برای فیلم‌های وسترن، رسیدن به امتیاز ۱۰۰ درصد معمولاً سخت به دست می‌آید، اما برخی از فیلم‌های کلاسیک این ژانر توانسته اند در طی سال‌ها که از انتشارشان می‌گذرد، این امتیاز قابل توجه را حفظ کنند.
وسترن‌ها به طرز مشهور و شناخته شده‌ای به اصطلاح بگیر نگیر ندارند وقتی پای تحسین منتقدان در میان باشد. فیلم‌های وسترن گاهی اوقات بسیار مورد تحسین و توجه قرار می‌گیرند و گاهی اوقات نادیده گرفته می‌شوند، اما در طی دهه ها، تنها چند فیلم وسترن خاص بوده اند که توانسته اند امتیاز کامل ۱۰۰ درصد را در راتن تومیتوز کسب کنند.
به گزارش روزیاتو، در وبسایت راتن تومیتوز که یکی از معتبرترین وبسایت‌ها در حوزه رتبه بندی فیلم‌ها و سریال هاست، فیلم‌ها می‌توانند «تازه» (fresh) یا «پوسیده» (rotten) باشند و این معیار تقریباً شبیه قبولی یا مردودی است و منتقدان سینما امتیاز‌های خود به هر فیلم و سریالی را بر اساس امتیازی از یک تا صد رتبه بندی می‌کنند.
داشتن امتیاز ۱۰۰ درصد در راتن تومیتوز بدین معناست که تمام منتقدان، این فیلم را در طیف مثبت و بالای این معیار قرار داده و کسی آن را در میان فیلم‌های پوسیده رتبه بندی نکرده است هر چند این امتیازات ضرورتاَ به این معنا نیست که آن فیلم بی نقص است.
برای فیلم‌های وسترن، رسیدن به امتیاز ۱۰۰ درصد معمولاً سخت به دست می‌آید، اما برخی از فیلم‌های کلاسیک این ژانر توانسته اند در طی سال‌ها که از انتشارشان می‌گذرد، این امتیاز قابل توجه را حفظ کنند.
تعداد اندکی از این فیلم‌ها، از کم بودن تعداد نقد‌های منتقدان سود برده اند، دستکم در مقایسه با بلاک باستر‌های وسترن امروزی که بیشتر از ۲۰۰ نقد را از طرف منتقدان دریافت می‌کنند. اگر چه امتیاز راتن تومیتوز به معنای بی نقص بودن یک فیلم نیست، امتیاز ۱۰۰ ردصد همچنان نشانهای قوی از کیفیت کلی فیلم به شمار می‌آید. در ادامه این مطلب قصد داریم شما را با ۱۰ فیلم وسترنی آشنا کنیم که امتیاز نادر ۱۰۰ درصد را از منتقدان راتن تومیتوز دریافت کرده اند.
به عنوان یک وسترن ماندگار و نمادین از یکی از اولین و تاثیرگذارترین فیلمسازان ژانر وسترن، فیلم Stagecoach ساخته جان فورد در سال ۱۹۳۹ حاوی هنرنمایی جان وین در اولین نقش بزرگ خود است که او را به شهرت رساند، هر چند کلر ترور بازیگر برنده جایزه اسکار نیز در این فیلم حضور داشت. به عنوان اقتباسی از یک داستان کوتاه نوشته ارنست هیکاکس، این فیلم وسترن کلاسیک جان فورد و جان وین در مورد گروهی غریبه است که سوار یک دلیجان می‌شوند تا سفری خطرناک را از آریزونا تا نیومکزیکو آغاز نمایند.
در هنگام نوشتن این مطلب، فیلم Stagecoach امتیاز ۱۰۰ درصد را از نقد‌های ۴۷ منتقد در راتن تومیتوز دریافت کرده است و منتقدان به اجماع گفته اند که این وسترن نماد بهترین چیز‌هایی است که ژانر وسترن می‌تواند ارائه دهد.
