نسل آینده یمنی‌ها در حال ناپدید شدن است

محمود آنقدر ضعیف شده بود که حتی نمی‌توانست خودش به تنهایی بدن نحیفش را با پتو بپوشاند. او با صدایی که به زحمت شنیده می‌شد، گفت: «دلم می‌خواهد حالم بهتر شود و به مدرسه برگردم.» آفتاب بی‌رمق پاییزی که به بخش سوءتغذیه در بیمارستان صنعا می‌تابید، چشمان او را آزار می‌داد؛ او صورتش را به روی بالش برگرداند و سعی کرد استراحت کند. کمی بعد مادر سادیا من را به گوشه‌ای از اتاقی که دخترش در آن بستری بود برد و گفت: «او هرگز به مدرسه نرفته است. در روستای ما مدرسه وجود ندارد. اما قسم می‌خورم، اگر زنده بماند، خودم یک مدرسه خواهم ساخت.»

به گزارش فرادید به نقل از گاردین، فرصت محقق ساختن رویای سادیا هرگز دست نداد. او چند روز بعد جان سپرد. این داستان وحشتناک هر روز در یمن تکرار می‌شود. «قحطی» یک اصطلاح تخصصی است که نیاز به آمار باکیفیت دارد که این کشور فاقد آن است. اما گفته می‌شود که ۱۶ میلیون نفر – یا نیمی از جمعیت کشور - هم‌اکنون گرسنه هستند.

همزمان با تلاش‌های سازمان ملل برای جمع‌آوری کمک‌های مالی برای برنامه بشردوستانه سال ۲۰۲۱، حتی از کشور‌هایی مانند انگلستان و کشور‌های پادشاهی حاشیه خلیج فارس که نقش مهمی در جنگ یمن دارند، گرسنگی در حال بدتر شدن است.

آژانس‌های کمک هشدار داده‌اند که ۴۰۰۰۰۰ کودک زیر ۵ سال در یمن در معرض خطر مرگ در اثر سوءتغذیه قرار دارند. در استان شبوه تعداد موارد جدی سوءتغذیه در سال ۲۰۲۰ در حدود ۱۰‌درصد افزایش داشت. در بیمارستانی در عبس که به جوامع روستایی کوه‌پایه‌نشین خدمات‌رسانی می‌کند تعداد موارد جدی سوءتغذیه نسبت به مدت مشابه سال قبل در حدود ۴۱‌درصد رشد داشت.

حتی کودکانی که از سوءتغذیه و شیوع بیماری‌های کشنده وبا و تب دنگی نجات پیدا می‌کنند، با آینده‌ای پرخطر مواجه هستند. یکی از پزشکان در استان شبوه به‌طور خلاصه گفت که نگران است یک نسل کامل از یمنی‌ها در اثر جنگ ناپدید شود.

میانگین سن ازدواج برای دختران در برخی از مناطق روستایی قبل از شروع جنگ ۱۴ سال بود و با شروع جنگ این سن کمتر شده است. احزاب مختلف در تمام جبهه‌های نبردی پیچیده پسرانی در سنین ۱۱ سال را برای جنگیدن به خدمت می‌گیرند.

مرگ همچنین در شکل حملات هوایی ائتلاف عربستان و امارات از بالا بر سر این مردمان آوار می‌شود. در حدود ۷۰‌درصد از یمنی‌هایی که در مناطق تحتِ کنترل حوثی‌ها زندگی می‌کنند می‌دانند کشور‌هایی مانند انگلستان باعث و بانیِ بمباران‌ها در مراسم عروسی، بیمارستان‌ها و مدارس هستند.

اطلاعات فنی و سریال روی قطعات بمب ما را به کارخانه‌های تسلیحاتی غربی می‌رساند و بسیاری از خانواده‌ها به این شواهد استناد می‌کنند تا روزی عدالت در مورد عزیزان از‌دست‌رفته‌شان اجرا شود.

درحالیکه جو بایدن، رئیس‌جمهور فعلی آمریکا، گفته بود که پایان دادن به جنگ یمن از الویت‌های دولت اوست، بعید به نظر می‌رسد که فشار جدید دیپلماتیک به این زودی‌ها از شدت نبرد سهمگینی که از ابتدای سال جدید میلادی در استان مارب آغاز شده است بکاهد.

حوثی‌ها در مناطق نفت‌خیز در آستانه پیروزی هستند که می‌تواند نیرو‌های وفادار به دولت یمن را از آخرین سنگرشان در شمال این کشور بیرون براند و بازگرداندنِ احزاب به میز مذاکره را پیچیده کند.

حماس المسلمی، دانشجوی ۲۱‌ساله‌ای که اصالتاً اهل ذمار هست و اکنون در شهر مارب زندگی می‌کند، می‌گوید: «ما یکبار مجبور به ترک خانه‌هایمان شده‌ایم. حالا هر شب به ما حملات موشکی می‌شود. من خسته شده‌ام. آن‌ها از جنگیدن خسته نشده‌اند؟ چه چیزی باقی مانده است؟»