انیمۀ «خانۀ شناور»؛ داستان سفر در یک اقیانوس جادویی

شاید وقتی اسم انیمۀ سینمایی «خانۀ شناور» را می‌شنویم فکر کنیم که این یک اسم استعاری و نمادین است. البته این به یک معنا درست است، چون این فیلم داستان نمادپردازانه‌ای دارد؛ اما واقعا یک خانۀ شناور هم در فیلم داریم، یعنی یک مجموعۀ آپارتمانی که مثل کشتی بر روی اقیانوس حرکت می‌کند. «خانۀ شناور» داستانی خیال‌انگیز دربارۀ کودکی، بلوغ، خاطره و دوستی است. این فیلم گاهی غم‌انگیز و گریه‌آور است، اما هم داستان پرکششی دارد و هم معانی عمیقی در آن هست.

به گزارش فرارو به نقل از فرادید، داستان فیلم دربارۀ یک گروه از کودکان کلاس ششمی است که در حال گذراندن تعطیلات تابستانی‌شان هستند. فعالیت‌ها و تفریحات روزمره خیلی نمی‌تواند برای آن‌ها قانع‌کننده باشد و به همین خاطر آن‌ها تصمیم می‌گیرند که برای ماجراجویی به یک آپارتمان قدیمی متروکه بروند که قرار است به زودی تخریب شود. در مورد این آپارتمان و وسایل عجیب و غریبی که در آن به جا مانده شایعاتی هست؛ مثلا می‌گویند آنجا تسخیر شده است.

اما این شایعات فقط کنجکاوی بچه‌ها را بیشتر می‌کند. وقتی بچه‌ها به آنجا می‌روند در ابتدا همه چیز خیلی معمولی به نظر می‌رسد، اما ناگهان یک پدیدۀ آب و هوایی مرموز اتفاق می‌افتد و بعد بچه‌ها می‌بینند که به همراه کل آپارتمان بر روی یک اقیانوس به ظاهر بی‌انت‌ها شناور شده‌اند.

حالا بچه‌ها با ترس و نگرانی به دنبال پیدا کردن راهی برای برگشتن به خانه هستند؛ اما گذشته از این، باید فکری هم به حال گرسنگی و تشنگی‌شان بکنند و خودشان را زنده نگه دارند.

ولی همۀ تمرکز فیلم به هیچ وجه بر روی این ماجرای تلاش برای زنده ماندن نیست. در واقع مضمون اصلی‌تر، ارتباط بین شخصیت‌های داستان و به ویژه ارتباط و دوستی عمیق کوزوکه و ناتسومه است؛ فراز و نشیب‌های این دوستی روند بسیار تماشایی و ظریفی را در طول فیلم طی می‌کند و بیننده را به عمق پنهانی‌ترین لایه‌های یک ارتباط عاطفی می‌برد.

آن‌ها زمانی که خیلی کوچکتر بوده‌اند در این آپارتمان خاطراتی داشته‌اند که وجود آن‌ها را تسخیر کرده است. می‌شود گفت که واقعا در این خانه روح وجود دارد، اما این روح در واقع همان خاطره‌ها و پیوند‌های گذشته‌ای است که بچه‌ها در مسیر بلوغ باید با آن‌ها دست و پنجه نرم کنند.

«خانۀ شناور» از آن فیلم‌هایی است که باید با تامل و تفکر نگاهش کرد؛ باید دنبال نمادپردازی‌هایش گشت؛ باید در آن غرق شد و همراه با آن به سفری عمیق و خودشناسانه در قلمرو اندوه و عاطفه رفت. فضای فیلم حالتی جادویی و رازآمیز دارد که از ابتدا تا انتها حفظ می‌شود. جلوۀ بصری انیمه هم ساده، شفاف، تامل‌برانگیز و کاملا اثرگذار است.

در مجموع، این فیلم با ترکیب دلپذیر و هنرمندانه‌ای که از واقعیت و خیال به وجود آورده، یکی از تماشایی‌ترین انیمه‌های سال ۲۰۲۲ است.

کارگردان و فیلمنامه‌نویس: هیرویاسو ایشیدا (Hiroyasu Ishida)