قلعهنویی، ولی هرچه دارد مربوط به گذشته است. این مشکلی آزاردهنده برای ژنرال سابق استقلالیهاست. او درحالی پرافتخارترین مربی تاریخ لیگ برتر فوتبال ایران است که از آخرین قهرمانیاش در لیگ ۱۰ سال میگذرد. فصل ۹۲-۹۱ بود که امیر، استقلال را قهرمان لیگ برتر ایران کرد. بعد از آن قریب به ۹ سال، هر دو طرف، فقط با حسرت، جامآوری بقیه تیمها، خاصه پرسپولیسیها را نگاه کردند، ولی برای محوکردن چنین حرکتی، استقلال گوی سبقت را از امیر ربود و جام قهرمانی را فصل گذشته، بعد از ۹ سال، برای یک بار دیگر بالای سر برد
امیر قلعهنویی سرمربی این روزهای گلگهر سیرجان عصبانی است؛ میتوان این عصبانیت را پای سرنوشت، بدشانسی یا بیاحتیاطی بازیکنانش گذاشت، ولی وقتی پای آمار به میان بیاید، هیچکدام از فاکتورهای فوق لحاظ نمیشود و همه به پای این مربی کهنهکار نوشته میشود. تازهترین بدبیاری که آورده مقابل استقلال است؛ تیمی که برای آن بازی کرده، جام آورده، بازوبند کاپیتانی را به بازویش بسته، روی نیمکت سرمربیگریاش نشسته و در این کسوت هم دوباره جامآوری داشته است.
بااینحال، او شنبهشب در سیرجان، در شرایطی که تا ۹۰ دقیقه مقابل استقلال مقاومت کرده بود و بازی را با نتیجه مساوی مدیریت میکرد، روی بیاحتیاطی عجیب بازیکنش، به رقیب پنالتی داد و بازی مساویشده را واگذار کرد؛ آنهم در دقیقه ۹۸. شکست برابر استقلال رکورد شکستناپذیری قلعهنویی و تیمش در رقابتهای لیگ برتر را هم از بین برد. با وجود این، اتفاق تلختر برای قلعهنویی ناکامی محض مقابل استقلال است. او حالا چهار سال میشود که فرمول برندهشدن برابر تیم قدیمی را از یاد برده و از آن بدتر اینکه هر باری که با گلگهر روبهروی استقلال ایستاده بازندهای بیش نبوده است.
قلعهنویی برای پنجمین بازی پیاپی در لیگ از استقلال شکست خورد که این بدترین آمار این مربی مقابل یک تیم در لیگ برتر است. البته در این مدت سرنوشت یک بازی هم با حکم کمیته انضباطی به نفع استقلال به پایان رسید که در آمار لحاظ نشده و در جام حذفی هم استقلال دو بار قلعهنویی را در سپاهان و گلگهر مغلوب کرد. این اتفاق درحالی رخ داده که هنوز هم امیر قلعهنویی عناوین مهمی در لیگ برتر ایران با عنوان سرمربی یدک میکشد.
او با پنج عنوان قهرمانی که سهتایش با استقلال و دوتای آنها با سپاهان بوده، پرافتخارترین مربی تاریخ لیگ برتر تا همینجاست. به غیر از این مورد، قلعهنویی اولین مربی تاریخ لیگ برتر ایران است که توانسته از مرز کسب هزار امتیاز بهعنوان سرمربی در همین لیگ عبور کند. او یک رکورد خاص دیگر هم دارد که مربوط به باشگاه استقلال است: رکورددار بیشترین تعداد بازی مربیگری برای این تیم.
قلعهنویی، ولی هرچه دارد مربوط به گذشته است. این مشکلی آزاردهنده برای ژنرال سابق استقلالیهاست. او درحالی پرافتخارترین مربی تاریخ لیگ برتر فوتبال ایران است که از آخرین قهرمانیاش در لیگ ۱۰ سال میگذرد. فصل ۹۲-۹۱ بود که امیر، استقلال را قهرمان لیگ برتر ایران کرد. بعد از آن قریب به ۹ سال، هر دو طرف، فقط با حسرت، جامآوری بقیه تیمها، خاصه پرسپولیسیها را نگاه کردند، ولی برای محوکردن چنین حرکتی، استقلال گوی سبقت را از امیر ربود و جام قهرمانی را فصل گذشته، بعد از ۹ سال، برای یک بار دیگر بالای سر برد.
