گرما تا چه اندازه بر سلامتی تأثیر منفی می‌گذارد

در حالی که گرما کمک زیادی به جلوگیری از سرماخوردگی در ماه‌های سرد پاییز و زمستان می‌کند، اما همچنین ممکن است برای سلامتی مضر باشد. در این مقاله در مورد تأثیرات منفی آن بر بدن انسان صحبت خواهیم کرد.

احساس گرما در یک محیط برای افراد مختلف متفاوت است، بنابراین تعریف آن کمی دشوار است. دلیل این امر آن است که آن احساسات مرتبط با دما در هر فرد متفاوت است. نوع سرماخوردگی که فرد از منطقه گرمسیری تجربه می‌کند، مانند سرماخوردگی که یک فرد از یک منطقه سردسیر تجربه می‌کند، یکسان نیست.

علی رغم تغییرپذیری انسان، بیشتر افراد فرض می‌کنند که هر دمایی زیر ۶۸ درجه فارنهایت (۲۰ درجه سانتی گراد) سرد است. درست است که هرچه دما پایین‌تر باشد، بیشتر احساس سرما می‌کنیم.

با این حال، درک ما از دما نیز به عوامل دیگری مانند رطوبت و فشار هوای محیط بستگی دارد؛ بنابراین، احساسی که از ۵۰ درجه فارنهایت (۱۰ درجه سانتی گراد) در رطوبت بالا دریافت می‌کنیم مطابق احساس ما از همان درجه حرارت در محیط‌های خشک نیست. همچنین، اگر فردی فعال یا غیرفعال باشیم، بدون توجه به دمای بیرونی یکسان نخواهد بود. احتمالاً وقتی فعالیتی ندارید احساس سرما می‌کنید، زیرا سوخت و ساز بدن غیرفعال است و سلول‌های بدن تولید گرما نمی‌کنند.

در کل، انسان برای گرم ماندن به گرمای مصنوعی (غیر طبیعی) متوسل می‌شود. اما درست مانند هر روش مصنوعی که بیش از حد مورد استفاده قرار گیرد، گرمای بسیار زیاد می‌تواند بدن را تحت تاثیر قرار دهد و خطرات سلامتی زیادی در پی داشته باشد.

خطرات ناشی از گرمای زیاد به نوع آن بستگی دارد
دو سیستم گرمایشی وجود دارد که معمولاً بیش از حد مورد استفاده قرار می‌گیرند و دارای اثرات مخرب و زیان بارهستند:

• هیزم
• اسپیلت و دستگاه‌های تهویه هوا

گرمای بسیار زیاد هیزم می‌تواند گاز‌های سمی تولید کند. هنگامی که چوب درختان می‌سوزند، دی اکسید کربن ذخیره شده خود را آزاد می‌کنند. دی اکسید کربن یک گاز دفعی در انسان به حساب می‌آید. یعنی بدن دی اکسید کربن را با بازدم خارج و اکسیژن را حفظ می‌کند؛ بنابراین، گرم کردن چوب می‌تواند منجر به مسمومیت شود، به خصوص اگر تهویه مناسبی وجود داشته باشد.

دود ناشی از گرمای بسیار بالا که از چوب ناشی می‌شود حاوی گاز‌های سنگین است. این گاز‌ها هنگام استنشاق سمی هستند بنابراین باعث سردرد، حالت تهوع، استفراغ و حتی تحریک دستگاه تنفسی می‌شوند؛ بنابراین، باید به همراه سیستم مکانیزم دفع دود، سیستم گرمایش چوب را به درستی نصب کنید. با این وجود چوب می‌تواند مواد خاصی از طبیعت را که با آلرژی و آسم همراه است، مانند گرده حتی در بهترین شرایط نصب، آزاد می‌شود.

از طرف دیگر، تهویه مطبوع روش دیگری است که برای گرم کردن محیط بسیار خطرناک است. این دستگاه‌ها می‌توانند با از بین بردن رطوبت در صورت استفاده مداوم و فشرده، هوای محیط را خشک کنند.

