یک دختر کوچک ژاپنی به زحمت از میان کولاک برف به سوی خانه قدم برمیدارد. این یک صحنه نمادین تلویزیونی از دهه ۸۰ میلادی است که خیلیها در سراسر دنیا آن را به خاطر دارند.
فرارو- عکس چهره پیر و شکسته اوشین تاناکورا بازیگر نقش جوانی اوشین در سریال باعث یادآوری این موضوع که سالیانی از این سریال میگذرد شد. تا سالها پس از پخش سریال «سالهای دور از خانه» با نام اوشین در میان مردم شناخته میشد.
یک دختر کوچک ژاپنی به زحمت از میان کولاک برف به سوی خانه قدم برمیدارد. این یک صحنه نمادین تلویزیونی از دهه ۸۰ میلادی است که خیلیها در سراسر دنیا آن را به خاطر دارند.
این صحنه مربوط به مجموعه تلویزیونی اوشین است که نه تنها در ژاپن بلکه در بیش از ۶۰ کشور دنیا مورد توجه قرار گرفت. بسیار پیشتر از دوران سریالهای کرهای و فیلم «آسیاییهای خرپول»، امری نادر و بیسابقه بود که یک فیلم یا سریال آسیایی به موفقیت جهانی دست یابد.
خیلیها داستان اوشین را دوست داشتند، دختری که در دهه اول قرن بیستم در منطقهای روستایی از ژاپن در فقر شدید بزرگ میشود. او علیرغم از سرگذراندن مصیبتهای بیشمار شخصی، استقامت میکند و در نهایت مدیر موفق یک سوپرمارکت زنجیرهای میشود.
اوشین در آوریل ۱۹۸۳ به عنوان یک «درام صبحگاهی» پخش شد. یعنی یک سریال خانوادگی با محوریت یک شخصیت اصلی زن که زمان پخش آن صبح بود و زنان خانهدار مخاطب آن بودند.
اما این سریال به سرعت در ژاپن مورد استقبال فراوان قرار گرفت، که همزمان بود با دورانی که این کشور گرفتار «حباب اقتصادی» بود.
همانطور که یک روزنامهنگار ژاپنی نوشته است، قصه سخت اوشین در مورد فقر، یک «موازنه» بسیار مورد استقبال در برابر «مصرفگرایی پرزرق و برق، افراطی و متظاهرانه» آن دوران بود. «درست مانند یک سالاد سبزتر و تازه که برای متعادلسازی سسهای چرب و سنگین غذای اصلی سرو میشود.»
اوشین به دلیل قدرت پایداری و سرسختی در برابر مشکلات، مردم را جذب کرد. از اینکه در کودکی با یک کیسه برنج معاوضه شده بود، تا از دست دادن پسرش در جنگ جهانی دوم و خودکشی شوهرش، او هرگز ناامید نشد.
از ویتنام تا پرو، وسواس جهانی نسبت به سریال اوشین در دهه ۱۹۸۰ به قدری تازگی داشت که اصطلاحی برای آن ساختند: «سندروم اوشین» یا «اوشیندروم».
سینگال با اشاره به تاثیر «عمیق» این سریال میگوید: «اوشین احساسات مخاطبان را در مقیاسی برانگیخت که هیچ مجموعه تلویزیونی دیگری قبلا این کار را نکرده بود… نوعی تب اوشین همه دنیا را گرفته بود.»
گفته میشود که در تایلند، زمان جلسههای هیات دولت به نحوی برنامهریزی میشد تا با زمان پخش سریال تداخل نداشته باشد. همچنین تیراژ یک روزنامه در بانکوک به دنبال انتشار هفتگی خلاصه قسمتهای سریال، به میزان ۷۰ درصد افزایش یافت.
در هنگکنگ، یاد اوشین به شکل یک فروشگاه زنجیرهای با نام «خانه اوشین» ماندگار شد که خوراکی و تنقلات ژاپنی میفروشد. بنیانگذار این غذافروشی زنجیرهای میگوید که تجارت خود را با «روحیه اوشین» اداره کرده است؛ محکم و سختکوش.
یادمه که در ایران هم بلوا به پا کرد