فیلم Stagecoach از نگاه بسیاری یکی از موثرترین فیلم‌های وسترن تاریخ سینماست که به خاطر تاثیر فرهنگی اش، توسط بایگانی ملی فیلم ایالات متحده برای ثبت در این آرشیو انتخاب شده است. علاوه بر نقشی ستاره ساز که برای جان وین داشت، این فیلم دو جایزه اسکار بدست آورده و در ۵ بخش دیگر نیز نامزد دریافت اسکار شد.
بسیاری از کلیشه‌های وسترن کلاسیک شامل استفاده از دره یادبود به عنوان لوکیشن فیلمسازی، تعقیب و گریز سوار بر اسب و تیراندازی و تبادل آتشی که در پایان فیلم رخ می‌دهد، همگی از این فیلم نشأت می‌گیرند. در حالی که Stagecoach هنوز هم مورد تمجید طرفداران این ژانر قرار گرفته و امتیاز ۱۰۰ درصد راتن تومیتوز نیز به این موضوع اشاره دارد، این فیلم اخیراً به خاطر تصویرسازی نامناسب و بد از بومیان آمریکا مورد انتقاد قرار گرفته است.
شاهکاری دیگر از جان فورد، فیلم My Darling Clementine ساخته سال ۱۹۴۶، هنری فاندا را در نقش یک هفت تیرکش مشهور به نام وایت ایرپ در دورانی دارد که به تیراندازی مشهور در او کی کورال منجر شد. همانند فیلم دلیجان، این وسترن ساخته فورد نیز یکی از تاثیرگذارترین فیلم‌های تاریخ سینمای آمریکاست و برای درج در آرشیو ملی ایالات متحده انتخاب شد. فیلم My Darling Clementine امتیاز ۱۰۰ درصد را از ۳۲ منتقد راتن تومتیوز دریافت کرده است و منتقدان به اجماع آن را دراماتیزه سازی هیجان انگیزی از شخصیت افسانه‌ای وایت ایرپ می‌دانند.
این فیلم که به اندازه امتیاز راتن تومیتوز آن قابل توجه است، تاثیر قابل توجهی بر ژانر وسترن و کلیت سینما گذاشته است. کارگردانان بسیاری از جله آکیرا کوروساوا گفته اند که این فیلم تاثیر بسیاری بر آن‌ها و کارهایشان گذاشته است.
فیلم My Darling Clementine از نگاه بسیاری بهترین فیلم کارنامه هنری جان فورد شناخته می‌شود. این فیلم به خاطر تمرکز منحصربفردش بر رابطه بین وایت ایرپ و کلمنتاین قابل توجه است، موضوعی که روحی عمیق‌تر از فیلم‌های وسترن معمول به این داستان می‌بخشد.
فیلم The Treasure of the Sierra Madre ساخته سال ۱۹۴۸ همفری بوگارت را در یک ماجراجویی کلاسیک نشان می‌دهد که از زمان انتشارش الهام بخش فیلم‌های بسیاری بوده است.
به عنوان فیلم وسترن دیگری که برای ثبت در آرشیو ملی ایالات متحده انتخاب شده و سه جایزه اسکار را به دست آورد، فیلم The Treasure of the Sierra Madre حاوی دیالوگی مشهور از کلاه طلایی، سردسته راهزنان مکزیکی است که می‌گوید: «نشان؟ ما نشان نداریم. ما به نشان نیازی نداریم. لزومی نمی‌بینم که به شما نشانهای گندیده نشان دهم». این فیلم بر اساس ۵۵ نقد توانسته امتیاز ۱۰۰ درصد را از منتقدان راتن تومیتوز دریافت کند و منتقدان آن را فیلمی تاریک، اما بامزه دانسته اند که بار‌ها بازسازی شده، اما هرگز تکرار نشده است.
