bato-adv
کد خبر: ۵۸۵۲۴۴
فداکاری خطرناک برای جمع آوری اجساد در یمن

«ماموریت من این است که هر روز بمیرم»

«ماموریت من این است که هر روز بمیرم»

«هادی جمعان» به دلیل همکاری برای یافتن و جمع آوری اجساد کشته شدگان جنگ یمن و کمک به خانواده‌های یمنی برای شناسایی اجساد عزیزان‌شان در کشوری که به دلیل سال‌ها درگیری در جنگ آسیب دیده مورد تقدیر قرار گرفته است.

تاریخ انتشار: ۲۱:۴۰ - ۱۸ آبان ۱۴۰۱

فرارو- «هادی جمعان» و تیم تحت هدایتش اجساد را از خط مقدم جمع آوری می‌کنند. اولین باری که هادی جمعان، اجساد را از یک میدان جنگ در یمن جمع آوری کرد به درخواست یکی از دوستانش بود که از او خواست اجساد دو مردی را که در جنگ کشته شده بودند به خانه بیاورد. آن زمان آگوست ۲۰۱۵ میلادی بود یک سال پس از درگیری‌ای که منجر به کشته شدن ۱۵۰ هزار نفر و آواره شدن میلیون‌ها نفر شد.

به گزارش فرارو به نقل از گاردین، یمن به کشوری با بالاترین نرخ‌های سوء تغذیه کودکان در جهان تبدیل شد. هادی جمعان، یک مددکار اجتماعی جوانان اهل استان شمالی «الجوف» است. او در ابتدا فرمانده شورشیان در جنوب کشور را نمی‌شناخت با این وجود، موافقت کرد تا کمک کند و پس از مذاکره برای دسترسی به خط مقدم از شهر تعز با یک آمبولانس قرضی به سمت دره‌ای در ۳۰ مایلی جنوب یمن حرکت کرد.

جمعان خود دچار آسیب به دلیل تیراندازی شد و تیر از کنار قلب‌اش عبور کرد. او ۴۵ روز را در بیمارستان گذراند و در ابتدا به همسرش گفت که در صنعا کار می‌کند تا از ناراحتی او جلوگیری کند. علیرغم آسیب روحی، او تحت تاثیر لطف و محبت خانواده کشته شدگانی قرار گرفت که به آنان برای یافتن اجساد عزیزان‌شان کمک کرده بود و به همین دلیل تصمیم گرفت به کار خود ادامه دهد. جمعان تخمین می‌زند که ۱۷۰۰ جسد را بازیابی کرده و هر بار که به مناطق درگیری می‌رود جان خود را به خطر می‌اندازد. او کار خود را «مانند یک اقدام انتحاری» توصیف می‌کند. او سه بار مورد اصابت گلوله قرار گرفته و هشت بار بازداشت شده است.

او ماه گذشته در مراسم اهدای جوایز ابتکار بشردوستانه شفق قطبی (آرورا) در ونیز به گاردین گفت: «ماموریت من این است که هر روز بمیرم این چیزی است که انتظار دارم». او به عنوان نامزد نهایی مسابقه برنده ۲۵ هزار دلار (۲۱۷ هزار پوند) شد پولی که از آن برای حمایت از شغلش استفاده می‌کند.

او پیش‌تر منابع مالی لازم برای کار را از طریق فروش زمین خانوادگی، جواهرات و کمک‌های مالی کوچک تامین کرده بود. او این جایزه را به همسر و مادرش تقدیم کرد. در حالی که اولین کار او در جنوب یمن بود ولی اکثر ماموریت‌های بعدی‌اش در الجوف بوده‌اند جایی که او با همسر و سه فرزندش زندگی می‌کند. این منطقه روستایی که بین عربستان سعودی و صنعا تحت کنترل انصارالله قرار دارد میدان اصلی جنگ است.

