امیر عابدزاده که این روزها بیش از هر زمان دیگری به آرزویش در دنیای فوتبال نزدیک شده، حالا ملموسترین نمونه واقعی «ژن خوب» ایرانی است که نهتنها در ایران بلکه در اسپانیا هم طرفداران زیادی برای خودش پیدا کرده است.
تیم ملی فوتبال ایران اینروزها با دراگان اسکوچیچ در ابرها سیر میکند. شاگردان این مربی کروات، در پانزدهمین بازی تحت فرماندهی دراگان، موفق به ثبت چهاردهمین پیروزی شدند تا با خیالی راحت، صدر جدول را از کره جنوبی که چنددقیقهای با برتری برابر سوریه، آن را در اختیار گرفته بود، پس بگیرند. ایران که پنجشنبه هفته گذشته توانسته بود با برتری برابر عراق، جواز ورود به رقابتهای جام جهانی ۲۰۲۲ قطر را به دست بیاورند، برای ایستادن در سید دوم جام جهانی نیاز دارد تا بازیهای باقیمانده را هم ببرد. برتری برابر امارات که روز سهشنبه رقم خورد، یکی از سه مأموریت سختی است که ملیپوشان دارند.
دراگان در شرایطی این روزها با تیم ملی، یکی پس از دیگری به پیروزی میرسد که کارنامه بسیار خوبی در خط دفاعی دارد و تیمش در ۱۱ بازی اخیر فقط دو بار دروازهاش باز شده است. این اتفاق در شرایطی رخ داده که تغییر و تحولاتی در خط دروازه تیم ملی شکل گرفته و اینبار دیگر خبری از علیرضا بیرانوند، دروازهبان و ستاره تیم ملی در جام جهانی، در ترکیب نیست. بهطور مشخص، در سه دیدار اخیر تیم ملی، اسکوچیچ، علیرضا بیرانوند را روی نیمکت نشانده و امیر عابدزاه، پسر احمدرضا عابدزاده، یکی از اسطورههای ایران را به دروازهبان فیکس تیم ملی تبدیل کرده است.
امیر برخلاف دیگر ژنهایی که در فضای اجتماعی ایران از آنها بهخوبی یاد نمیشود، «ژن خوب» بهمعنای واقعی نشان داده است. تازهترین نشانهاش، بستهنگهداشتن دروازه تیم ملی در سه بازی اخیر است. او در این رقابتها، هربار که به میدان رفته، کلینشیت کرده تا نشان دهد بیدلیل نیست که جای بیرانوند را در ترکیب اصلی تیم ملی گرفته است.
گلنخوردن، تنها شاخصه متفاوت پسر عابدزاده بزرگ نیست، چون امیر برخلاف بسیاری دیگر از دروازهبانهای ایرانی، به شکل و سیاق همتایان اروپاییاش، بازی با پای بسیار خوبی دارد و همواره میتواند با پاسهای کوتاه، بلند و پاسهای قطری، وضعیت خط دفاعی تیم رقیب را متزلزل کند. برای تیمی که وینگرهای تندوتیزی مانند علیرضا جهانبخش و گلزنهای آمادهای مانند مهدی طارمی و سردار آزمون دارد، چه چیزی بهتر از داشتن یک دروازهبان خوب که توانایی بالایی در دقت پاسهای کلیدی داشته باشد؟
امیر عابدزاده، بااینحال جایگاه کنونیاش را بهراحتی به دست نیاورده است. او سالها در فوتبال اروپا تلاش کرده و مدتهاست که پشت خط دروازهبان برجستهای همچون علیرضا بیرانوند مانده است. عابدزاده که در زمان حضورش در پرتغال بهعنوان یکی از برترین بازیکنان لیگ شناخته میشد، در اوج هم شانسی برای بازیکردن در ترکیب تیم ملی با حضور علیرضا بیرانوند نداشت، ولی هرگز در مسیری که برای خودش تعریف کرده بود، تسلیم نشد. او که تشنه رقابت با ستارههای بزرگ دنیا از جمله علیرضا بیرانوند است، این رزوها بیش از هر زمان دیگری تبدیل به مهرهای کلیدی در تیم ملی ایران و باشگاهش لالیگای دو است. حضور امیر عابدزاده در ترکیب اصلی ماریتیمو در پرتغال و انتخابش بهعنوان یکی از برترین بازیکنان فصل کافی بود تا مهارتهای این دروازهبان فراتر از پرتغال دیده شود؛ اما او انتخاب بحثبرانگیزی داشت و به باشگاه پونفرادینا، در دسته دوم اسپانیا رفت.