فیلمی که در دوران اوج قدرت ستارگی جان وین ساخته شد، فیلم Red River ساخته سال ۱۹۴۸ یک روایت بسیار ساختگی از اولین انتقال گله‌های گاو از تگزاس به کانزاس را از طریق مسیر مشهور چیشولم ارائه می‌دهد. با دو نامزدی اسکار و ثبت در آرشیو ملی فیلم ایالات متحده، فیلم Red River یکی از بهترین آثار جان وین است که شخصیت رنج کشیده او در فیلم، مزرعه داری به نام توماس دانسون، پیچیدگی بسیار خاصی دارد.
همبازی او مونتگومری کلیفت نیز به خاطر بازی پرتنش خود در نقش پسرخوانده او به نام مت گارث بسیار مورد تحسین منتقدان قرار گرفت. فیلم Red River بر اساس ۳۳ نقد توانسته امتیاز ۱۰۰ درصد را در راتن تومیتوز کسب کند، اگر چه برخی منتقدان به اشکالات و نقص‌های پایان داستان اذعان می‌کنند.
همچنین فیلم Red River بحث برانگیز نیز شده است، زیرا هاوارد هاکس به عنوان کارگردان فیلم توسط هاوارد هیوز، دیگر فیلمساز مشهور آن دوران، به دادگاه کشانده شد، زیرا هیوز مدعی بود که اوج داستان این فیلم شباهت بسیاری به فیلم The Outlaw دارد، فیلمی که هاکس در آن دوران روی آن کار می‌کرد.
این موضوع در کنار مشکلات هاکس با تدوین اورجینال فیلم باعث شد که چند نسخه از این فیلم وجود داشته باشد. اگر چه در آن دوران استاندارد نبود، اما هاکس همچنان به شکل سیاه و سفید این فیلم را فیلمبرداری کرد، زیرا بر این باور بود که تکنولوژی تکنی کالر باعث می‌شود که توجه مخاطب از داستان دور شده و واقعیت گرایی فیلم کاهش یابد.
فیلم Fort Apache ساخته سال ۱۹۴۸ با بازی هنری فاندا، جان وین و وارد بوند در فضای پساجنگ داخلی در آریزونا روایت می‌شود، جایی که یک کهنه سرباز سابق اکنون کنترل پایگاه فورت آپاچی را در اختیار دارد. این فیلم همچنین حاوی بازی شرلی تمپل در نقش دختر شخصیت هنری فانداست.
فیلم Fort Apache به این خاطر مورد توجه قرار می‌گیرد که یکی از اولین فیلم‌های وسترن هالیوودی بود که تصویری خوب و همدردانه از بومیان آمریکا ارائه می‌کرد و به خاطر احترام و اعتبار در این زمینه مورد تحسین قرار گرفت. این فیلم امتیاز ۱۰۰ درصد را در راتن تومیتوز در اختیار دارد اگر چه تنها ۲۱ منتقد به آن امتیاز داده اند.
فیلم Fort Apache به خاطر نقد‌های اجتماعی و سیاسی تندش مورد توجه قرار گرفته است که توازن مناسبی با یک وسترن اکشن تیپیکال دارد. این فیلم اولین فیلم در سه گانه سواره نظام جان وین است که پیش از She Wore a Yellow Ribbon و Rio Grande ساخته شد. این دو دنباله نیز جان وین را در نقش‌های مشابهی داشتند، جایی که یک افسر پیر سواره نظام پس از دوران جنگ داخلی، در مرکز داستان قرار می‌گیرد و هر سه فیلم به درگیری‌های پس از این جنگ داخلی با بومیان آمریکا می‌پردازند.
فیلم Winchester ’۷۳ ساخته سال ۱۹۵۰، جیمز استوارت را در نقش یک مامور قانون دارد که در جستجوی یک یاغی بد نام است، سناریویی که در اغلب فیلم‌های وسترن کلاسیک آمریکایی دیده می‌شود. این فیلم که توسط آرشیو ملی فیلم آمریکا انتخاب شد، به عنوان اولین فیلمی که در آن بازیگر نقش اصلی بخشی از درآمد فیلم را به خود اختصاص داد اهمیت خاصی دارد. این فیلم بر اساس ۲۸ نقد امتیاز ۱۰۰ درصد را در راتن تومیتوز کسب کرده و اگر چه منتقدان از آن خوششان آمد، اما کمتر منتقدی Winchester ’۷۳ را در زمره بهترین فیلم‌های وسترن تاریخ سینما قرار داده است.
