در چند روز اخیر خبر تولد "فرزند نگار جواهریان و رامبد جوان" در کشور کانادا جنجالی زیادی در رسانه ها به راه انداخته است. تصمیم حساس آقا و خانم ج. "رامبد جوان"، همسرش "نگار جواهریان" و دیگر سلبریتیهایی که تصمیم میگیرند فرزندشان را خارج از ایران دنیا بیاورند حق دارند یا مردمی که به آنها معترضاند؟ در یک گزارش و دو یادداشت به این پدیده پرداختهایم.
فرزند رامبد جوان و نگار جواهریان به دنیا آمد, رامبد جوان و نگار جواهریان به تازگی صاحب دختری شدند و نام او را نوردخت گذاشتند. (به روز شده در تاریخ 31 تیر 98)
این چند روز اخیر، بیراه نیست اگر بگوییم پربازدیدترین و پرواکنشترین خبر حوزه فرهنگ و هنر بهخصوص در رسانههای اجتماعی مربوط بوده به سفر "رامبد جوان و نگار جواهریان" به کانادا که خودشان دلیل این سفر را اکران فیلم قانون مورفی در آمریکا و کانادا عنوان کردهاند، اما در رسانههای اجتماعی و خالهزنکی و زمزمههای درگوشی گفته شده که این دو ستاره پردرآمد سینما و تلویزیون برای تولد فرزندشان به کانادا رفتهاند- که دخترشان که تیرماه متولد خواهد شد، شهروند کانادا بهشمار آید...
به گزارش شهروند، این سفر اما، در فضای مجازی حاشیهساز شده و واکنشهای پرشماری را بهوجود آورده است. واکنشهایی اغلب با این مضمون که «طرف از صبح تا شب آواز ایران ایرانش گوش ملت رو کر کرده، حالا حاضر نشده بچهاش همون پاسپورتی رو داشته باشه که همه ایرانیا دارن و پاشده رفته کانادا بچهاش رو به دنیا بیاره.» موضوعی که اغلب به زبان طنز و کنایه بیان شده. انتقاداتی که البته پاسخهای پرتعدادی نیز به همراه داشته و کاربران و مخاطبان پرشماری بر حق طبیعی رامبد و همسرش برای زندگی و انتخاب محل تولد فرزندشان در هر نقطه از کره خاکی انگشت گذاشتهاند: «بیشک بهدنیا آوردن بچه تو کانادا نافی علاقه هیچکس به کشورش نیست. پس اسم این دورویی و ریاکاری نیست.» یا «آخه به کسی چه ربطی داره فلانی میخواد بچهشو کجا به دنیا بیاره؟» چیزی که در این میان مغفول ماند سکونت خویشاوندان نگار جواهریان در کانادا بود. اینکه او اگر ایران میماند برای زایمان تنها بود و مادران میدانند که در این شرایط حضور اقوام نزدیک تا چه اندازه ضروری است.
داستان حملات و انتقادات و هجمههایی که به سلبریتیها میشود که «چرا برعکس شعارهایشان وقت زایمان که میرسد، شالوکلاه میکنند و به اروپا و آمریکا میروند»، با ماجرای رامبد و نگار آغاز نشده و درواقع این انتقاداتی که در دو روز اخیر شاهد بودهایم، فاز دوم سیلی است که چند ماه پیش از یک اظهارنظر عجولانه آغاز شد و در ادامه خیلیها را غرق کرد.
شهاب جعفرنژاد با انتشار کارتونی در صفحه اینستاگرامی خود به ماجرای زایمان سلبریتیها در کشورهای خارجی که این روزها با "سفر رامبد جوان و نگار جواهریان" به کانادا، بار دیگر به موضوع داغ شبکههای اجتماعی تبدیل شده، پرداخت
وقتی در اواسط آذرماه پارسال سام درخشانی در برنامه آرش ظلیپور گفت: برای اینکه میخواسته تابعیت و پاسپورت کانادا را به فرزندش هدیه دهد، برنامهریزی کرده که او در آن کشور به دنیا آید، جنجالی بزرگ کلید خورد. جنجالی که باعث شد بحث چهرههایی که فرزندانشان در خارج به دنیا میآیند، داغ شود و شاهد انواع حملههای شدید رسانهای و مجازی علیه سلبریتیها باشیم. حملاتی عجیب که در اغلب آنها ستارگانی که فرزندانشان در خارج به دنیا آمده، به نداشتن مسئولیت اجتماعی و نادیده گرفتن ارزشهای مورد قبول حاکمیت متهم شدند. انتقاداتی که البته در فضای عمومی هواخواه زیادی نیافتند و اکثریت قاطع مخاطبان اظهار داشتند که باید به حق طبیعی هر کسی برای انتخاب محل و سبک زندگیاش احترام گذاشت، حتی اگر طرف خودش شیوه صحیح پاسخ گفتن به چنین انتقاداتی را بلد نباشد و مثلا همچون شیلا خداداد بگوید که «دلم خواسته و دوست داشتم فرزندم در خارج به دنیا آید و به کسی ربطی ندارد!»
