به گفتهی پروفسور استنلی کورن، متخصص حوزهی سگها در دانشگاه بریتیش کلمبیای کانادا، «افغان هاند» کم هوش نژاد سگ در زمینهی درک و پیروی از دستورات است.
از میان صدها نژاد شناختهی سگ، در یک پژوهش جدید علمی «بلژین مالینویز» (Belgian Malinois) به عنوان باهوشترین نژاد سگ شناخته شده است.
به گزارش روزیاتو، سگهای «بلژین مالینویز» که اغلب از آنها به عنوان سگ پلیس استفاده میشود، در یک مجموعه آزمون متشکل از وظایف شناختی و رفتاری، موفق به کسب نمرهی ۳۵ از ۳۹ شدند.
این پژوهش جدید که در دانشگاه هلسینکی ِ فنلاند صورت گرفته، حالا این سؤال را به وجود میآورد که کم هوشترین نژاد سگ کدام است.
به گفتهی پروفسور استنلی کورن، متخصص حوزهی سگها در دانشگاه بریتیش کلمبیای کانادا، «افغان هاند» کم هوش نژاد سگ در زمینهی درک و پیروی از دستورات است.
پرفسور کورن نویسندهی کتابی به نام «هوش سگ ها» است که در سال ۱۹۹۴ منتشر شده است.
در این کتاب او به رتبه بندی ۳۰ نژاد سگ، از باهوشترین تا کم هوشترین پرداخته و آنها را در ۵ دسته بندی مختلف قرار داده است.
این رتبه بندی بر اساس بررسیهای صورت گرفته توسط بیش از ۲۰۰ داوری از میزان اطاعت پذیری سگها در سرتاسر آمریکا و کانادا صورت گرفته است.
فهرست کم هوشترین نژادهای سگ در کتاب پروفسور کورن به شرح زیر است:
۱- افغان هاند / Afghan Hound
۲- باسنجی / Basenji
۳- بولداگ / Bulldog
۴- چاو چاو / Chow Chow
۵- برزوی / Borzoi
۶- بلادهاند Bloodhound
۷- پیکینز / Pekingese
۸- بیگل / Beagle
۹- ماستیف / Mastiff
۱۰- باست هاند / Hound
۱۱- شیتزو / Shih Tzu
پروفسور کورن در فهرست خود «بردر کالی» (Border Collie) را به عنوان باهوش نژاد معرفی کرده و پس از آن «پودل» (Poodle) و «ژرمن شپارد» (German Shepherd) در رتبههای دوم و سوم قرار دارند.
پژوهش جدید دانشگاه هلسینکی که «بلژین مالینویز» را به عنوان باهوشترین نژاد سگ شناخته، تنها به بررسی ۱۳ نژاد پرداخته است.
در کتاب پروفسور کورن «بلژین مالینویز» به همراه «برنس مانتن داگ» (Bernese Mountain Dog) در رتبهی بیست و دوم قرار گرفته است.
به گفتهی پروفسور کورن رتبه بندی نژادهای سگ از نظر هوش بر اساس تستهای به خصوصی انجام میشود، چون سگها بیشتر از یک نوع هوش دارند.
رتبه بندی پروفسور کورن بر اساس نوعی از هوش به نام «هوش فرمان پذیری و عمل» است که نشان میدهد یک سگ تحت آموزش انسان قادر به یادگیری چه چیزهایی است و تا چه حد در درک و اطاعت از دستورهای خاص توانمند است.
افغان هاند که به زیبایی ویژه اش مشهور است، موهایی پرپشت، ابریشمین و مواج دارد.
اما این نژاد با هوش بالایش شناخته نمیشود و نژادی خاص برای افرادی خاص است.
افغان هاند «هوش فرمان پذیری» بسیار پایینی دارد، اصطلاحی که به توانایی یادگیری سگها از انسان اشاره دارد.
به گفتهی پروفسور کورن، این نژاد برای یادگیری یک دستور جدید به بیش از ۸۰ بار تکرار توسط مربی خود نیاز دارد.
این نژاد همچنین کمتر از ۲۵ درصد مواقع، با همان اولین دستور از آن پیروی میکند.