استوارت که با بازی در فیلم It’s a Wonderful Life به شهرت رسید، به لطف چانه زنی‌های مدیر برنامه هایش برای بدست آوردن بخشی از سود فروش فیلم، توانست کنترل زیادی روی پروژه داشته باشد و گفته می‌شود که استوارت یکی از کسانی بود که نقش مهمی در دادن مسئولیت کارگردانی این فیلم به آنتونی مان داشت. همچنین این فیلم یکی از اولین نمونه‌هایی است که در آن یک بازیگر شخصیت سینمایی خود را از طریق انتخاب فیلم، بازتعریف می‌کند.
استوارت تا آن زمان به خاطر ایفای نقش یک مرد معمولی با یک زندگی ساده روزمره شناخته می‌شد، اما Winchester ’۷۳ فرصتی به او داد تا نقش متفاوت را بازی کند که یک کلانتر سرسخت و انتقامجوست. بیشتر منتقدان به بازی تحسین برانگیز استوارت به عنوان یکی از نقاط قوت فیلم اشاره کرده اند.
فیلم Old Yeller ساخته دیزنی در سال ۱۹۵۷ یک داستان در مورد بلوغ است که بیشتر به خاطر پایان تکان دهنده اش شناخته می‌شود، اما این فیلم از زمان انتشارش به عنوان یک وسترن باکیفیت بالا نیز مورد توجه بوده است. این فیلم به رابطه یک پسر نوجوان با یک سگ ولگرد که بخش مهمی از یک خانواده است می‌پردازد، تا اینکه این نوجوان مجبور می‌شود پس از ابتلای سگش به هاری، آن را معدون کند. فیلم Old Yeller دارای امتیاز کامل ۱۰۰ بر اساس ۲۲ نقد در راتن تومیتوز است و منتقدان آن را یک فیلم ماندگار و موثر در ارتباط با داستان بلوغ می‌دانند.
این فیلم تاثیر قابل توجهی روی نسل کاملی از سینمارو‌های جوان دارد، زیرا مرگ اوج داستان فیلم از غم انگیزترین پایان بندی تاریخ سینما به شمار می‌آید. بیش از ۵۰،۰۰۰ نفر به عنوان بیننده در راتن تومیتوز به این فیلم امتیاز داده اند که نشان می‌دهد چه تعداد از بینندگان در مقایسه با دیگر فیلم‌های این فهرست، با این فیلم آشنایی دارند. به عنوان دارنده یکی از مشهورترین پایان بندی‌های تاریخ سینما، فیلم Old Yeller با امتیاز کامل ۱۰۰ درصد از نگاه منتقدان، یک ناهنجاری و امتیاز خاص به شمار می‌آید.
فیلم The Shooting ساخته سال ۱۹۶۶ بسیاری از شخصیت‌های کلاسیک وسترن آمریکایی را در خود دارد، شخصیت‌هایی مانند یک هفت تیرکش تندخو، یک جایزه بگیر سابق و یک زن جوان مرموز. اما این فیلم با تنش قابل توجهی که در داستان خود دارد، چیز‌های بیشتری را به ژانر وسترن آورده است. فیلم The Shooting در واقع یکی از اولین نقش آفرینی‌های جک نیکلسون است، جایی که وی نقش یک هفت تیرکش به نام بیلی اسپیر را بازی می‌کند.
این فیلم بر اساس ۲۲ نقد امتیاز ۱۰۰ درصد را در راتن تومیتوز در اختیار دارد اگر چه نقد‌هایی به تولید کلی فیلم و داستان آن وجود دارد. رازآلودگی و پیچیدگی متن داستان و توانایی آن در افزایش تنش باعث شده که بسیاری از نقص‌های فیلم جبران شود و این موضوع امتیاز ۱۰۰ درصد منتقدان راتن تومیتوز برای The Shooting را بسیار قابل توجه‌تر می‌سازد.