در رسانه‌های یمن از او با نام مستعار «جمع آوری کننده بدن» یاد می‌شود. درخواست‌ها برای کمک به جمعان با شهرت او افزایش یافت. هم چنین، از مهارت‌های او برای مذاکره مبادله زندانیان بین انصارالله و نیروهای دولتی استفاده شده است. هم چنین، او تلاش کرده تا جنگجویان انصارالله را برای کمک‌رسانی به جوامع متلاشی شده و گرسنه تشویق کند. گاهی اوقات این به معنای حذف بسته‌های کمکی و متقاعد کردن فرماندهان است. او می‌گوید: «من هرگز جانب هیچ یک از طرفین را نگرفته‌ام و به عنوان یک امدادگر بیطرف آنجا هستم».

«ماموریت من این است که هر روز بمیرم»

داوطلبان تحت هدایت جمعان آمده‌اند و رفته‌اند، زمانی او ۷۵ نیرو داشت و اکنون ۱۵ نیرو دارد اما او آنان را به دلیل پایبند نبودن به کارشان و ترک خدمت سرزنش نمی‌کند. او می‌گوید: «من از همه کسانی که حتی یک ساعت کمک می‌کنند قدردانی می‌کنم. قابل درک است که آنان ممکن است نیمه راه، کار را ترک کنند. آنانی که باقی می‌مانند با مرگ مواجه می‌شوند».

با این وجود، او خود به کار ادامه می‌دهد. جمعان می‌گوید: «همواره این احساس وجود دارد که وقتی مادر، پدر، برادر، خواهر یا پسری با من تماس می‌گیرند و از من کمک می‌خواهند من نمی‌توانم نه بگویم. احساسی که هنگام بازگرداندن اجساد به خانواده‌ها به من دست می‌دهد به من کمک می‌کند تا ادامه دهم. زمانی که خانواده‌ای جسد مرده را می‌بیند به نوعی رنج آنان را تسکین می‌دهد».

یک بار زمانی که او مامور شد جسد یک جنگجوی ۱۸ساله انصارالله را ردیابی و شناسایی کند او را به سردخانه هدایت کردند و جسد را نشان دادند. با این وجود، او متوجه شد که این جنازه متفاوت از سایر اجسادی بوده که تاکنون دیده بود. او به پزشک مراجعه کرد. پزشک تایید کرد که آن مرد جوان که به سرش گلوله شلیک شده بود هنوز نفس می‌کشد. جمعان می‌گوید: «من به خانواده آن مرد جوان گفتم که او را زنده باز می‌گردانم» آنان گفتند: «آیا او را زنده می‌کنی؟»

«ماموریت من این است که هر روز بمیرم»

جمعان هنگام نقل این خاطره لبخند می‌زند اما زندگی در یک منطقه جنگی آسیب‌زا است. او می‌گوید: «هر روز یک انسان با مرگ مواجه است. مردمی که برای یافتن نان می‌جنگند. ما از گرسنگی، تغییرات آب و هوایی و قحطی علاوه بر حملات موشکی رنج می‌بریم. ما مردمی فراموش شده و بی‌هویت هستیم».

جمعان می‌گوید آتش بس شش ماهه که در ماه آوریل بر سر حصول آن توافق صورت گرفت این امید را ایجاد کرد که مردم یمن ممکن است پس از هفت سال جنگ زندگی خود را بازسازی کرده و مانند سایر نقاط جهان زندگی کنند. با این وجود، عدم تمدید آتش بس در ماه گذشته مردم یمن را با از سرگیری حملات هوایی، گلوله باران زمینی و حملات موشکی مواجه ساخته است.

جمعان حدودا نام ۱۳۰۰ نفر از مفقودین را در فهرست خود دارد و متعهد به یافتن آنان است. او می‌گوید: «امیدواریم که خصومت‌ها به پایان برسد و فرصتی برای بهبودی و شکوفایی یمن فراهم شود پیام من این است که این هرج و مرج را متوقف کنیم و کشورمان را نابود نکنیم. نزاع را متوقف کنید ما به اندازه کافی جنگیده ایم».

برچسب ها: یمن
bato-adv
مجله خواندنی ها
bato-adv
bato-adv
bato-adv
bato-adv
پرطرفدارترین عناوین