bato-adv

نگاهی به فیلم «انسان‌ها» (The Humans)

نگاهی به فیلم «انسان‌ها» (The Humans)

بریجید و ریچارد زوج جوانی هستند که به تازگی به یک آپارتمان زهوار در رفته نقل مکان کرده‌اند. بریجید خانواده اش را برای شام شکرگزاری دعوت می‌کند. در این مهمانی راز‌هایی آشکار می‌شود و مشاجره‌هایی شکل می‌گیرد؛ برخی تفاوت‌های نسلی و اجتماعی هم این شرایط را پیچیده‌تر می‌کنند.

تاریخ انتشار: ۱۱:۱۵ - ۱۲ دی ۱۴۰۰

فرارو- واقعیت خشن و سفت و سخت آن چیزی است که از دل این فیلم پراضطراب فوران می‌کند. بریجید (بینی فلدستین) و ریچارد (استیون یئون) مدت زمان زیادی نیست که با هم هستند. آن‌ها ارتباط محبت‌آمیزشان را تازه شروع کرده‌اند، اما خیلی زود می‌فهمیم که هردوی آن‌ها در زندگی شخصی و کاری‌شان درگیر مشکلات و ناکامی‌هایی هستند. والدین بریجید، اریک (ریچارد جنکینز) و دیردره (جین هودیشل)، آدم‌های زودرنج و غرغرویی به نظر می‌رسند و خواهرش ایمی (امی شومر) هم مشکلات خودش را دارد؛ علاوه بر این‌ها مادربزرگ او (جون اسکویب) هم یک پیرزن آلزایمری ویلچرنشین است.

به گزارش فرارو؛ اوضاع از هر جهت قمر در عقرب است. در مهمانی، حتی قبل از این‌که مشاجره‌ها و دلخوری‌ها پیش بیایند، همۀ گفتگو‌ها نیش‌دار و کنایه‌آمیزند. آپارتمان هم درب و داغان است و همۀ کنار و گوشه‌اش مشکل دارد.
نمادگرایی زیادی در این‌جا به کار رفته است و فیلم حال و هوایی تئاتری دارد. این طبیعی است، چون این فیلم بر اساس نمایشنامه‌ای ساخته شده که کارام (کارگردان) قبلا آن را در تئاتر روی صحنه برده بود. اما در عین حال کارام و کراولی (فیلمبردار) استفادۀ نبوغ‌آمیزی از فضا‌ها کرده‌اند.

هرچند که این جمله خیلی کلیشه‌ای شده، ولی باید بگوییم که در این فیلم واقعا لوکیشن هم مثل یکی از شخصیت‌ها است؛ ساختمانی که ماجرا‌ها در آن اتفاق می‌افتد انگار کاملا زنده است. راهرو‌های غمزده، نور‌های غبارآلود، آینه‌های کثیف و انعکاس‌های مبهم، آدم را به یاد بعضی عکس‌های هنری زیبا می‌اندازند.

 
دوربین حرکتی بسیار هنرمندانه دارد و طوری در لابه‌لای آدم‌ها می‌خزد که انگار دارد از چشم یک قاتل به آن‌ها نگاه می‌کند. می‌شود گفت انگار رایحه‌ای از وحشت در سراسر فیلم پراکنده است. همه چیز در درون ساختمان شوم و بدشگون به نظر می‌رسد؛ آب از بعضی دیوار‌ها تراوش می‌کند و شبیه یک تهدید بیگانه به نظر می‌رسد. شیوۀ خاص تدوین فیلم هم به این فضای اضطراب اضافه کرده است.
اما بهتر از هر چیز دیگری در این فیلم خود انسان‌ها هستند. بازی‌ها واقعا درخشان هستند و خصوصا بازی جنکینز خیلی به چشم می‌آید. بازی هودیشل هم بسیار جذاب است. او قبلا در اجرای تئاتری این داستان هم همین نقش را بازی کرده بود. این فیلم مسلما مفرح و آرامش‌بخش نیست، اما قطعا جذاب و هنرمندانه است و ترس و اضطراب و اندوه را در فضای خفقان‌آور مکانی دلگیر به خوبی به تصویر کشیده است.
  • کارگردان و فیلمنامه‌نویس: استفان کارام (Stephen Karam).
  • بازیگران: ریچارد جنکینز (Richard Jenkins)، جین هودیشل (Jayne Houdyshell)، بینی فلدستین (Beanie Feldstein)، استیون یئون (Steven Yeun) و دیگران.
  • امتیاز: ۶.۱/۱۰
 
bato-adv
مجله خواندنی ها
bato-adv
bato-adv
bato-adv
bato-adv
پرطرفدارترین عناوین