فهرست بازیگران فیلم El Dorado ساخته سال ۱۹۶۷ بسیار قابل توجه بوه و این موضوع خود نقش مهمی در امتیاز ۱۰۰ منتقدان راتن تومیتوز به فیلم داشته است. علاوه بر جان وین، رابرت میچم، جیمز کان و اد آزنر در فیلم بازی می‌کنند که نقش مهمی در موفقیت این وسترن کلاسیک دارند.
اد آزنر نقش یک تاجر ثروتمند و بیرحم را بی نقص بازی می‌کند، رابرت میچم در نقش کلانتری که به دلیل اعتیاد شدید به الکل توانایی انجام وظایفش را ندارد می‌درخشد و وین و کان نیز در نقش هفت تیرکش‌هایی نجیب که به خاطر مردم عادی با انسان‌های فاسد درگیر می‌شوند بخش زیادی از جذابیت فیلم را به خود اختصاص می‌دهند. فیلم El Dorado بر اساس ۲۴ نقد توانسته امتیاز کامل ۱۰۰ درصد را در راتن تومیتوز در اختیار داشته باشد و بسیاری از منتقدان علیرغم داستان کلیشه‌ای اش، به جذابیت و اثرگذاری داستان El Dorado اذعان کرده اند.
فیلم The Grey Fox ساخته سال ۱۹۸۲ یکی از وسترن‌های متعددی است که بر اساس داستانی واقعی ساخته شده است، فیلمی که در آن داستان زندگی و ماجراجویی‌های یک راهزن دلیجان‌ها به نام بیل ماینر روایت می‌شود، یک راهزن بسیار معروف و مودب که از نگاه بسیاری مبدع عبارت «دست‌ها بالا» در هنگام سرقت بوده است.
ریچارد فارنسوورث نقش ماینر را بازی می‌کند و در این وسترن غیرمعمول، با توجه به منشاء کانادایی داستان و شخصیت اصلی، درخششی قابل توجه دارد. فیلم The Grey Fox بر اساس ۲۹ نقد توانسته امتیاز کامل ۱۰۰ درصد را از منتقدان راتن تومیتوز دریافت کند و اکثر منتقدان روح ماجراجویانه داستان را ستوده اند.
در حالی که بسیاری از عناصر نمادین ژانر وسترن در فیلم The Grey Fox وجود دارد، اما قدرت اصلی این فیلم در عبور از برخی از کلیشه‌های ژانر وسترن است. برای مثال، فیلم داستان ماینر بعد از اینکه ۳۰ سال در زندان روده را روایت می‌کند، از این رو معرفی او به دنیایی که شناختی از آن ندارد، در این ژانر بسیار نادر است، زیرا ستارگان فیلم حس می‌کنند که از دنیایی آشنا به درون دنیایی غریب و ناآشنا کشیده شده اند. اما بخش زیادی از تحسین و جذابیت فیلم به فارنسوورث باز می‌گردد که به خاطر تصویر فوق العاده‌ای که از یک یاغی قوی و پیر ارائه می‌کند بسیار مورد تمجید قرار گرفته است.
۱۰ فیلم برتر شارلیز ترون / بهترین فیلم‌های شارلیز ترون که حتما باید ببنید 
اگر این ۹ویژگی را دارید، صاحب قلبی از طلا هستید 
سفری به سرزمین باستانی الیمایی؛ حیرتانگیزین جاذبههای طبیعی و تاریخی مسجد سلیمان 
شخصیتمان در «آینده» چه شکلی می‌شود؟ آیا راهی برای پیشبینی هست؟ 
بیوگرافی بازیگران جوکر ۲ فصل ۴ بانوان + عکسهای شخصی و حواشی سریال 
طرز تهیه ترشی با انار؛ ۱۰ ترشی ترکیبی با طعمهای ترش و ملس 