رامبد و نگار نخستین زوج مشهوری نیستند که دلشان خواسته فرزندشان تابعیت کشور دیگری را داشته باشد و بیتردید آخرین هم نیستند. پیش از آنها بسیار سلبریتیها را با علایقی شبیه آنها دیدهایم. سینماگرانی که در اروپا یا آمریکا و کانادا ساکناند. مثلا همین شیلا خداداد که پاسخهایش به منتقدان داستانی بامزه ساخت، یا فریبا نادری که دخترش را در کانادا به دنیا آورد، یا بنیامین بهادری که پسرش بنسان را که نخستین فرزند بنیامین از همسر دومش است، در آمریکا بهدنیا آورد. دومین فرزند روناک یونسی هم در کانادا به دنیا آمده، مثل نامی، فرزند محسن تنابنده و همسرش روشنک، یا تولد پرسروصدای فرزند سام درخشانی. جالب اینکه حتی بهنام صفوی، خواننده محبوبی که همین چند وقت پیش بعد از ٦سال مبارزه با سرطان درگذشت، گفته میشود که فرزندش در خارج به دنیا آمده است. رزیتا غفاری، شبنم قلیخانی، ترانه علیدوستی، مهناز افشار و شاهرخ استخری دیگر سلبریتیهایی هستند که فرزندانشان در خارج از کشور به دنیا آمده...
خیلیها هم بیاینکه تولدی در کار باشد، به آنسوی آبها کوچ کردهاند. مثل فریبرز عربنیا که سالهاست با پسرش جانیار در آمریکا زندگی میکند، یا نسرین مقانلو و پارسا پیروزفر که گفته میشود محل اصلی زندگیشان آمریکاست. خیلیهای دیگر هم هستند که سالی یکی دو ماه برای گرفتن پیشنهاد و انجام کار به ایران میآیند و بقیه سال را خارج از کشور هستند. مثل ایرج طهماسب، حمید جبلی و نیکی کریمی... حواشی سفر رامبد و نگار یکی دوتا نیستند. خراسان در گزارشی بامزه از هزینههای تولد فرزند در خارج از کشور نوشت. بنابر این گزارش هزینههای معمول تولد فرزند در شهر تورنتو عبارتند از: نخستین هزینه، حق مشاوره موسسه که ٥هزار دلار کانادا، معادل ۵۰میلیون تومان است.
بلیت اکونومی پرواز تهران-تورنتو بین ۱۲ تا ۶۰میلیون تومان است. هزینه تولد فرزند در تورنتو بین ۱۲ تا ۱۵هزار دلار کاناداست که حدود ۱۲۰ تا ۱۵۰میلیون تومان میشود. هزینه سه ماه اقامت در یک آپارتمان معمولی ماهی ٣هزار دلار کانادا معادل ۹۰میلیون تومان میشود. هزینه خوردوخوراک و حملونقل یک خانواده دونفره هم حدود ١٢٠میلیون تومان در سه ماه میشود، یعنی رامبد و نگار در مجموع بین ۴۸۰ تا ۵۱۰میلیون تومان هزینه خواهند داشت.
البته این داستان منحصر به ایران نیست و در سالهای اخیر ستارگان آسیایی زیادی با این تمهید موفق به گرفتن پاسپورت کانادایی شدهاند. بهخصوص این داستان در بین ستارگان ترکیه رواج زیادی دارد و بسیاری از آنها با اینکه مشکلی با قواعد و قوانین زندگی اجتماعیشان ندارند، اما در لسآنجلس، نیویورک، کانادا یا آلمان سکونت دارند.
در بین چینیها، کرهایها و ژاپنیها هم سلبریتیهای زیادی را میشناسیم که در آمریکا یا کانادا ساکن هستند یا اینکه زمان تولد فرزندانشان به این کشورها سفر میکنند تا از مزایای پاسپورت این کشورها بهرهمند شوند و بهقول سام درخشانی «شهروندی این کشورها را به فرزندشان هدیه کنند.»
اغلب سیاستمدارانی هم که دم از مقاومت و تحمل و آرمان های انقلاب می زنند و مردم را برای بیش از یک وعده غذا خوردن سرزنش می کنند، خانواده شان آنور آب است.
وظیفه شما رسانه هاست در این مورد اطلاع رسانی کنید تا مردم بدانند کسانی که هر شب ایران ایرانشان گوش فلک را کر می کند، چه رفتاری در عالم واقع دارند