دانشمندان کانادایی میگویند: تکامل تحمل لاکتوز ممکن است توضیح دهد که چرا قد مردم در شمال و مرکز اروپا بین ۴ تا ۷ هزار سال پیش افزایش یافته است، در حالی که مردم سایر مناطق جهان این تجربه افزایش قد را نداشتند.
برای بررسی چگونگی تغییر اندازه و قد بدن انسان، پروفسور جی استاک انسان شناس از دانشگاه وسترن و همکارانش دادههای بیش از ۳ هزار و ۵۰۰ اسکلت را از ۳۶۶ سایت باستان شناسی در هفت منطقه با قدمت ۳۰ هزار سال جمع آوری کردند.
پژوهشگران از اندازه گیریهای اسکلتی برای تخمین قد هر فرد و اندازه مفاصل تحمل کننده وزن برای تخمین وزن آنها استفاده کردند. آنها دریافتند: میانگین قد جهانی مردان و زنان از ۳۰ هزار سال پیش به بعد کاهش یافته و بین ۶ تا ۸ هزار سال پیش به حداقل خود رسیده است. در اروپای مرکزی، میانگین قد افراد بین ۴ تا ۷ هزار سال پیش افزایش یافته است. در شمال اروپا، این روند بین ۲ تا ۸ هزار سال پیش مشاهده شده و. این تیم روندهای مشابهی را برای تودههای بدن نیز یافت.
پروفسور استوک در این رابطه میگوید: قدیمیترین شواهد تولید لبنیات مربوط به حدود ۹ هزار سال پیش در غرب آسیا است، رسمی که سپس در سراسر جهان گسترش یافته و حداقل ۷ هزار و ۴۰۰ سال پیش به اروپای مرکزی رسید.
این تیم تحقیقاتی معتقد است؛ رشد استثنایی ناشی از تولید آنزیم لاکتاز توسط اروپاییها به آنها اجازه میدهد از لاکتوز، قند موجود در شیر، مواد غذایی بیشتری کسب کنند.
این مطالعه همچنین نشان میدهد: قد مردم در بریتانیای کنونی علی رغم مصرف شیر در همان دوره کوتاهتر شده است.
شرح کامل این مطالعات در آخرین شماره مجله تخصصی Proceedings of the National Academy of Sciences (PNAS) منتشر شده است.
منبع: سیناپرس