قطعه کُردی استفاده شده در تیتراژ قسمت پایانی «نون خ ۳» قدمتی دیرینه دارد و تاکنون بارها بازخوانی شده است و یکی از این بازخوانیها در سال ۱۹۸۴ توسط ابراهیم تاتلیس ـ خواننده ترک که از مادری کُرد متولد شده ـ با عنوان «لیلیم لِی» در قالب آلبوم «ماوی» اتفاق افتاده و در سکانس پایانی فیلم مشهوری ترکیهای به همین نام هم استفاده شده است.
شهرام ناظری ـ خواننده نام آشنای کشورمان ـ درباره موسیقی «نون خ ۳» و تیتراژ قسمت پایانی این سریال با قطعه «لیلُم لِیل» اظهارنظر کرد.
به گزارش ایسنا، در آخرین قسمت از سریال «نون خ ۳»، قطعه قدیمی «لیلم لیل» با موسیقی ترکیهای برای پخش انتخاب شد که از سوی برخی کارشناسان و رسانهها با انتقاد همراه بود.
این قطعه کُردی که قدمتی دیرینه دارد، تاکنون بارها بازخوانی شده است و یکی از این بازخوانیها در سال ۱۹۸۴ توسط ابراهیم تاتلیس ـ خواننده ترک که از مادری کُرد متولد شده ـ با عنوان «لیلیم لِی» در قالب آلبوم «ماوی» اتفاق افتاده و در سکانس پایانی فیلم مشهوری ترکیهای به همین نام هم استفاده شده است.
ناظری در این باره گفت: «به هر حال موسیقی کُردی همچون اقیانوسی بیانتهاست. مردم کُرد طی گذشت هزارهها و قرنها حافظ ارزشهای آئینی، فرهنگی و هنری از جمله رقص و موسیقی بودهاند. تنوع شگفتی در موسیقی کُردی وجود دارد. شاید دوستان انتظار داشتهاند، چون این سریال در داخل ایران تهیه شده بهتر بود که از موسیقی و هنرمندان داخل استفاده میشد یا حداقل در انتخاب قطعه موسیقی دقت و حساسیت بیشتری ابراز میشد.»
پیشتر هم این مسئله را با هوشنگ جاوید مطرح کرده بودیم که او در پاسخ گفته بود: «اگر اکنون بخواهیم نسبت به این ماجرا حساس شویم خیلی دیر است. این اتفاق تقصیر اهمال کاری دستگاههای فرهنگی، به خصوص وزارت فرهنگ و ارشاد فرهنگی است که تنها از نظارت حرف میزنند، ولی در عمل کاری نمیکنند. البته جوانان آهنگساز، مرزی برای فرهنگها و نوع ملودیها قائل نیستند و مرز کلیه جغرافیای کشورها و مناطق کُردزبان را در نظر میگیرند، در نتیجه از موسیقی کُردی مثلا ترکیه در کار خود بهره میگیرند. از طرفی نمیتوان به این اتفاق ایراد خاصی وارد کرد؛ چراکه ساختار استفاده شده دارای مشکل نیست و به مرور زمان به امری رایج بدل شده است.»
این کارشناس موسیقی در عین حال تاکید کرده بود: اگر قرار باشد موسیقی کُردی با تکیه بر اصالت فرهنگی خودمان ساخته شود باید با تکیه بر موسیقی کردی چهار استان کردنشین ایران صورت بگیرد. از یک سو مشکل تحقیق نکردن و نداشتن مشاور در تولید هست و از سوی دیگر هم در نظر گرفتن ذائقه امروز جوانها؛ درحالی که اگر خوراک درست از طریق رسانه به آنها داده شود این مشکلات پیش نمیآید.