حسن یزدانی چند فصلی میشود که گرانترین کشتیگیر لیگ ایران است. این موضوع هم بجاست؛ با توجه به قدرت و محبوبیتی که حسن در ایران دارد، هر باشگاهی که بتواند او را به خدمت بگیرد، علاوه بر اینکه بخت رسیدن به مدال طلا در وزن حسن یزدانی را دارد، میتواند امیدوار باشد که اسپانسر چربتری هم نصیبش شود.
حسن یزدانی قهرمان پرآوازه کشتی ایران روزهای حساسی را در زندگی حرفهایاش سپری میکند. او درست در شرایطی که انتظار میرفت در فینال رقابتهای کشتی قهرمانی جهان بتواند دوباره از سد دیوید تیلور آمریکایی عبور کند، شکستی سنگین و ناباورانه خورد تا در یک کشتی دور از انتظار، طلا از کفش برود. بااینحال با کسب همان مدال نقره در رقابتهای بلگراد، حسن یزدانی رکورد مدالآوری جهانپهلوان تختی را در مجموع رقابتهای مهم اعم از المپیک و بازیهای جهانی شکست تا نشان دهد حرفهای زیادی برای گفتن دارد.
درباره شکست حسن یزدانی در بازی فینال هم حرفوحدیث زیاد است؛ بسیاری اعتقاد دارند ضعف کادر فنی در آنالیز دیوید تیلور دلیل اصلی شکست یزدانی در بازی فینال بود، ولی صحبتهای پدر حسن یزدانی از نقش پررنگ علیرضا دبیر در شکست این قهرمان در بلگراد پرده برداشت. پدر یزدانی اعتقاد داشت رئیس فدراسیون کشتی نیمساعت مانده به شروع مسابقه با دیوید تیلور از حسن خواسته تا با یک فرد بسیار سنگینوزن گرم کند، به این امید که برای شکستدادن دیوید تیلور کار راحتی در پیش داشته باشد. نمایش حسن در دیدار نهایی، ولی عکس این موضوع را نشان داد و این کشتیگیر ایران مطلقا حرفی برای گفتن نداشت.
بعد از آن اظهارات جنجالی هم که ابتدا حسن گفت پدرش از روی ناراحتی چنین حرفهایی زده و بعد هم یکی از مربیان گفت گرمکردن با رقیب سنگینوزن درخواست خود حسن بوده و کسی در آن نقشی نداشته است.
همین مقدمه کوتاه برای رسیدن به روزهای حساستر زندگی حرفهای حسن یزدانی کفایت میکند. در شرایطی که بسیاری از ملیپوشان پرآوازه ایرانی این روزها با تیمی به توافق رسیدهاند تا در لیگ کشتی به میدان بروند، حسن یزدانی تا زمان نگارش این مطلب بدون تیم مانده بود. بسیاری اعتقاد داشتند اظهارات پدر یزدانی علیه علیرضا دبیر دلیل اصلی بدون تیم ماندن حسن یزدانی است، ولی این مورد صحت ندارد. واقعیت این است که حسن یزدانی بهعنوان سرشناسترین چهره کشتی ایران، کشتیگیر گرانقیمتی است و به این سادگیها نمیتوان انتظار داشت کسی بتواند توقعات مالی او را برآورده کند. پس، نه وضعیت روحی حسن و نه حتی اظهارات پدرش علیه علیرضا دبیر، هیچکدام نقشی در بدون تیم ماندن حسن یزدانی نداشته و ندارند.
حسن یزدانی چند فصلی میشود که گرانترین کشتیگیر لیگ ایران است. این موضوع هم بجاست؛ با توجه به قدرت و محبوبیتی که حسن در ایران دارد، هر باشگاهی که بتواند او را به خدمت بگیرد، علاوه بر اینکه بخت رسیدن به مدال طلا در وزن حسن یزدانی را دارد، میتواند امیدوار باشد که اسپانسر چربتری هم نصیبش شود.
بااینحال، این موضوع هم یک روی سکه است؛ چون حسن یزدانی برای مثال در دوره قبلی با وجود بستن قرارداد با یکی از باشگاههای داخلی روی تشک حاضر نشد تا آن تیم از داشتن یزدانی محروم بماند. همان زمان هم شایعات درباره رقم دریافتی حسن یزدانی زیاد شد. مدیران باشگاه مربوطه گفتند حسن یزدانی فقط ۱۰ میلیون تومان قرارداد بسته، ولی شایعات خبر از این میدادند که دو طرف برای دریافتی ۳۰۰ میلیون تومانی که در قرارداد قید نشده بود، به توافق رسیده بودند. اگرچه این شایعه هرگز مورد تأیید واقع نشد، ولی در همین هم حد هم کافی بود که امسال تیمی بیگدار برای جذب حسن یزدانی به آب نزند.
