روزه گرفتن با فواید بسیاری برای سلامتی مرتبط است، اما یک مطالعه جدید روی موش‌ها نشان می‌دهد که ممکن است از نظر کاهش ایمنی هزینه‌ای داشته باشد.
یک مطالعه نشان داد که سلول‌های ایمنی در طول روزه‌داری از خون حیوانات به مغز استخوان آن‌ها مهاجرت کرده و با شروع مجدد تغذیه دوباره افزایش می‌یابند.
گرسنگی باعث واکنش استرس هورمونی در مغز می‌شود که ممکن است سیستم ایمنی بدن را مجبور به حفظ منابع در زمانی که غذا کمیاب است، کند. این تحقیق اشاره می‌کند که نخوردن منظم صبحانه می‌تواند دفاع ایمنی را در انسان به خطر بیندازد. صبحانه به عنوان "مهم‌ترین وعده غذایی در روز" شناخته می‌شود، اما تحقیقات علمی در مورد اثرات بهداشتی حذف صبحانه بی نتیجه مانده است.
به‌طور گیج‌کننده، تعداد زیادی از مطالعات نشان داده‌اند که روزه‌داری منظم در طول روز مانند محدود کردن وعده‌های غذایی به یک بازه زمانی باریک یا «تغذیه با محدودیت زمانی» دارای چندین فواید سلامتی است.
به عنوان مثال، مطالعات نشان می‌دهد که روزه داری و محدودیت کالری با کاهش خطر بیماری‌های مرتبط با افزایش سن، مانند فشار خون بالا، تصلب شرایین، چاقی و دیابت مرتبط است.
اما یک مطالعه جدید روی موش‌ها نشان می‌دهد که روزه‌داری یک جنبه منفی بالقوه دارد. این تحقیق نشان داد که تعداد سلول‌های ایمنی در حال گردش در حیواناتی که در ساعات پس از بیدار شدن مجاز به خوردن غذا نیستند، به سرعت کاهش می‌یابد.
فیلیپ سویرسکی، نویسنده اصلی، دکترا، مدیر مؤسسه تحقیقات قلب و عروق در دانشکده پزشکی ایکان در کوه سینا، توضیح می‌دهد: «آگاهی رو به رشدی وجود دارد که روزه‌داری سالم است و در واقع شواهد فراوانی برای فواید روزه‌داری وجود دارد.»
او می‌افزاید: «مطالعه ما هشداری را ارائه می‌دهد، زیرا نشان می‌دهد که ممکن است روزه گرفتن نیز هزینه‌هایی داشته باشد که سلامتی را هدف قرار دهد»
موش‌ها شبگرد هستند، به این معنی که در روز غیرفعال هستند و در شب به دنبال غذا هستند. محققان موش‌هایی را که می‌توانستند هر زمان که می‌خواستند غذا بخورند، با موش‌هایی که در ساعات پس از فعال شدن به غذا دسترسی نداشتند، مقایسه کردند.
تنها پس از چهار ساعت، دانشمندان کاهش ۹۰ درصدی تعداد مونوسیت ها، نوعی سلول ایمنی را در جریان خون موش‌های روزه دار ثبت کردند. مغز استخوان مونوسیت‌هایی تولید می‌کند که به طور معمول در بدن در جستجوی عوامل بیماری زا گشت می‌زنند. سلول‌ها همچنین در التهاب و ترمیم بافت نقش دارند.
در آزمایش‌های بیشتر، دانشمندان نشان دادند که در دوره‌های روزه‌داری، سلول‌های ایمنی از جریان خون به مغز استخوان باز می‌گردند.
با این حال، مونوسیت‌ها پس از شروع مجدد تغذیه به جریان خون برگشتند که منجر به غلظت‌های غیرعادی بالای این سلول‌های ایمنی، به نام مونوسیتوز شد.
دکتر Swirski می‌گوید: «این مطالعه نشان می‌دهد که از یک طرف، روزه‌داری تعداد مونوسیت‌های در گردش را کاهش می‌دهد که ممکن است فکر کنیم چیز خوبی است، زیرا این سلول‌ها اجزای مهم التهاب هستند».
او می‌افزاید: «از سوی دیگر، معرفی مجدد غذا باعث ایجاد موجی از مونوسیت‌ها می‌شود که به خون باز می‌گردند، که می‌تواند مشکل ساز باشد.»
دانشمندان همچنین بررسی کردند که چگونه روزه و به دنبال آن تغذیه بر توانایی موش‌ها برای مبارزه با عفونت تأثیر می‌گذارد.
پس از یک روزه ۲۴ ساعته و به دنبال آن ۴ ساعت تغذیه، موش‌ها را با باکتری به نام سودوموناس آئروژینوزا که یکی از علل شایع ذات الریه در بیمارستان‌ها است، آلوده کردند. در مقایسه با موش‌هایی که در تمام مدت به غذا دسترسی آزاد داشتند، موش‌هایی که روزه می‌گرفتندظاهراً در نتیجه افزایش التهاب در ریه هایشان زودتر و در تعداد بیشتری مردند.
