بر اساس دادههای سازمان ملل، کشاورزی یکی از عوامل اصلی تخریب جنگلها و از بین رفتن تنوع زیستی است و سه چهارم زمینهای عاری از یخ را برای استفاده انسان در اختیار دارد. علاوه بر این، سیستم غذایی ما مسئول ۷۰ درصد مصرف آب شیرین جهان و ۷۸ درصد آلودگی آن است.
رژیمهای غذایی گوشتی چهار برابر بیشتر از رژیمهای غذایی گیاهی تاثیرات زیست محیطی دارند.
به گزارش ارث، نتایج مطالعه دانشگاه آکسفورد انگلستان نشان داد که که رژیمهای غذایی با گوشت بالا در مقایسه با رژیمهای وگان، چهار برابر گازهای گلخانهای تولید میکنند.
این تحقیق با استفاده از عادات غذایی بیش از ۵۵ هزار نفر نشان میدهد که رژیمهای غذایی بدون گوشت بهطور قابلتوجهی اثرات زیستمحیطی را کاهش میدهند که میتواند در استفاده از زمین، استفاده از آب، خطر آلودگی آب و از دست دادن تنوع زیستی باشد.
بر اساس دادههای سازمان ملل، کشاورزی یکی از عوامل اصلی تخریب جنگلها و از بین رفتن تنوع زیستی است و سه چهارم زمینهای عاری از یخ را برای استفاده انسان در اختیار دارد. علاوه بر این، سیستم غذایی ما مسئول ۷۰ درصد مصرف آب شیرین جهان و ۷۸ درصد آلودگی آن است.
نتایج مطالعه قبلی در سال ۲۰۱۵ نشان داد که انتشار مستقیم و غیرمستقیم گازهای گلخانهای ناشی از تولید مواد غذایی تقریبا یک سوم کل انتشار را در آن سال تشکیل میدهد. اگرچه در تحقیقات قبلی ثابت شده بود که رژیمهای غذایی گیاهی گازهای گلخانهای کمتری تولید میکنند و آب کمتری نیاز دارند، این مطالعات ممکن است بهطور کامل راهها و مکانهای تولید غذا را در نظر نگرفته باشند.
پروفسور اسکاربورو گفت: نتایج ما که از دادههای بیش از ۳۸ هزار مزرعه در بیش از ۱۰۰ کشور استفاده میکند، نشان میدهد که رژیمهای غذایی پر گوشت بیشترین تاثیر را بر بسیاری از شاخصهای مهم زیستمحیطی، از جمله تغییرات آبوهوا و از دست دادن تنوع زیستی دارند.
تأثیر محیطی گیاهخواران از نظر انتشار گازهای گلخانهای و استفاده از زمین، تنها یک چهارم از رژیمهای غذایی پر گوشت است.
افرادی که از رژیم غذایی کم گوشت پیروی میکنند، بهبود قابلتوجه و حداقل ۳۰ درصد کاهش را در این اثرات زیست محیطی نشان میدهند.
محققان اظهار کردند که دستیابی به هدف، خالص صفر یک اولویت است و در حالی که انتخابهای غذایی میتواند بر انتشار گازهای گلخانهای تأثیر بگذارد، دامهای مدیریت شده مزایای زیستمحیطی مانند حمایت از تنوع زیستی، حفاظت از روستاییها و ایجاد درآمد برای جوامع روستایی را به همراه دارد.