هر دو غشای پوستی و مخاطی بدن، به ویژه مخاط تنفسی، بدون رطوبت کافی تحریک می‌شوند. به طور مشابه، جریان هوای این دستگاه‌ها ذراتی متحرک تولید می‌کنند که قادر به ایجاد علائم در افراد مبتلا به آسم یا آلرژی هستند.

تأثیر منفی حرارت بالا محیط
گرمای زیاد صرف نظر از منشاء آن می‌تواند مشکلات زیادی را ایجاد کند. مثلا:

• هوای خشک و در نتیجه آن دستگاه تنفسی خشک، محیطی مناسب و ایده آل برای باکتری‌ها و ویروس‌ها است. معمولاً کودکان بیشترین آسیب را از این وضعیت می‌برند. یکی از احتمالات برای معکوس کردن خطر استفاده از دستگاه‌های مرطوب کننده و فیلتر‌های میکروارگانیسم است.

• افزایش درجه حرارت در طول شب، خواب و استراحت را دشوار می‌کند. هر چیزی بالاتر از ۶۸ درجه فارنهایت (۲۰ درجه سانتی گراد) شرایط خوبی برای استراحت عضلات و دستیابی به حالت دلپذیر خواب را فراهم نمی‌کند. به همین ترتیب، هنگامی که رطوبت بسیار پایین است، می‌تواند میزان تنفس را تغییر دهد و بر کیفیت استراحت تأثیر بگذارد.

• گرمای خیلی زیاد پوست را خشک می‌کند و علائم درماتیت پوستی را افزایش می‌دهد. علاوه بر این، حرکت هوا از طریق منبع تولید گرما آلرژن‌هایی مانند گرد و غبار، گرده و حشرات را به خود جلب می‌کند.

• سردرد‌های ناشی از گرمای زیاد بسیار رایج هستند. هنگامی که دمای هوا برای مدت طولانی بسیار بالا برود، ممکن است به دلیل گشاد شدن عروق احساس خستگی و گیجی کنید. گرمای بیش از حد فشار خون را پایین می‌آورد و خون کمتری می‌تواند به مغز برسد و علائم آزار دهنده‌ای را ایجاد کند.

• خواب در درجه حرارت بسیار بالا عاملی برای افزایش وزن است. این اتفاق زمانی می‌افتد که بدن چربی‌های ذخیره شده خود را در دمای بالا به خوبی نمی‌سوزاند. در مقابل، آن را حفظ می‌کند. مکانیسم کاتابولیسم اسید‌های چرب در شب فعال می‌شود، اما در صورتی که هوا خیلی گرم باشد ممکن نیست.

مواد سمی
مواد سمی یکی از بزرگ‌ترین خطرات سلامتی زندگی در اثر گرمایش بسیار زیاد است. این مواد در طول مکانیسم‌های گرمایشی رها می‌شوند و خطرات قابل توجهی دارند.

مونوکسید کربن یکی از این مواد سمی است و بو ندارد، بنابراین تشخیص آن هنگام احتراق، دشوار است. به آرامی، جایگزین اکسیژن موجود در محیط و خون می‌شود، در نهایت منجر به مسمومیت می‌شود. فرد مسموم شده با مونواکسید کربن ممکن است دچار سرگیجه، غش، حالت تهوع و سردرد شود. تنفس آن‌ها به عنوان یک روش دفاعی برای جایگزینی اکسیژن به طرز چشمگیری افزایش می‌یابد؛ بنابراین، اگر این مشکل سریع حل نشود، می‌تواند کشنده باشد.

دی اکسید نیتروژن یکی دیگر از گاز‌های خطرناک است. این ناشی از احتراق نادرست در لوازم گرمایشی و بی بو بودن آن است. این گاز بسیار تحریک کننده است و مکانیسم تنفس را تغییر می‌دهد.

هم اکنون بسیار مهم است که در رابطه با تصمیم گیری در مورد نحوه گرم کردن خانه خود به سالم‌ترین روش، این موارد را به خاطر بسپارید.

منبع: steptohealth