عابدزاده در شرایطی چنین انتخابی کرد که به نظر میرسید توانایی حضور در تیمهای بهمراتب مطرحتر را دارد؛ اما گذر زمان نشان داد او در این تصمیمگیری نیز هوشمندانه عمل کرده است، چون علاوه بر آنکه به کشور موردعلاقهاش در عرصه فوتبال رفته، توانسته نظر باشگاههای بزرگ اسپانیایی از جمله سویا را هم جلب کند. همین حالا شایعات زیادی است که خبر میدهد عابدزاده در تابستان پیشرو ممکن است پونفرادینا را ترک کند و به سویا برود. این موضوع در حالی در رسانهها مطرح شده و خود عابدزاده هم بهطور ضمنی آن را گوشزد کرده که امیر فرصت دارد با همین باشگاه کنونیاش هم به لالیگا برسد. پونفرادینا بعد از سپریشدن ۲۵ هفته از لالیگای دو این روزها با ۴۱ امتیاز در رده پنجم جدول ردهبندی قرار دارد و با صدر جدول فقط هشت امتیاز فاصله دارند.
اتفاقا بررسی آمار همین تیم، اهمیت حضور امیرعابدزاده در ترکیب پونفرادینا را نشان میدهد. عابدزاده بهمحض ورودش به این تیم اسپانیایی به دروازهبان شماره یک تبدیل شده و عملکرد بینظیری داشته است. در ۲۵ هفتهای که از این رقابتها گذشته، او ۲۰ بار درون دروازه ایستاده و در این مدت فقط ۱۵ بار دروازهاش باز شده است! ثبت آمار هشت کلینشیت در این مدت، بهخوبی ارزشهای امیر عابدزاده در پونفرادینا را مشخص کند. بااینحال فاکتور اصلی که میتواند اهمیت این دروازهبان ایرانی را در این باشگاه اسپانیایی نشان دهد، مربوط به پنج بازیای است که او غیبت داشته و در زمین حاضر نشده است. نکته جالب اینکه پونفرادینا در هیچکدام از این دیدارها برنده نشده و به غیر از یک تساوی، چهار بازی دیگر را باخته است!
برای اولین بار، امیر در هفته چهارم از فهرست بیرون ماند که پونفرادینا بازی را ۲ بر صفر به تنریفه واگذار کرد. او بازی هفته نهم برابر سوسیداد را هم از دست داد که بازی مساوی شد. در هفته شانزدهم و هفته بیستم، امیر عابدزاده بهدلیل حضور در تیم ملی ایران، بازی برابر بورخوس و تنریفه را از دست داد که هر دو بازی با نتایج یک بر صفر و ۲ بر یک به سود رقبا رقم خورده است. سرانجام، امیر عابدزاده یک بازی دیگر را هم در هفته بیستودوم و بهدلیل ابتلا به کرونا از دست داد که آن بازی را هم پونفرادینا با نتیجه ۲ بر صفر به اویدو باخت! نکته مهمتر اینکه در ۲۰ بازیای که عابدزاده در این فصل در ترکیب این تیم اسپانیایی قرار گرفته، آنها فقط دو بار شکست خوردهاند، شش بار برنده شدهاند و بقیه دیدارها هم با نتیجه مساوی به پایان رسیده است. همانطورکه در ابتدای مطلب عنوان شد، از این ۲۰ بازی، فقط در ۱۲ بازی، تیمهای مختلف حاضر در لالیگای دو اسپانیا توانستهاند دروازه امیر عابدزاده را باز کنند.
او که این روزها بیش از هر زمان دیگری به آرزویش در دنیای فوتبال نزدیک شده، حالا ملموسترین نمونه واقعی «ژن خوب» ایرانی است که نهتنها در ایران بلکه در اسپانیا هم طرفداران زیادی برای خودش پیدا کرده است.