یحیی طبری که کاملا از دست این مزاحمهای تلفنی که کار اورژانس را به تعویق میاندازد عصبانی است میگوید: این طور نیست که سه هزار نفر متفاوت تلفن دست بگیرند و برایمان مزاحمت ایجاد کنند، بلکه برخی از افراد ۱۰ الی ۱۵ بار با اورژانس تماس میگیرند.
الو اورژانس؟. راهنمای ۲۴۸ هستم چه کمی میتونم به شما بکنم؟. والا چند وقتی هست که تصمیم به ازدواج گرفتم هر چقدر میگردم دختر مناسب را پیدا نمیکنم شما کسی را سراغ ندارید؟. این اصلا یک شوخی نیست. تماس هم با مرکز مشاوره و ازدواج نیست بلکه این مکالمه از جمله تماسهایی است که هر چند وقت یک بار با مرکز اورژانس میشود. همان جایی که هر دقیقه و ثانیه اش حکم طلا برای بیماران و همراهانش دارد. از همان مزاحمتهای تلفنی است که عددش در هفته گذشته با این مرکز به ۳ هزار و ۴۰۰ تماس رسید آن هم از ۴۸ هزار تماسی که با مرکز اورژانس صورت گرفته بود. یعنی مزاحمت تلفنی با ۱۱۵. یک حساب سرانگشتی نشان میدهد که اگر هر مزاحم تنها یک دقیقه با مرکز تماس اورژانس صحبت کرده باشد به طور کلی دو و نیم روز از وقت متصدیان پاسخگویی را گرفته است.
به گزارش شهروند، مزاحمتهای تلفنی با مرکز امدادی که گاهی دقایق و ثانیهها هم برایشان طلایی است همچنان زیاد است این موضوعی است که رئیس اورژانس تهران بارها به آن اشاره کرده و به شهروند میگوید: هفته گذشته ۲۰ هزار ماموریت در تهران داشتیم که با توجه به تماسهای صورت گرفته، مزاحمان مانع انجام مأموریت برای ۶ هزار نفر شدهاند.
یحیی طبری که کاملا از دست این مزاحمهای تلفنی که کار اورژانس را به تعویق میاندازد عصبانی است میگوید: این طور نیست که سه هزار نفر متفاوت تلفن دست بگیرند و برایمان مزاحمت ایجاد کنند، بلکه برخی از افراد ۱۰ الی ۱۵ بار با اورژانس تماس میگیرند.
خیلیها اعلام میکنند که این شمارههایی را که زیاد با اورژانس تماس میگیرند را در فهرست سیاه قرار دهیم، اما این کار اخلاقی نیست و شاید یک روزی، یک زمانی واقعا به اورژانس نیاز داشته باشند به همین دلیل تا حد امکان تلاش میکنیم این اتفاق رخ ندهد.
ما از مردم خواهش میکنیم خودشان مراعات کنند و به بچه هایشان هم یاد بدهند که این کارها اصلا درست نیست، زیرا گاهی رسیدن به یک بیمار بسیار اهمیت دارد و همین تماسها میتواند مرگ یک انسان را رقم بزند. ما در هفته گذشته نتوانستیم به ۶ هزار بیمار برسیم اگر یک درصد از آنها بیمار قلبی یا مغزی بوده باشند، این تماسها ممکن است منجر به مرگ و یا آسیب دیدگی شدید آنها شده باشد.
اما او باز هم از این بابت خدا را شکر میکند که تماسهای مزاحمت آمیز با اورژانس از هفتهای ۵ هزار مورد به هفتهای سه هزار مورد رسیده و این نشان میدهد که فرهنگ سازی در این حوزه به نتیجه رسیده و روند کاهشی به خودش گرفته است. اما با این وجود باید گفت حتی یک مورد مزاحمت تلفنی هم میتواند جان دیگران را به خطر بیندازد.
طبری میگوید: اورژانس، درمان و بیمار هیچ کدام جای شوخی ندارند. کارشناسان اورژانس با جان مردم در ارتباط هستند. گاهی رسیدن به بیمار زمان طلایی محسوب میشود و یک شوخی بیجا با اورژانس و اعلام یک کد خالی میتواند جان یک بیمار را به خطر بیندازد.
طبری توضیح میدهد که برخی از ماموریتها واقعا غیر ممکن است و اصلا کار بچههای ما نیست این در حالی است که در حالت کلی تعداد نیرویهای اورژانس کم هست و این نیروها در ساعتهای کاری باید ماموریتهای سخت و نفس گیری را انجام دهند به همین دلیل بهتر است گاهی درخواستهایی که خیلی با وظایف آنها مغایرت دارند را از آنها نخواهید.
طبری به این موضوع اشاره میکند که گاهی یک ماموریت اعلام میشود و کارشناس اورژانس نیز بر بالین بیمار میرود، اما بیمار اعلام میکند که تنها احساس گر گرفتگی داشته یا اینکه تصور کرده کمی فشارش بالا است در واقع این ماموریتها کاملا غیر ضروری است و فرد میتواند با کمی استراحت شرایطش را بهتر کند. گاهی پیرزنها و پیرمردها به اورژانس زنگ میزنند و از تکنسینها میخواهند به آنها سر بزنند. آنها بیشتر دلشان همصحبت میخواهد و گاهی وقتها سر موضوعهای بی دلیل تکنسینها را به آنجا میکشند تا کمی از بچه هایشان که به آنها سر نمیزنند گله و شکایت کنند. اما نکته اینجا است که باید در این خصوص فرهنگ سازی انجام شود و نیازی نیست که در برخی از موارد حتما نیروی اورژانس را راهی ماموریتی کنیم که زمان رسیدنش بر بیماری که بسیار حال بد دارد طولانیتر شود. شاید باورتان نشود، اما گاهی برای حال بد سگ و گربه با ما تماس میگیرند.
