرانک موریس، جان و کلارنس آنگلین و آلن وست زندانیانی بودند که در سال ۱۹۶۲ میلادی با استفاده از تیغه‌های اره دور انداخته شده، قاشق‌های فلزی و یک مته برقی دست ساز برای گشاد کردن مجرای تهویه زیر سینک‌ها در سلول‌های مجاور خود از زندان فدرال آلکاتراز خارج شدند. آنان تلاش خود را با استفاده از صدای آکاردئون که توسط موریس رهبر گروه نواخته می‌شد پنهان کردند. این گروه از وسایل دزدیده شده و اهدایی برای ساختن یک قایق لاستیکی بادی استفاده کردند. همه آنان به جز وست در نهایت از سوراخ‌هایی که ایجاد کردند عبور کردند و از یک محور تهویه به سقف بالا رفتند و به آزادی رسیدند. آنان با گذاشتن سرهای ساختگی روی تخت خود نگهبانان را فریب دادند.

کلارنس آنگلین، جان آنگلین و فرانک موریس برای کمک به پنهان کردن فرارشان، سرهایی شبیه به خود را در رختخواب خود گذاشتند

نگهبانان تا صبح روز بعد متوجه فرار زندانیان نشده بودند. پس از ۱۷ سال تحقیقات پلیس فدرال امریکا (اف بی‌آی) مشخص شد که آن زندانیان به احتمال زیاد هنگام تلاش برای رسیدن به جزیره آنجل درخلیج سانفرانسیسکو غرق شدند چرا که بقایای قایق ساخته شده‌ای در ساحل کشف شد. وست در تلاش برای فرار شکست خورد و تا زمانی که زندان در سال ۱۹۶۳ غیر فعال شد در آلکاتراز ماند.

در موردی دیگر اولین باری که «جان هربرت دیلینجر» تبهکار امریکایی از زندان خارج شد این کار را با کمک پنج دوست محکوم سابق‌اش انجام داد. دیلینجر یک سارق بانک در ایالت‌های غرب میانه امریکا در اوایل ۱۹۳۰ میلادی بود. او یک مجرم خطرناک محسوب می‌شد که بابت مرگ چند پلیس، دزدی از ۲۴ بانک و سرقت از ۴ ایستگاه پلیس شناخته شده بود. او در مجموع ۳۰۰۰۰۰ دلار دزدی کرد که معادل ۵ میلیون دلار امروز است. ضربه‌ای که او به امنیت ملی آمریکا و اقتصاد ایالت‌های آن به خصوص ویسکانسین وارد ساخت موجب شد آژانس اطلاعات مرکزی آمریکا شخصا پرونده او را بررسی کند.

گروه همکاری کننده با دیلینجر «اولین باند دیلینجر» لقب گرفت و اعضای آن خود را به جای افسران پلیس ایالت ایندیانا جا زدند و کلانتر را در زندانی که دیلینجر در آن تحت بازداشت قرار داشت پیش از آن که او را از سلول‌اش آزاد کنند به قتل رساندند.

او در سال ۱۹۳۴ میلادی دستگیر شد اما توانست به همراه ۱۵ زندانی دیگر در حین تمرین صبحگاهی از زندان کراون پوینت در ایندیانا فرار کند. دیلینجر پس از یک ماه شناسایی شد. او توسط سه مامور پلیس فدرال مورد اصابت گلوله قرار گرفت و ۲۰ دقیقه بعد در حالی که به بیمارستان انتقال یافته بود فوت کرد.