محققان شایعترین عوارض جانبی مرتبط با تزریق را شامل ۳۳ درصد علائم مشابه آنفلوانزا و ۳۶ درصد خستگی مشاهده کردند.
آزمایشهای بالینی واکسنهای سرطان سینه که به تنهایی یا همراه با سایر درمانها تجویز میشوند، در چند سال گذشته حدود ۲۵ درصد افزایش یافته است.
به گزارش باشگاه خبرنگاران، سرطان سینه در حال حاضر شایعترین سرطان در جهان است. بر اساس گزارش سازمان جهانی بهداشت، در سال ۲۰۲۰، ۲.۳ میلیون زن مبتلا به سرطان سینه تشخیص داده شدهاند و بیش از ۷.۸ میلیون زن زنده هستند که در ۵ سال گذشته به سرطان سینه مبتلا شدهاند.
با توجه به دادههای جدید آزمایش بالینی فاز ۱، واکسن جدید مبتنی بر DNA پلاسمید که قادر به هدف قرار دادن گیرنده در سرطان سینه است، بی خطر به نظر میرسد.
مطالعه کنونی افزایش پاسخ ایمنی پس از واکسیناسیون را در افراد مبتلا به سرطان سینه ERBB ۲ مثبت در مرحله پیشرفته نشان داد.
اکنون، تحقیقات جدید به سرپرستی دکتر «مری دیسیس»، در مؤسسه واکسن سرطان پزشکی دانشگاه واشنگتن بر روی واکسن آزمایشی علیه سرطان سینه نشان داده است که این واکسن واکنش ایمنی قوی به پروتئین اصلی تومور موسوم به ERBB ۲ ایجاد میکند.
این مطالعه بر روی ۶۶ فرد ۳۴ تا ۷۷ ساله که سرطان سینه ERBB ۲ مثبت در مرحله پیشرفته داشتند، دنبال شد. محققان این دادهها را دو بار تجزیه و تحلیل کردند( از ژانویه ۲۰۱۲ تا مارس ۲۰۱۳ و از ژوئیه ۲۰۲۱ تا اوت ۲۰۲۲)
شرکت کنندگان با دوزهای ۱۰ میکروگرم، ۱۰۰ میکروگرم یا ۵۰۰ گرم از واکسن DNA پلاسمید هر ماه به مدت سه ماه واکسینه شدند. محققان ایمنی خون و سمی بودن واکسن را در مقاطع زمانی تعیین شده اندازه گیری کردند و ماندگاری DNA واکسن را از طریق نمونههای بیوپسی گرفته شده از محل واکسن در هفتههای ۱۶ و ۳۶ ارزیابی کردند.
محققان شایعترین عوارض جانبی مرتبط با تزریق را شامل ۳۳ درصد علائم مشابه آنفلوانزا و ۳۶ درصد خستگی مشاهده کردند.
شرکتکنندگانی که دوزهای بالاتر واکسن ۱۰۰ میکروگرم و ۵۰۰ میکروگرم را دریافت کردند، نسبت به افرادی که دوز ۱۰ میکروگرم را دریافت کردند، پاسخ ایمنی قویتری نشان دادند، اما تفاوت معنیداری بین پاسخهای ایمنی به دوزهای ۱۰۰ و ۵۰۰ میکروگرم وجود نداشت.
تیم تحقیقاتی همچنین دریافتند که ماندگاری DNA در محل تزریق با بالاترین دوز واکسن بیشترین میزان را دارد و این ماندگاری DNA با کاهش سریع ایمنی در ارتباط است.
آزمایشهای بالینی واکسنهای سرطان سینه که به تنهایی یا همراه با سایر درمانها تجویز میشوند، در چند سال گذشته حدود ۲۵ درصد افزایش یافته است. در حال حاضر گروههای مطالعاتی زیادی روی واکسنهای «نسل بعدی» با فنآوریهای بسیار مؤثر و مواد کمکی کار میکنند.