محمد عبدالهیان در ادامه توضیح داد: به همسرم گفتم که به دلیل ازدواج دخترمان الان پولی در بساط ندارم. همسرم هم که در دستش یک النگوی طلا داشت آن را در آورد و گفت "در شرایطی که مردم ترکیه در شرایط بدی هستند من هم نمیخواهم که این النگو را دستم کنم. تو این النگو را بفروش و با پول آن برای کمک به ترکیه برو".
محمد عبدالهیان، فعال مدنی اهل شهرستان اهر استان آذربایجان شرقی ایران با فروش النگوی طلای همسرش به منظور کمک به عملیات امداد و نجات راهی مناطق آسیب دیده از زلزله ترکیه شده است.
به گزارش آناتولی، عبدالهیان با بیان اینکه پیش از این نیز بارها در حوادث طبیعی مانند زلزله، آتش سوزی و سیل در ایران به صورت داوطلبانه راهی مناطق آسیب دیده شده است، درباره حضورش در مناطق زلزله زده ترکیه گفت: من از منطقه قرهداغ شهرستان اهر (استان آذربایجان شرقی) ایران به اینجا آمدهام؛ چرا که مردم ترکیه را خیلی دوست دارم.
این فعال مدنی در گفتگو با رضا طالبی، روزنامهنگار مستقل که مشغول تهیه خبر و گزارش از مناطق زلزله زده جنوب ترکیه است، تصریح کرد: وقتی تصاویر مربوط قربانیان زلزله در ترکیه از تلویزیون پخش میشد، خانم من شروع به گریه کرد و به من گفت که "محمد تو که (برای کمک) به همه جا میروی پس چرا به ترکیه نمیروی؟ ".
محمد عبدالهیان در ادامه توضیح داد: به همسرم گفتم که به دلیل ازدواج دخترمان الان پولی در بساط ندارم. همسرم هم که در دستش یک النگوی طلا داشت آن را در آورد و گفت "در شرایطی که مردم ترکیه در شرایط بدی هستند من هم نمیخواهم که این النگو را دستم کنم. تو این النگو را بفروش و با پول آن برای کمک به ترکیه برو".
این شهروند تُرک ایرانی درباره ماجرایش افزود: فردای همان شب النگو را فروختم و راهی مرز قطور شدم. در مرز پولم را به لیر تبدیل کردم و به اینجا آمدم. از مردم ترکیه هم تشکر میکنم. چرا که رانندگان وقتی متوجه شدند برای کمک به مناطق زلزله زده میروم، تا شهر وان پولی از من دریافت نکردند. از شهر وان تا اینجا نیز به جای کرایه ۵۰۰ لیری از من ۳۰۰ لیر دریافت کردند. راننده برای اینکه من پولی خرج غذا و خوراک نکنم در طی مسیر من را بارها مهمان کرد.
عبدالهیان در بخش دیگری از سخنان خود با بیان اینکه پیشتر نیز برای گردش به ترکیه و استانبول سفر کرده و خاطرات خوبی از سفرهایش به استانبول دارد، عنوان داشت: مردم ترکیه خواهر و برادران ما هستند و به همین خاطر من برای کمک به اینجا آمده ام. یعنی هم در روزهای خوشی و هم در روزهای سخت باید در کنار همدیگر باشیم.