یکشنبه ۹ ژوئیه، یک نمونه اولیه ماهواره اینترنتی بر روی یک موشک حامل Long March ۲ C از مرکز پرتاب ماهواره Jiuquan چین در پرتاب شد. از آن زمان این ماهواره وارد مداری از پیش تعیین شده، شده است، جایی که چندین آزمایش برای اعتبارسنجی فناوری ماهوارهای و پهنای باند آن انجام خواهد گرفت.
از سال ۲۰۱۹، ایلان ماسک و اسپیس ایکس مسئولیت ایجاد خدمات اینترنت ماهوارهای با پهنای باند بالا را بر عهده داشتند. بنابر آخرین آماری که در ماه مه ۲۰۲۳ ارائه شد، صورتفلکی ماهوارهای استارلینک شامل بیش از ۴۰۰۰ ماهواره بود که در مدار پایین زمین (LEO) در سراسر جهان فعالیت میکردند.
به گزارش خبرآنلاین، با این حال استارلینک در عرصه رقابت جهانی اینترنت ماهوارهای تنها نیست، شرکتهایی شامل HughesNet، OneWeb، و Amazon's Kuiper Systems از سالها قبل شروع به فعالیت در این زمینه کردهاند. اما آخرین رقیب استارلینک میتواند ترسناکترین رقیب آن باشد؛ شرکتی در چین با حمایت دولت پکن!
یکشنبه ۹ ژوئیه، یک نمونه اولیه ماهواره اینترنتی بر روی یک موشک حامل Long March ۲ C از مرکز پرتاب ماهواره Jiuquan چین در پرتاب شد. از آن زمان این ماهواره وارد مداری از پیش تعیین شده، شده است، جایی که چندین آزمایش برای اعتبارسنجی فناوری ماهوارهای و پهنای باند آن انجام خواهد گرفت.
هدف بلندمدت این پروژه ایجاد مجموعهای متشکل از ۱۳۰۰۰ ماهواره با اسم رمز "Guo Wang" است که در زبان ماندارین به معنای شبکه دولتی است، که منعکس کننده دیدگاه پکن برای سهم دولتی از بازار اینترنت ماهوارهای است.
این پروژه توسط کمیسیون نظارت و مدیریت داراییهای دولتی چین (SASAC) ایجاد شد که بر بزرگترین شرکتهای دولتی چین نظارت دارد و توسط شرکت چینی SatNet هدایت میشود. بر اساس گزارشهای صادر شده به اتحادیه بین المللی مخابرات (ITU)، این شرکت در نظر دارد دو صورت فلکی (GW-A ۵۹ و GW-۲) با پوشش ۳۷.۵ تا ۴۲.۵ گیگاهرتز (فضا به زمین) و ۴۷.۲ تا ۵۱.۴ گیگاهرتز (زمین به فضا) ایجاد کند.
این صورت فلکی ماهوارهای بخشی از تلاش گستردهتر چین برای اثبات خود در بازار رو به رشد اینترنت ماهوارهای است.
طبق گزارش گراند ویو ریسرچ، ارزش بازار اینترنت ماهوارهای در سال ۲۰۲۲ به ۸.۲۳ میلیارد دلار رسید و انتظار میرود تا سال ۲۰۳۰ به ۲۲.۵۷ میلیارد دلار برسد. (نرخ رشد مرکب سالانه (CAGR) ۱۳.۶%). انتظار میرود تعداد کاربران اینترنت ماهوارهای در سراسر جهان از ۴۳ میلیون نفر در سال ۲۰۲۰ (تقریباً ۱٪ از کاربران جهانی اینترنت)، تا پایان دهه به ۱۱۰ میلیون نفر (تقریباً ۱.۴٪ از کاربران جهانی) برسد. علیرغم موفقیت آنها، سهم بازار استارلینک تنها حدود ۳.۵ درصد است و انتظار میرود رشد آینده توسط کشورهای در حال توسعه آفریقا، آسیا و آمریکای لاتین رقم بخورد.
دولت چین در سال ۲۰۱۴ بازار اینترنت ماهوارهای را به روی سرمایهگذاری خصوصی باز کرد و از آن زمان اجرای پروژهها آغاز شده است. این پروژهها شامل GalaxySpace است، اولین توسعهدهنده اینترنت ماهوارهای در چین که به لطف تامین مالی شرکتهای سرمایهگذاری و شرکت بینالمللی سرمایه بینالمللی چین (CICC) که تا حدی تحت رهبری دولت است، به ارزش ۱.۵ میلیارد دلار در سال گذشته رسید. روند مشابهی در سرتاسر جهان در حال اتفاق افتادن است، جایی که دولتها بودجه قابل توجهی را برای شرکتهای اینترنت ماهوارهای فراهم میکنند تا خدمات پهنای باند را برای بازارهای محروم ارائه دهند.
چین در سالهای اخیر به چندین برنامه بلندپروازانه متعهد شدهاست. این برنامهها شامل ایجاد یک ایستگاه تحقیقاتی بین المللی قمری (ILRS) در حوضه قطب جنوبی-آیتکن است که رقیب برنامه آرتمیس خواهد بود. همچنین هواپیمای فضایی مخفی چین، رقیب X-۳۷ B نیروی فضایی ایالات متحده، وجود دارد که چند ماه پیش پس از گذراندن ۲۷۶ روز در مدار به زمین بازگشت. همچنین روشی وجود دارد که آنها سکوهای فرود را در دریا ایجاد کردند و شروع به توسعه موشک فوق سنگین Long March-۹ کردند؛ و همانطور که تحولات اخیر نشان میدهد، چین نیز میخواهد قدرت خود را در بخش فضای تجاری فضایی نمایش دهد. فراتر از خدمات اینترنت ماهوارهای، آنها همچنین روی موشکهای قابل استفاده مجدد کار میکنند.
منبع: universetoday