آن قهرمانی برای امیر قلعهنویی هم سخت بود. در شرایطی که بسیاری با توجه به جامهای قبلی استقلال در لیگ برتر که همگی با امیر قلعهنویی به دست آمده، فکر میکردند در صورت وصال دو طرف، یک قهرمانی دیگر میسر میشود، ولی آبیهای تهران، با فرهاد مجیدی، مردی که دست بر قضا چندان رابطه حسنهای هم با قلعهنویی ندارد، جام قهرمانی را بالای سر برد. آن جام نشان داد که استقلال برای کسب افتخار نیازی به امیر ندارد، ولی مسئله اینجاست که آیا امیر هم میتواند برای رسیدن به یک قهرمانی دیگر در فوتبال ایران، اعلام بینیازی از استقلال کند؟
آمار تا به الان عکس آن را نشان داده است. قلعهنویی بعد از جداییاش از استقلال هدایت تیمهای مختلفی را به دست گرفته است. اگرچه در فصل اول، تیمهایی که قلعهنویی سرمربیشان شده جایگاه مناسبی نداشته، ولی رفتهرفته تیمهای او تبدیل شدهاند به یکی از متمولترین تیمهای لیگ برتر. با وجود اوضاع مساعد مالی، قلعهنویی نهایتا به عنوان دومی در لیگ برتر رسیده و بعد مسیر را عوض کرده است. او حالا علاوه بر آنکه متهم است که دانش فنیاش قدیمی شده، متهم به خرجهای کلان روی نیمکت تیمهای مختلف است. خبر بدتر اینکه او باز هم با چنین شرایطی دستاوردی نداشته است. حالا یکی، دو فصلی میشود که امیر در لیگ برتر با تیم کمترمدعی گلگهر استارت زده و این تیم را رفتهرفته به یکی از مدعیان فتح لیگ برتر تبدیل کرده، ولی مشکل اینجاست که همچنان برای قهرمانکردن گلگهر یا شانس قهرمانی یک مشکل دارد؛ چیزی که میتواند بدشانسی یا بیاحتیاطی بازیکنانش باشد.
او درحالیکه میتوانست در جریان هفته هفتم، با بردن استقلال در خانه، صدرنشینیاش را برای چندساعتی هم که شده تضمین کند، ولی بازی را واگذار کرد تا دوباره آمارش مقابل تیمهای مدعی به هم بریزد. گو اینکه دستکم در مواجهه با استقلال، به نظر میرسد قلعهنویی بیش از هر زمان دیگری باید از کوین یامگا و پنالتیها کلافه باشد. آنطورکه «فوتبال ۳۶۰» نوشته، استقلال همانطورکه در آخرین بازی با پنالتی دقایق پایانی ۲ بر یک گلگهر را شکست داد، در آخرین تقابل دو تیم در فصل گذشته هم تجربهای مشابه داشت. استقلال در آن مسابقه دو پنالتی به دست آورد که پنالتی نخست در برگشت توسط کوین یامگا تبدیل به گل شد و پنالتی دوم در دقیقه پایانی بازهم توسط یامگا حکم به برتری استقلال داد.
بازی رفت استقلال و گلگهر در دوره قبل به تساوی بدون گل رسید، ولی گلگهر به دلیل استفاده غیرمجاز از اریک باگناما ۳ بر صفر بازنده شد. استقلال دو فصل پیش هم در نیمهنهایی جامحذفی با دو پنالتی بر گلگهر غلبه کرد. استقلال با دو گل وریا غفوری ۲ بر یک شاگردان قلعهنویی را شکست داد. این باخت با مصاحبه جنجالی قلعهنویی در پایان مسابقه همراه بود که منجر به محرومیت طولانیمدت این مربی شد. استقلال در بازی رفت لیگ بیستم با گلگهر هم ۲ بر یک به پیروزی رسید و استقلال در آن بازی صاحب دو پنالتی شد که غفوری یک پنالتی را گل کرد و یک پنالتی را هم از دست داد. استقلال سه فصل پیش، دو بازی متوالی مقابل سپاهان با هدایت قلعهنویی در لیگ و حذفی انجام داد. استقلال در مرحله یکچهارم نهایی جامحذفی در ورزشگاه آزادی میزبان سپاهان بود و در دقایق پایانی نیمه اول توسط وریا غفوری از روی نقطه پنالتی به گل رسید. استقلال ۱۰ روز قبل از این بازی هم با سپاهان دیدار داشت. استقلال در آن دوره رقابت نزدیکی با سپاهان برای کسب عنوان دوم داشت.
استقلال ابتدا روی پنالتیای که شایان مصلح مرتکب شد، توسط شیخ دیاباته به گل رسید و دقایقی بعد مصلح دروازه خودی را باز کرد و در پایان استقلال ۲ بر یک به پیروزی رسید. استقلال در هشت مصاف قبلی با قلعهنویی در لیگ و جامحذفی به پیروزی رسیده که یک برد با حکم کمیته انضباطی بوده و از هفت بازی دیگر، شش مسابقه با نتیجه ۲ بر یک بوده و استقلال در این هشت بازی در مجموع به ۹ پنالتی دست یافته است.