ابتهاج که از تیرماه ۱۴۰۱ به دلیل نارسایی کلیوی در بیمارستانی در شهر کلن آلمان بستری و تحت درمان قرار گرفته بود، بامداد چهارشنبه ۱۹ مرداد درگذشت. شعر تصنیف مشهور «سپیده» که با عنوان «ایرانای سرای امید» شناخته میشود، از سرودههای ابتهاج است.
روحش شاد و یادش زنده. ولی کاش میفهمیدم بعضیها با بالا بردن تلفنها دنبال عکس گرفتن از کدام سوژه مهم هستند؟! یعنی بشریت محکوم شده تا در عزا و عروسی عده ای دوربین بدست را همه جا ببیند؟ عجبا! حیرتا!
سایه
۱۴:۳۳ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۴
روحش؟! این آدم طبق مصاحبه ای که داشت اصلا به روح اعتقاد نداشت می گفت بعد از مرگ همه چیز برای آدم تموم میشه
ناشناس
۰۸:۲۱ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۵
سایه جان حالا قبول داشته باشه یا نداشته باشه بالاخره روح که داشته!
عزیزم اینا کلاٌ بخاطر همین گوشی ها میان توی اینجور مراسمات وگرنه من حاضرم قسم بخورم 90 درصدشون تا حالا یه بیت شعر از آثار این استاد را نخونده اند توی زندگیشون !!
درود بر روح پرفتوح شاعر انقلابی امیر هوشنگ ابتهاج که در روزهای انقلاب دوشادوش بقیه انقلابی ها در سنگر شعر و شاعری در خدمت انقلاب شکوهمند اسلامی ایران بود.
در بگشایید
شمع بیارید
عود بسوزید
پرده به یکسو زنید از رخ مهتاب
شاید این از غبار راه رسیده
آن سفری همنشین گمشده باشد
ه ا سایه