سریال جزیره، قسمت هشتم؛ پایان یک عشق زودهنگام

فراروـ  قسمت هشتم سریال جزیره به نویسندگی علی طالب آبادی، کارگردانی سیروس مقدم و تهیه کنندگی منوچهر محمدی و امیر حسین حیدری روز یکشنبه ۲۱ آذر ماه ۱۴۰۰ وارد شبکه نمایش خانگی شد.
محمدرضا فروتن، هنگامه قاضیانی، میترا حجار، حسام منظور، غرل شاکری، حمیدرضا پگاه، سامیه لک، بهنام تشکر، کاظم سیاحی، مینا وحید، مهدی احمدی، امیر کاظمی، زهیر یاری، السا فیروزآذر، شهروز دل افکار، پاوان افسر، اکبر زنجان پور، امیر مقاره و شادی مختاری ازجمله‌ی بازیگران این سریال هستند. قسمت هفتم این سریال در میان ۲۷۳۵۶ رای ثبت شده ۹۳ درصد رضایت مخاطبان را جلب کرده است.

 

«ارشد بر سر یک دوراهی سهمگین قرار گرفته است، باید بین صحرا و جانشینی و دخترش یکی را انتخاب کند. ارشد برای محافظت صحرا از پاپوش‌های گلرخ، تهدید‌های پدر و توطئه شاهنگ‌ها تصمیم می‌گیرد پا روی دلش بگذارد و صحرا را از این مخمصه نجات بدهد؛ بنابراین مجبور می‌شود که...»

 

ارشد سر قرارش با صحرا و امیر حسین نمی‌آید. آن‌ها فکر می‌کنند یک تاخیر یا ناهماهنگی ساده است؛ اما ارشد با ناهماهنگی پبچیده‌تری روبروست، ناهماهنگی با تشکیلات و خانواده‌اش. تماس پدر کوتاه، واضح و صریح است: دور صحرا را خط بکش. ارشد هم همین کار را می‌کند. سر قرار نمی‌رود و در مقابل صحرا با سردی و بی‌مهری او را از خودش می‌راند و طوری رفتار می‌کند که راه برگشتی نماند. صحرا با چشمانی اشک‌بار حتی توان حرکت را ندارد و ارشد او را ترک می‌کند و می‌رود.
صحرا درحالی که با غم و افسردگی سنگینی دست به گریبان است، جزیره را ترک می‌کند. ارشد خودش را جمع و جور می‌کند و وارد بازی می‌شود. بازی قدرت و بیزنس در گروه شاهنگ. کریم شاهنگ مثل یک روح، یک پیر فرزانه گه گاه ظاهر می‌شود و چند بیتی شعر می‌خواند، چند خطی سخنان سنگین می‌گوید و می‌رود. نه نقشش در خانواده واضح است، نه تشکیلات و نه سریال. هشت قسمت گذشته است و هنوز نمی‌فهمیم کی به کی است. نویسندگان سریال علاقه‌شان به مناسبات پیچیده کاری و خانوادگی‌شان را از مجموعه‌های غیر ایرانی برداشته‌اند و بدون وطنی کردن این مناسبات آن‌ها را به میان شخصیت‌های سریال تزریق کرده‌اند.

 

بدین ترتیب است که در قسمت‌های ابتدایی گروه زنان، راه رفتن دسته جمعی، جلسات مخفیانه و نقشه کشیدن‌هایشان را می‌دیدیم و فکر می‌کردیم همه چیز دست آن‌ها و سریال اصلا درباره آن‌هاست. اما چند قسمتی است آن نمایش قدرت فراموش شده است و ماجرا بین مردان گروه افتاده است.

 

هیچ‌یک از شخصیت‌ها بعد از هشت قسمت نه شناسنامه‌ای دارند، نه ویژگی منحصر به فرد و نه خواسته مشخصی در داستان. این بدون پرداخت رها کردن شخصیت‌ها سبب شده است که کنش میانشان هم ناواضح و مخدوش باشد و به تبع آن بازی‌های بد و ناامید کننده نیز می‌آیند.

 

جنجال هفته گذشته سریال جزیره و وایرال شدن آن ویدئو که ادعایی درباره فراموشی دیالوگ و... را مطرح می‌کرد، کاملا غلط بود. این ویدئو نه توطئه عده‌ای برای هجمه وارد کردن به سریال است و نه حاصل بی در و پیکری فضای مجازی. این یک واکنش و یک نشانه نسبت به محصول بی‌کیفتی است که بیننده در حال مشاهده آن است. این یک واکنش نسبت به بازی بد و غیرقابل قبول میترا حجار در تمام سریال است که در یک پلان و چند ثانیه فرافکنی شده است. البته این فقط میترا حجار نیست که بازی بدی را از خود به نمایش می‌گذارد. بازیگران سریال در بد بودن با هم رقابت می‌کنند و از هم پیشی می‌گیرند و طنز ماجرا جایی است که امیر مقاره از همه قابل قبول‌تر است.

 

این بازیگران تقصیری هم ندارند. قطعا آن‌ها از مایی که سریال را تماشا می‌کنیم هم درباره نقششان در داستان سردرگم‌ترند. کارگردان هم در این مسیر به آن‌ها یاری نرسانده است و همه توجهش را به زاویه دوربین و دکوپاژ معطوف کرده است. به همین دلیل است که نابازیگر سریال با تلاش و احتمالا شوق و ذوق خودش این چنین در مقابل دوربین ظاهر می‌شود و از بازیگران حرفه‌ای دور و بر خودش قابل درک‌تر به نظر می‌رسد.