تلسکوپ «جیمز وب» با پرتاب به فضا تاریخ‌ساز خواهد شد

بزرگترین تلسکوپ فضایی قرار است در ساعات پیش رو به فضا فرستاده شود. تلسکوپ جیمز وب که ۱۰ میلیارد دلار برای ساخت آن هزینه شده سوار بر موشک آریان اروپا از گویان فرانسه به فضا خواهد رفت.

به گزارش بی بی سی، این تلسکوپ که طراحی و ساخت آن نزدیک به ۳۰ سال طول کشیده یکی از بزرگترین دستاورد‌های علمی قرن ۲۱ است.

هدف تلسکوپ جیمز وب این است که اولین ستارگان و کهکشان‌هایی را که در جهان درخشیدن گرفتند تصویربرداری کند.

این تلسکوپ در عین حال قدرت آن را دارد که اتمسفر سیاره‌های دور را به دنبال نشانه‌های گازی بررسی کند تا احتمال وجود حیات در آن‌ها مشخص شود.

جیمز وب قرار است ساعت ۹.۲۰ دقیقه به وقت محلی پرتاب شود و اشتیاق و هیجان و نگرانی برای آن در بالاترین حد ممکن است.

جیمز وب باید ابتدا از یک انفجار کنترل شده همزمان با صعود که ۲۷ دقیقه به طول می‌انجامد جان به در ببرد.

پس از ان نیز باید از مرحله جدا سازی عبور کند و تمام مراحل آن باید بدون هیچ عیب و نقصی روی دهد تا ماموریت با موفقیت انجام شود.

بیل نلسون از سازمان فضا و هوای آمریکا گفته است جیمز وب ماموریتی فوق‌العاده در پیش دارد.

به گفته این مقام ارشد آمریکایی این تلسکوپ نمونه‌ای درخشان از آن چیزی است که می‌توانیم با دنبال کردن رویا‌های بزرگ به دست بیاوریم. "ما همیشه می‌دانستیم که این پروژه مخاطراتی جدی دارد، اما وقتی که به دنبال دستاوردی بزرگ باشی، باید مخاطرات بزرگ را نیز بپذیری".

تلسکوپ جیمز وب به یاد یکی از طراحان برنامه سفر به ماه و سازمان‌های فضایی اروپا، آمریکا و کانادا نام‌گذاری شده است. این سازمان‌ها در پروژه جیمز وب نیز با هم مشارکت کرده‌اند.

این تلسکوپ در ماموریت خود به یافته‌های تلسکوپ هابل می‌افزاید که به زودی بعد از ۳۱ سال قرار است به ماموریت خود خاتمه دهد.

جیمز وب نقاط دورتری از فضا را بررسی می‌کند و به همین دلیل می‌تواند یافته‌هایی از زمانی دورتر را در اختیار دانشمندان بگذارد.

در کانون این تلسکوپ یک آینه شش و نیم متری طلایی قرار دارد. این سطح انعکاسی فوق‌العاده در کنار چهار ابزار فوق‌العاده حساس دیگر به این تلسکوپ اجازه می‌دهند که نور اولین ستارگان را شناسایی کنند. ستارگانی که براساس فرضیات علمی ۱۳.۵ میلیارد سال پیش شروع به درخشش کرده‌اند.

جان ماثر دانشمند ارشد ناسا و برنده جایزه نوبل می‌گوید این ستاره‌ها صرفا به صورت نقاط قرمز ریزی دیده می‌شوند. ما فکر می‌کنیم که ستاره یا کهکشان یا سیاه‌چاله‌هایی باید وجود داشته باشد که نزدیک به ۱۰۰ میلیون سال بعد از انفجار بزرگ به وجود آمده‌اند. اگر این فرضیه درست باشد و خوش شانس باشیم تلسکوپ آن‌ها را خواهد دید.

پرتاب این تلسکوپ به فضا با یکی از معتبرترین موشک‌های فضاپیما صورت می‌گیرد. ۹۸% از پرتاب‌های آریان ۵ با موفقیت انجام شده است. آخرین ماموریت ناموفق آن در سال ۲۰۰۲ بوده است.