با مرور ساده همین اتفاق و قیمتی که حسن یزدانی دارد، مشخص است که این کشتیگیر منتظر دریافت بالاترین رقم در لیگ ایران است. اتفاق جدیدتر، ولی مربوط به افزایش درخورتوجه قیمت ستارههای تیم ملی کشتی آزاد ایران در لیگ است. اگر تا پیش از این رقم قیمت کشتیگیران مطرح ایرانی به نیممیلیارد تومان هم نمیرسید، ولی امسال رقم قراردادها به یکمیلیارد تومان نزدیک شده است. شاید در مقایسه با دریافتی قرارداد بازیکنان فوتبال که بعضا نزدیک به ۱۰ میلیارد تومان برای یک فصل میشود، این عدد برای کشتیگیران تیم ملی ایران عدد بسیار پایینی باشد، ولی واقعیت چیز دیگری است. اگر یک کشتیگیر بخواهد در لیگ ایران از مرحله مقدماتی تا فینال روی تشک برود، نهایتا باید ۱۰ کشتی بگیرد. این بدان معنی است که او در بدترین حالت باید ۶۰ دقیقه کشتی بگیرد و قریب به یک میلیارد تومان عایدی داشته باشد. تقسیم این دو عدد به یکدیگر و میانگین آن نسبت به پولی که بازیکنان فوتبال میگیرند، ثابت میکند که اوضاع ملیپوشان کشتی ایران چندان بد هم نیست.
در روزهای اخیر رسانههای مختلفی از قرارداد چهرههای برتر تیم ملی کشتی ایران در لیگ پرده برداشته و مشخص شده که تعدادی از آنها قراردادهایی به ارزش ۶۰۰، ۷۰۰ و ۸۰۰ میلیون تومان بستهاند. البته اینطور نیست که آنها بخواهند در همه مسابقات کشتی دهند. بعضا در قراردادها قید شده که رقابت آنها از مرحله حذفی شروع میشود.
همین موضوع درباره حسن یزدانی هم صدق میکند. یکی، دو روز گذشته خبر رسیده که یکی از تیمهای کشتی لیگ ایران قراردادی ۶۰۰ میلیون تومانی پیش پای حسن یزدانی گذاشته است. این رقم سریعا از سوی حسن رد شده و او خواستار دریافت بالاترین رقم شده است. شایعه شده که همان باشگاه پیشنهادی ۸۰۰ میلیون تومانی به حسن یزدانی ارائه داده است. این بخش با توجه به اینکه قرارداد چند ملیپوش دیگر هم در همین حدود است، چندان جای تعجب ندارد، ولی مسئله اینجاست که طبق ادعای ایسنا، یزدانی قرار است فقط در دو مسابقه برای تیم مدنظر به میدان برود. این به آن معنی است که حسن یزدانی به ازای هر مسابقه ۴۰۰ میلیون تومان عایدی خواهد داشت!
وقتی پای حسن یزدانی در میان باشد، نباید زیاد تعجب کرد. او همانطورکه در بالا عنوان شد، سرشناسترین کشتیگیر این روزهای ایران است و طبیعی است که باید برایش خرج کرد، ولی شرط و شروط گذاشتن مبنی بر اینکه فقط در دو مسابقه حاضر شود یا اینکه حتما باید با مربی اختصاصیاش هم قرارداد منعقد شود، از آن بندهای بحثبرانگیز است.
اگرچه هنوز چنین قراردادی نهایی نشده (تا زمان نگارش این مطلب)، ولی اگر چنین شود و همه چیز امروز و فردا نهایی شود، آنوقت حسن یزدانی بهترین قرارداد مالی را منعقد کرده است. واقعیت امر این است که حسن یزدانی نیازی به گرفتن ۱۲ دقیقه کشتی برای دریافت ۸۰۰ میلیون تومان ندارد. او در ایران بیهمتاست و بعید است اجازه دهد کشتیهایش حتی از سه دقیقه هم تجاوز کند. با نگاهی به کشتیهایی که حسن یزدانی در بازیهای جهانی بلگراد گرفت و به فینال رسید، مشخص است که او بهطور میانگین به دو دقیقه زمان برای برتری مقابل حریف نیاز دارد. آنجا مسابقات جهانی بود و سطح کشتیگیران، حداقل یکی، دوتای آنها از سطح دیگر کشتیگیرانی که قرار است در ایران روبهروی حسن یزدانی قرار بگیرند، بالاتر است. تصور اینکه کشتیگیری در ایران بتواند بیش از دو دقیقه مقابل حسن یزدانی دوام بیاورد، دشوار است.
پس حسن یزدانی در بدترین حالت ممکن برای رسیدن به برتری در دو مسابقهای که قرار است برای باشگاه موردنظرش به میدان برود، به چهار دقیقه زمان نیاز دارد؛ چهار دقیقه ۸۰۰ میلیون تومان یعنی هر دقیقه ۲۰۰ میلیون تومان! بهراستی آیا در مقام مقایسه، هنوز هم قرارداد بازیکنان فوتبال که باید در طول فصل بدون درنظرگرفتن بازیهای حذفی و آسیایی تقریبا ۳۰ مسابقه ۹۰ دقیقهای به میدان بروند، زیاد است؟
چه جور ورزشکاری هست؟!
با این احتساب دقیقه ای ۱۰۰۰ تومن هم نمی شود.
بخل و حسد شغل اول برخی ها شده