با کودکان کار چگونه برخورد کنیم؟

کودکان کار چه کسانی هستند؟ با کودکان کار چگونه برخورد کنیم؟ راهکار‌های کاهش کودکان کار و خیابان چیست؟ تبعات افزایش کودکان کار و خیابان چیست؟

کودک کار به کودکی گفته می‌شود که به خاطر مشکلات اقتصادی و فقر توسط مافیا یا باند به مدت طولانی به کار گرفته می‌شود. بچه‌های کار همواره بار سنگین کار کردن را به دوش می‌کشند. همه‌ی کودکان کار همواره در معرض آسیب‌های روحی، جسمی، روانی و اجتماعی هستند و به نیاز‌های کودکانه‌ی آن‌ها توجهی نمی‌شود. آن‌ها در دورانی که باید مورد توجه عاطفی، مالی، آموزشی و ... قرار گیرند خودشان از نان آوران خانه می‌شوند.

نکات اساسی نحوه برخورد با کودکان کار و خیابان

هنگام برخورد با کودکان کار نه خشمگین شوید و نه ترحم کنید. ترحم به این نوع کودکان باعث می‌شود که آن‌ها متوجه این احساس به خصوص ما شوند و با متوجه شدن آنها، پی خواهند برد که باعث جلب توجه شده اند و این برای آینده‌ی آن‌ها بسیار مخرب است.

هنگام برخورد با کودکان کار و خیابان نباید از آن‌ها سوال بپرسیم مخصوصاً سوالاتی مانند: مدرسه رفتی یا نه؟ خانه تان کجاست؟ مادر و پدرت کجا هستند؟ چقدر در روز درآمد داری؟ پرسیدن این گونه سوالات باعث لطمه زدن به آن‌ها می‌شود.

در هنگام برخورد با این کودکان نباید طوری رفتار کنیم که کارشان غیر عادی است و نباید از آن‌ها اینگونه سوالات را بپرسیم: تو این سرما چطوری کار میکنی؟ یا اصلا برای چی تو داری کار میکنی؟

یکی دیگر از نکات اساسی در نحوه‌ی برخورد با این کودکان این است که هنگام روبه رو شدن با آن‌ها نباید با خشونت و عصبانیت رفتار کنیم چرا که ممکن است موجب احساس حقارت و سایر لطمات روحی به آنان شویم.

برای کاهش تعداد کودکان کار و خیابان ابتدا باید از علت کار کردن آن‌ها مطلع شویم، به عبارتی دیگر پی بردن به علت کار کردن کودکان در سنین پایین و برطرف کردن آن علل، از راهکار‌های کاهش کودکان کار و خیابان است.

در ادامه به بعضی از علل کار کردن کودکان می‌پردازیم:

بیشتر از ۸۰ درصد کودکان برای تامین معاش کار می‌کنند. برای حل این مشکل باید کودکان از حقوق اساسی، امنیت مالی، آموزش و بهداشت برخوردار باشند تا مجبور به کار کردن نباشند.

فقرزدایی یکی از بهترین روش‌ها برای مقابله و کاهش تعداد کودکان کار و خیابان است. سالانه نزدیک به ۶ هزار کودک کار و خیابان در کشور شناسایی می‌شوند که به گفته مسئولان سازمان بهزیستی، تنها تعداد کمی از آن‌ها بی سرپرست هستند. با این حال می‌توان نتیجه گرفت که اکثر آن‌ها به دلیل مشکلات مالی حاضر به کار کردن در چهار راه‌ها می‌شوند؛ بنابراین با حل و رفع مشکل فقر خصوصا فقر مطلق در سطح کشور می‌شود تعداد آن‌ها را به طور چشمگیری کاهش داد.

از دیگر نکات مهم درباره کودکان کار و خیابان این است که بعضی از آن‌ها فاقد اوراق هویتی می‌باشند.

عدم برخورداری از اوراق هویتی مشکلاتی اعم از عدم پذیرش آنان از سوی سازمان هایی، چون بهزیستی جهت هرگونه حمایت و یا سرپرستی را به همراه خواهد داشت.

از تبعات منفی اجتناب ناپذیر افزایش تعداد کودکان کار و خیابان، صدمات جدی و غیرقابل جبران به سلامت اجتماعیِ جامعه خواهد بود. باتوجه به اهمیت دوره کودکی و نوجوانی و تثبیت و نهادینه شدن ماهیت کلی شخصیت انسان‌ها در این مقاطع سنی، مسلما هرگونه آسیب‌های وارد شده به آن‌ها دارای نتایج تلخ و دردناک شخصیتی، رفتاری، روحی و روانی در آینده و بزرگسالی شان خواهد داشت. البته این مبحث متناسب با تفاوت‌های فردی_ انسانی متغیر می‌باشد.

منبع: سلامت نیوز