دکتر Swirski توضیح می‌دهد که مونوسیت‌ها همچنین نقش مهمی در بیماری‌هایی مانند بیماری‌های قلبی و سرطان ایفا می‌کنند، بنابراین مهم است که بفهمیم روزه دقیقا چه تأثیری بر آن‌ها می‌گذارد.
در آزمایش‌های بیشتر، دانشمندان نشان دادند که روزه‌داری منجر به تغییراتی در مغز موش‌ها می‌شود که به نوبه خود باعث ترشح هورمون استرس کورتیکوسترون می‌شود. سیستم ایمنی با فراخوانی سلول‌های ایمنی به مغز استخوان به این سیگنال استرس پاسخ داد. این پاسخ ممکن است به حیوانات کمک کند تا در مواقع کمبود، منابع را حفظ کنند.
دکتر Swirski می‌گوید: «این مطالعه نشان می‌دهد که یک ارتباط بین سیستم عصبی و ایمنی وجود دارد.»
دکتر Swirski به مدیکال نیوز تودی گفت: «روزه داری ترکیبی از هزینه و فایده است.»
او افزود که کلید متعادل کردن هزینه‌ها و فواید ممکن است اشکال سنجیده‌تر روزه داری و تغذیه مجدد در مقابل ضیافت پس از روزه داری باید کنترل شده باشد.
هنوز خیلی زود است که بگوییم مطالعاتی مانند این مطالعه روی موش‌ها برای افرادی که صبحانه را حذف می‌کنند یا برای کاهش وزن روزه می‌گیرند، پیامد‌هایی دارد یا خیر.
با این حال، دکتر Swirski اشاره کرد که برخی تحقیقات نشان داده است که روزه داری باعث کاهش سطح مونوسیت خون در انسان نیز می‌شود.
وی افزود: پیامد‌های گسترده این مطالعات بر سلامت انسان هنوز مشخص نیست، اما شایان ذکر است که مونوسیت‌ها سلول‌های حیاتی درگیر در عفونت ها، سرطان، بیماری‌های قلبی عروقی و ... هستند.
در چندین آزمایش در مطالعه جدید، موش‌ها به مدت ۲۴ ساعت ناشتا بودند.
دکتر ساچیداناندا پاندا که ریتم‌های شبانه روزی را در موسسه مطالعات بیولوژیکی سالک در لا جولا، کالیفرنیا مطالعه می‌کند، گفت: این ممکن است منعکس کننده آنچه در برنامه غذایی انسان رخ می‌دهد که شامل روزه گرفتن برای دوره‌های بسیار کوتاه‌تر است، نباشد.
یک مطالعه اخیر که توسط دکتر پاندا انجام شد که در آن موش‌ها تنها ۱۲ تا ۱۶ ساعت روزه گرفتند نشان داد که ایمنی حیوانات در واقع بهبود یافته است.
نویسندگان تحقیق جدید اذعان می‌کنند که ممکن است این روش برای روزه‌داری در انسان چندان کاربرد نداشته باشد: «مطالعه ما محدودیت‌هایی برای ترجمه به فیزیولوژی انسان در رابطه با طول روزه گرفتن و پاسخ استرس مربوط به آن دارد. روزه داری [۲۴ ساعته]در موش‌ها به نسبت انسان‌ها متفاوت است که باعث می‌شود یافته‌های ما به طور بالقوه برای موقعیت‌های کمبود شدید غذا یا اختلالات خوردن قابل ترجمه باشد.»
دکتر پاندا که در مطالعه جدید شرکت نداشت، گفت: «متابولیسم و مصونیت انسان با موش‌ها یکسان نیست.»
وی افزود که تحقیقات نشان می‌دهد که کاهش کالری و روزه می‌تواند به کنترل رشد تومور در انسان کمک کند. او به مدیکال نیوز تودی گفت: «بنابراین، مهم است که آزمایش کنیم که کدام نوع ایمنی در اشکال مختلف روزه‌داری انسان بهبود یافته و کدام یک در خطر است.»
منبع: سلامت نیوز
طرز تهیه ترشی با انار؛ ۱۰ ترشی ترکیبی با طعمهای ترش و ملس 
شخصیتمان در «آینده» چه شکلی می‌شود؟ آیا راهی برای پیشبینی هست؟ 
۱۰ فیلم برتر شارلیز ترون / بهترین فیلمهای شارلیز ترون که حتما باید ببنید 
بیوگرافی بازیگران جوکر ۲ فصل ۴ بانوان + عکسهای شخصی و حواشی سریال 
اگر این ۹ویژگی را دارید، صاحب قلبی از طلا هستید 
سفری به سرزمین باستانی الیمایی؛ حیرتانگیزین جاذبههای طبیعی و تاریخی مسجد سلیمان 
