متابولیسم و سوخت و ساز بدن ما توسط هورمونهای متعدد و پیچیده کنترل میشود و همین سیستم است که به ما در درک زمان گرسنگی و سیری کمک میرساند؛ حال اگر ما آنقدر سرگرم کارهایمان باشیم که متوجه این سیگنالها نشویم نمیتوانیم کنترلی روی میزان کالری دریافتی داشته باشیم.
شکست خوردن در یک رژیم لاغری، افراد دارای اضافه وزن را نسبت به تلاشهایشان ناامید میکند؛ این شکست ۴ دلیل مهم دارد و مهمترین آن کالری شماری و محاسبه ورزن است.
به گزارش همشهری، یکی از دلایل مقاومت افراد برای کاهش وزنشان، خاطرات شکستهای قبلی و تجربیات ناموفقی است که در گذشته داشتهاند؛ دکتر لادن گیاهی، متخصص تغذیه و و رژیم درمانگر، میگوید افراد چاق جملات پرتکراری دارند: من اصلا اراده ندارم،خیلی بد شدم و نمیتوانم.
این متخصص باتجربه ریشه تجربیات ناموفق لاغری را در نداشتن دانش، آگاهی و مهارت میداند و توضیح میدهد: هر فرد منطبق با فیزیولوژی و عملکرد بدنش میتواند راهکارهایی مختص به خود داشته باشد. یکی از شایعترین خطاها در مسیر لاغری این است که این افراد معمولا خودشان را گرسنه نگه میدارند!
زمان گرسنگی و دقیقا وقتی که هیچ قندی در مغز وجود ندارد، بدترین موقع برای تقویت اراده و نخوردن چیزی است که دوست دارید؛ با سپری کردن دورههای متناوب گرسنگی نمیتوان مهارت خودکنترلی را تقویت کرد؛ گاهی هم چیزهای زیادی را میخوانید و میشنوید، اما تمرین و تکرار ندارید و همین موفقیت شما در رژیم را با مشکل روبرو میکند.
هرچند اختلالات هورمونی و کمخونیهای درمان نشده هم خیلی از اوقات این اوضاع را تشدید کرده است. خواب خوب داشتن و به قول روانشناسان، داشتن شفقت به خود، اما روی نتیجه گرفتن شما تاثیر بسیار مثبتی خواهد داشت.
برای تقویت اراده باید بیش و پیش از داشتن یک برنامه غذایی صبح، ظهر، شب و میان وعدهای که میگوید این را بخور، آنقدر بخور، عوامل و رفتارهایی را شناسایی کرد که جسم و روان ما را تحلیل میبرد؛ شناسایی این عوامل و آگاهی نسبت به آنهاست که به ما راه حلهایی منطقی لاغر شدن میدهند.
نکته اساسی دیگر، تمایز قائل شدن بین محاسبه در خوردن یا مشاهده در خوردن است؛ قطعا کالری موضوع مهمی است. دانستن کالریها خوب است، اما مهم این است که موقع غذا خوردن کالری نمیشماریم. دانستن کالریها برای وقتی است که میخواهیم رژیم را تنظیم کنیم، اما در زمان تناول غذا، باید با آن ارتباط برقرار کنیم.
دکتر گیاهی در توضیح این نکته اساسی میگوید: یعنی وقتی که من دارم غذا میخورم، هیچگونه رابطهای با خودم و با غذا ندارم. دارم چَت میکنم، بحث میکنم، فیلم میبینم، اخبار میبینم و ... پس من ارتباطی با غذا ندارم. اتفاقی که میافتد این است که بدن پاسخهای هورمونی مناسب دریافت نمیکند.
متابولیسم و سوخت و ساز بدن ما توسط هورمونهای متعدد و پیچیده کنترل میشود و همین سیستم است که به ما در درک زمان گرسنگی و سیری کمک میرساند؛ حال اگر ما آنقدر سرگرم کارهایمان باشیم که متوجه این سیگنالها نشویم نمیتوانیم کنترلی روی میزان کالری دریافتی داشته باشیم.
موقع غذا خوردن به خودتان توجه کافی داشته باشید و به برکتی که جلوی شما قرار گرفته، احترام کافی بگذارید. غذا را نگاه کنید، بو کنید، مزه کنید و با طمانینه میل کنید. کالری مهم است، اما نکته مهمتر آگاهی به وقت خوردن است؛ آگاهی به وقت خوردن یعنی حضور و مشاهده آنچه میخورید و توجه به آن چیزی که دارید میخورید.