افغان هاند در اصل نوعی از سگهای شکاری به نام «سایت هاند» (Sighthound) است، به این معنی که برای شکار از طریق سرعت بالا و تیزبینی پرورش داده شده است؛ بنابراین شاید توانایی یادگیری دستورها هرگز جزئی از ژنتیک یا روند تکامل آن نبوده است.
نوع دیگری از سگهای شکاری به نام باسنجی که در رتبهی دوم قرار گرفته، مهارت چندانی در پاسخ صحیح به دستورات انسانی ندارد.
باسنجی به فرمان پذیر بودن شناخته نمیشود و اگر به حال خود رها شود، با جویدن اسباب و وسایل انرژی خود را تخلیه میکند.
این گونه از سگ انرژی زیادی دارد، از تنها ماندن خوشش نمیآید و اغلب میتواند به شدت تخریب گر باشد.
با این حال، این نژاد از جنبههایی باهوش توصیف میشود، مانند تواناییای که در تصمیم گیری بر اساس علائق شخصی خود دارد، مثلاً در گرفتن غذا.
این نژاد مشکل پسند است و مثل یک گربه خود را تمیز میکند.
باسنجی، اما احتمالاً بیش از همه با توانایی اش در پارس نکردن شناخته میشود. این نژاد به جای پارس کردن صدای به خصوصی از خود درمی آورد.
این نژاد همچنین غریزهی شکار بالایی دارد، به این معنی که یکباره شروع به تعقیب گربهها و دیگر حیوانات کوچکتر از خود میکند.
نژاد بولداگ همچون میزان جذابیت ظاهری اش، از هوش بسیار پایینی نیز برخوردار است.
پروفسور کورن این نژاد را از نظر توانایی پیروی از اولین دستور یا درک دستورهای جدید در جایگاه سوم قرار داده است.
به طور کلی، بولداگها میتوانند یک دنده باشند و تنها چند دستور یاد میگیرند، به همین دلیل به صاحبان آنها توصیه میشود هنگام تلاش برای آموزش آنها در انتخاب دستورها دقت کنند.
به گفتهی دامپزشکان، نژاد بولداگ مملوء از بیماریهای دردناک و بدشکلی است که عمده دلیل آن قرنها درون زایی این نژاد است (درون زایی به حاصل تولید مثل در نتیجهی جفت گیری دو والد که با هم ارتباط ژنتیکی دارند گفته میشود).
بولداگ در ابتدا به عنوان نژادی عضلانی پرورش داده شد، اما حالا آن را به عنوان یک حیوان هم نشین پرورش میدهند که جمجمهای کوچک و فکی جلو آمده دارد.
بولداگها به تنبلی شهره اند، اما از ورزش منظم لذت میبرند و برایشان مفید نیز هست.
یک یال شیر مانند دور سر و شانهها با پوششی ضخیم و پرپشت، مشخصههای ظاهری نژاد چاو چاو است.
این نژاد در اصل از چین آمده که در آنجا از گذشته این نژاد را برای استفاده از گوشت و پوستش پرورش میدادند.
چاو چاوها، اما به ساده بودن مشهورند. پرفسور کورن میگوید احتمال آموزش پذیری اسباب و وسایل خانه تان از چاو چاوها بیشتر است.
رتبهی بعدی به نژاد برزوی تعلق دارد که آن را مستقل و گاهی یک دنده توصیف میکنند، به این معنی که آموزش این نژاد نیز یک چالش است.
با این حال، برزویها با ظاهر اشرافی و زیبایشان شناخته میشوند، امری که سبب شده لقب «اشرافیون سگ ها» را به آنها دهند.
به گفتهی کارشناسان، این نژاد میتواند یک دنده باشد و آموزش آن از طریق صبر، استمرار و شوخ طبعی امکان پذیر است.
بلادهاند که رتبهی ششم کم هوشترین نژادهای سگ را دارد، صورتی دراز و چین خورده با پوستی شل و گوشهایی آویزان دارد.
این نژاد مطیع در دنبال کردن بو مصر و یک دنده است و میتواند تا کیلومترها این کار را ادامه دهد.
اما همین ویژگی ممکن است باعث حواس پرتی بلادهاندها شود و اطاعت از دستورها را برای آنها دشوار کند.