محققان معمولاً از شواهدی مبنی بر وجود حیات در محیطهای شدید روی زمین بهعنوان نقطه مرجع برای شناسایی شرایط محیطی مشابهی که میتوانند حیات در سیارات داخل یا خارج از منظومه شمسی ما را پشتیبانی کنند، استفاده کردهاند.
دانشمندان کشف کرده اند که در یک منطقه از زمین، شرایط محیطی آنقدر سخت است که نمی تواند هیچ گونه حیاتی را حفظ کند و این مطالعه می تواند برای تعیین شرایط محدود زندگی حتی در جایی که آب مایع وجود دارد، مرتبط باشد.
به گزارش خبرآنلاین، این مکان یکی از خشن ترین محیط های روی زمین است، منطقه زمین گرمایی دالول، بسیار گرم، شور و اسیدی است.
این حوضچه ها در امتداد یک دهانه آتشفشانی واقع در فرورفتگی داناکیل در اتیوپی، جایی که دمای روز حتی در زمستان از 45 درجه سانتیگراد فراتر می رود، کشیده شده است. برخی از حوضچه های نمک هایپراسید دارای pH بسیار منفی هستند. پس از یک سری آزمایش، محققان دریافتند که هیچ حیاتی در حوضچه ها وجود ندارد، حتی میکروارگانیسم ها. این یافته ها در مجله Nature Ecology & Evolution منتشر شد.
Purificación López García، زیست شناس در مرکز ملی تحقیقات علمی فرانسه، گفت:« پس از انجام تجزیه و تحلیل بر روی تعداد بسیار بیشتری از نمونهها نسبت به تحقیقات قبلی، توانستیم تایید کنیم که هیچ حیات میکروبی در این حوضههای داغ، هایپراسید و شور و همچنین در دریاچههای نمک غنی از منیزیم مجاور وجود ندارد.»
برعکس، در نواحی بیابانی و درههای نمکی اطراف منطقه زمین گرمایی، حیات به شکل تنوعی از میکروارگانیسمهای بدوی (هالوفیلها از گروه باستانیها) وجود دارد که محیط شور با آنها ارتباط دارد. باد و بازدیدکنندگان طیف گستردهای از میکروبها را به برکهها و دریاچههای داناکیل پراکنده کردند. دانشمندان میگویند که پس از چندین نوع آزمایش به توالی انبوه نشانگرهای ژنتیکی رسیدند.
به منظور شناسایی میکروارگانیسم های بالقوه، کشت های میکروبی، سیتومتری برای تشخیص تک تک سلول ها، آنالیز شیمیایی آب شور و همچنین میکروسکوپ الکترونی در ترکیب با طیف سنجی اشعه ایکس صورت گرفته است. این آزمایشها به آنها اجازه داد تا بین سلولهای میکروبی واقعی و ذرات معدنی غنی از سیلیکون که میتوانستند مشابه آنها باشند، تمایز قائل شوند، زیرا میتوان آنها را به عنوان سلولهای فسیلشده تعبیر کرد، در حالی که در واقع حتی در غیاب هر شکلی از حیات، بهطور خودبهخود در نمک تشکیل میشوند.
محققان معمولاً از شواهدی مبنی بر وجود حیات در محیطهای شدید روی زمین بهعنوان نقطه مرجع برای شناسایی شرایط محیطی مشابهی که میتوانند حیات در سیارات داخل یا خارج از منظومه شمسی ما را پشتیبانی کنند، استفاده کردهاند.
نویسنده این مطالعه گفت: «مطالعه ما نشان میدهد که مکانهایی مانند این حوضههای دالول روی زمین وجود دارد که با وجود آب مایع، استریل هستند. که به تجزیه هیدروژن کمک می کند. ترکیب آنها با محیط شور، اسیدی و گرم زندگی را غیرقابل تحمل می کند.»
لوپز گارسیا نتیجه گرفت: « این مکان باورنکردنی به نظر می رسد زیرا ما معتقدیم که سیاره ما نشان دهنده زندگی و تکامل است و بدون حیات، تکامل نمی تواند اتفاق بیفتد.»
اگر لوپز گارسیا در تحقیقاتش درست گفته باشد، میتوانیم از منظری بسیار متفاوت به سیاره خود بنگریم، دیدگاهی بیرحمانهتر که جنبه نابخشودنی زندگی و انسانیت را نشان میدهد.
منبع: هیستوریآفیستردی