یعنی میگویند حال سگمان خراب است یا گربه مان از حال رفته است. نکته اینجا است که این ماموریتها را اصلا اورژانس جواب نمیدهد و این ضروری است که این موضوع فرهنگ سازی شود که مردم وقتی با اورژانس تماس بگیرند که حتما ضروری باشد.
باید این را در نظر گرفت که کار اورژانس در تهران سخت است. ترافیک و تراکم جمعیت، ساختمانهای بلند طبقه و کوچههای قدیمی و باریک شرایط کار را برای نیروهای ما سخت میکند. حالا تصور کنید نیروهای تکنسین ما به سختی خودشان را از کوچه پس کوچههای باریک به خانهای رسانده اند که اعلام شده یک بیمار قلبی در آن جا حالش بد شده است. وقتی میرسند متوجه میشوند. اصلا کسی در آن خانه مشکل قلبی ندارد و این شوخی بی مزه از سوی چند جوان علاف و بیکاری صورت گرفته که فقط برای تفریح و خندیدن این کار را انجام داده اند.
او به این نکته اشاره میکند که تعداد نیروهای اورژانس در تهران نسبت به تعداد جمعیت بسیار کم است و البته برنامه ریزیهای شده تا دانشگاه ایران، شهید بهشتی و تهران تعداد دانشجوی رشته فوریتهای پرشکی بگیرند. تلاش ما این است که این نیروها بومی باشند و در تهران مشغول به کار شوند. زیرا تعدادی از نیروهای شاغل در تهران از شهرستانهای اقماری تهران به این شهر میآیند که این شرایط و رفت و آمد زیاد برای آنها هم سخت است و هم خطرناک.
او به این نکته اشاره میکند که در تهران به دلیل جمعیت بالا تعداد ماموریتها نیز زیاد است به طور متوسط هر پایگاه اورژانس به طور متوسط روزانه ۱۵ ماموریت انجام میدهد که این تعداد ۲۳ تا ۲۵ درصد مأموریتهای کل کشور است؛ بنابراین تکنسینی که در تهران کار میکند نسبت به سایر استانها ماموریت بیشتری انجام میدهد. حالا شما تصور کنید که با این فشار کاری ماموریتهای کاذب هم به آنها اعلام شود و زمان رسیدن به بالین بیمار افزایش پیدا کند. خودتان ببینید چه فشار روانی به این نیروها وارد میشود
آنها که تلفن به دست میگیرند و برای اورژانس مزاحمت ایجاد میکنند از قانون بی اطلاعند. این در حالی است که سازمان اورژانس کشور، موضوع مزاحمت تلفنی را به طور جدی پیگیری میکند و بخش حقوقی این سازمان، متولی پیگیری است
طبری بر این موضوع تاکید میکند که دستگاه قضا این ماجرا را پیگیری میکند و ما امیدواریم مجازاتهای بازدارندهای در این زمینه لحاظ شود.
او توضیح میدهد که به واسطه سیستمهای جدید مخابراتی، افراد به راحتی شناسایی میشوند و شاید پیش از این، یکی از مشکلات، شناسایی افراد بود، اما حالا این موضوع برطرف شده است.
رئیس اورژانس تهران بر این موضوع تاکید میکند که دو قانون در این زمینه وجود دارد. قانون ۱۳۱ و ۶۴۱ قانون مجازات اسلامی که هم به این موضوع پرداخته و هم از یک تا ۶ ماه حبس برای این افراد در نظر گرفته است. در ماده ۱۴ قانون تاسیس مخابرات هم قوانینی برای ایجاد مزاحمت در بار اول و دوم و سوم در نظر گرفته شده است. اما متاسفانه ایجاد مزاحمت برای دستگاههای خدمات رسان امدادی میتواند باعث مرگ افراد شود.
به طور مثال آمبولانس در جایی وجود دارد و به دلیل مزاحمت تلفنی، این آمبولانس فراخوان میشود و نمیدانیم چند نفر در همان منطقه به آمبولانس نیاز دارند و به دلیل ایجاد این مزاحمت، آمبولانس ممکن است با تاخیر به محل مصدوم یا بیمار واقعی برسد و در نتیجه جان افراد به خطر میافتد؛ بنابراین به نظر میرسد که مجازاتها برای این افراد مزاحم باید بسیار شدیدتر باشد. یعنی اگر انها با اورژانس تماس گرفتند و این تماس منجر به این شد که امبولانس پایگاه را ترک و به محل مورد نظر برود و این ماموریت کاذب باشد و همین ماجرا منجر به دیر رسیدن به بیمار دیگر شده واو فوت کند، باید مجازات بیشتر یا اخذ دیه فرد آسیب دیده از فرد مزاحم انجام شود.
او توضیح میدهد که افرادی که مزاحمت تلفنی ایجاد میکنند باید حتما به مراجع قضایی سپرده شوند تا آنها برای کاری که انجام داده پاسخگو باشند. اینطور نیست که کسی برای یک سازمان امدادی مزاحمت ایجاد کند و به حال خود رها شود، اما با این وجود میتوان با برخی از آنها با رافت برخورد مرد، اما اگر این مزاحمتها ادامه پیدا کرد باید برخورد مناسب با او انجام شود. در این زمینه تصمیم گیرنده اصلی قاضی است که باید با توجه به نوع جرم، تصمیم گیری کند تا فرد اصلاح شود.